Πριν από 13 χρόνια οι Volbeat ‘έσκασαν’ από το πουθενά με το εκπληκτικό ντεμπούτο τους, “The Strength/The Sound/The Songs”, δίνοντας έναν φρέσκο αέρα στη rock/metal σκηνή. Έχοντας ως ιθύνων νου έναν ικανότατο frontman, με άκρως χαρακτηριστική φωνή που παντρεύει τον Elvis Presley και τον James Hetfield, κατάφεραν μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα να γιγαντώσουν το όνομά τους και να φιγουράρουν στις πρώτες θέσεις των μεγαλύτερων festivals. Συνδυάζοντας την αλητεία του rock and roll με την ενέργεια του punk και του metal, συνθέτουν hits που είναι κομμένα και ραμμένα για να κάνουν ένα ολόκληρο στάδιο να χορεύει και να κοπανιέται στους ρυθμούς τους, μετατρέποντας κάθε live τους σε ένα μεγάλο party. Ας δούμε, λοιπόν, (με τυχαία σειρά) δέκα από τα καλύτερα κομμάτια που έχουν γράψει στην μέχρι τώρα πορεία τους και που μερικά από αυτά θα έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε για πρώτη φορά ζωντανά στις 20 Ιουλίου.
- Pool Of Booze, Booze, Booza: Το τρίπτυχο sex, drugs and rock and roll παίρνει σάρκα και οστά σε αυτό το κομμάτι, απλά με μια μικρή παραλλαγή. Όπου ναρκωτικά βάλτε αρκετά λίτρα αλκοόλ. Τα υπόλοιπα παραμένουν ίδια, με τον Michael Poulsen να μας αφηγείται ιστορίες με πολλά ‘ξύδια’ και πόρνες. Χωρίς αμφιβολία ένα από τα καλύτερα κομμάτια που θα ακούσεις στο ντεμπούτο τους, με το βαρύ και ασήκωτο riffing να σε κερδίζει από τη πρώτη στιγμή.
- Sad Man’s Tongue: Ο μέγιστος Johnny Cash είναι από τις κύριες επιρροές των Volbeat και αυτό φροντίζουν να μας το υπενθυμίζουν συχνά. Έτσι κάνουν, λοιπόν, και σε αυτό εδώ το κομμάτι . Ο Michael Poulsen έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού του το “Folsom Prison Blues” σύνθεσε έναν heavy rock and roll ύμνο, που με την ίδια ευκολία μπορείς να το χορέψεις και να κάνεις headbanging. Αποτελεί το πρώτο single του δεύτερου δίσκου και η θεματολογία του καταπιάνεται με την ιστορία ενός μοναχικού ‘ρέμπελου’ που ήθελε να ζήσει μία απλή και ελεύθερη ζωή, μακριά από τις υποχρεώσεις και τις δουλειές που του επέβαλλε ο θείος του, Sam.
- The Garden’s Tale (feat. Johan Olsen): Το δεύτερο καλύτερο κομμάτι του “Rock The Rebel – Metal The Devil”, που περιέχει και ορισμένους στίχους στη μητρική γλώσσα των Volbeat. Σύμφωνα με τον Michael, όταν έγραφε τους συγκεκριμένους στίχους είχε στο μυαλό του τον Johan Olsen των Magtens Korridorer, μία μπάντα που άκουγε αρκετά εκείνη τη περίοδο. Η πρόταση για συνεργασία έγινε, ο Johan δέχτηκε αμέσως και δίχως να έχει ακούσει ούτε μία νότα από το κομμάτι, μπήκαν στο studio και το ηχογράφησαν. Το αποτέλεσμα αυτού του ‘πειράματος’; Ένα τεράστιο hit που σκαρφάλωσε στη κορυφή των charts στη Δανία και παρέμεινε εκεί για πάρα πολύ καιρό.
- Guitar Gangsters & Cadillac Blood: Ο Michael Poulsen τρέφει μεγάλη αγάπη για τους Social Distortion και αυτό δεν κρύβεται. Είτε από το tattoo που κοσμεί το χέρι του, είτε από τις πολλές επιρροές που μπορεί να διακρίνει κάποιος στις συνθέσεις του. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του τελευταίου είναι αυτό εδώ το κομμάτι, ο τίτλος του οποίου είναι εμπνευσμένος από το “Nickels And Dimes” των αμερικανών punkers. Η ιστορία που διαδραματίζεται είναι ενός τύπου που ξυπνάει στη μέση του πουθενά με πυροβολισμούς στο σώμα του και αιμορραγώντας σέρνεται στην Cadillac του, με σκοπό να φτάσει στη πόλη. Εκεί εμφανίζεται κάθε βράδυ σε μία σκηνή ως μουσικός και προσπαθεί, βλέποντας τον κόσμο, να καταλάβει ποιος ήταν αυτός που τον πυροβόλησε. Ένα κλασσικό κομμάτι Volbeat, με μία παράξενη υπόθεση.
- Still Counting: Φυσικά δε θα μπορούσε να λείπει αυτό εδώ από τη λίστα. Μιλάμε για τη μεγαλύτερη επιτυχία που έχουν γράψει μέχρι σήμερα οι Δανοί και ένας από τους κύριους λόγους που έγιναν περισσότερο γνωστοί. Εδώ και πολλά χρόνια αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι στο live setlist των Volbeat, πράγμα απόλυτα λογικό αφού έχουμε να κάνουμε με την, ίσως, πιο αγαπημένη σύνθεση των fans. Το fun fact της υπόθεσης είναι ότι οι αυτοσαρκαστικοί στίχοι “counting all the assholes in the room, well I’m definitely not alone” ήταν κάτι που τραγούδησε για χαβαλέ ο Michael σε ένα sound check και τελικά το κράτησε.
- The Mirror and the Ripper: “Then along came the mirror and the rippaaah” τραγουδάει ο Michael στο refrain και η πώρωση φτάνει στα ύψη. Προσωπικά είναι το πρώτο κομμάτι που άκουσα από τους Δανούς και αυτό που με έκανε να ασχοληθώ με τη πάρτυ τους. Οι στίχοι του αποτελούν συνέχεια της ιστορίας που διαδραματίζονταν στον προηγούμενο δίσκο (“Guitar Gangsters and Cadillac Blood”), δίνοντας μας περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την τύχη του πρωταγωνιστή.
- A Warrior’s Call: Το συγκεκριμένο κομμάτι έχει να κάνει με μία άλλη μεγάλη αδυναμία του Michael, το box. Αποτελεί φόρο τιμής για έναν πολύ διάσημο Δανό boxer, τον Mikkel Kessler, ο οποίος, πριν αποσυρθεί, είχε καταφέρει να σπάσει όλα τα ρεκόρ με 46 νίκες και μόλις 3 ήττες. Αναμφίβολα ένα από τα πιο συναυλιακά τραγούδια που έχουν γράψει, με απίστευτη ενέργεια και ασταμάτητο groove.
- Cape of Our Hero: Από τον συγκεκριμένο δίσκο κάλλιστα θα μπορούσε να είναι στη λίστα το hit “Lola Montez” ή το heavy “Doc Holiday”. Παρόλα αυτά η ‘διαφορετικότητα’ του “Cape of Our Hero” είναι αυτή που κερδίζει. Αφήνοντας τα γκάζια του metal και του rock and roll στην άκρη για λίγο, μας περιγράφουν μία όμορφη ιστορία μεταξύ πατέρα-παιδιού και σε συνδυασμό τις γλυκές μελωδίες που ντύνουν το κομμάτι, πετυχαίνουν ένα αποτέλεσμα αρκετά συγκινητικό.
- Black Rose: Ίσως το πιο διασκεδαστικό και ‘καλοκαιρινό’ rock and roll κομμάτι του τελευταίου τους δίσκου. Το ηχογραφήσανε σε 2 εκδοχές, με τον Danko Jones να συμμετέχει στη μία με το γνωστό αλήτικο ύφος του και στην άλλη ο Michael να έχει αναλάβει εξολοκλήρου τα φωνητικά. Το μήνυμα που θέλουν να σου περάσουν οι στίχοι είναι απλό και άμεσο. Ο μόνος που μπορεί να πάρει αποφάσεις για τον εαυτό σου είσαι εσύ ο ίδιος.
- Seal the Deal: Η απόλυτη ΠΩΡΩΣΗ συμπυκνωμένη σε 4 λεπτά. Η πιο Metallica σύνθεση που έχουν γράψει μέχρι στιγμής και η μοναδική που μπορεί να ανταγωνιστεί το “Still Counting”. Ότι πρέπει για να μην μείνει τίποτα όρθιο στο Terra Vibe. Απλά σκεφτείτε τον πανικό που θα επικρατήσει με την RIFFARA στη μέση του κομματιού. Αυτό μόνο και τίποτα άλλο.
