Κάποιες μέρες του χρόνου ξυπνάς κι έχεις σκοπό κάτι διαφορετικό από το να διεκπεραιώσεις τις υποχρεώσεις σου και να γυρίσεις σπίτι κουρασμένος, ώστε να δεις κάτι ευκαιριακό στο διαδίκτυο και να κοιμηθείς. Κάποιες μέρες ξυπνάς κι έχεις σκοπό να νιώσεις καλά με τον εαυτό σου. Μια από τις περιστάσεις που μπορούν να σε βοηθήσουν σε αυτό είναι μια συναυλία σαν κι αυτή της Παρασκευής, ένα κράμα της ψυχεδέλειας του rock των Naxatras και των HGoS και του hip hop με βαθιές κοινωνικοπολιτικές διαστάσεις του Βέβηλου, των Zoro & Buzz και των υπολοίπων ονομάτων της συγκεκριμένης σκηνής. Όλοι οι καλλιτέχνες αυτής της μέρας έχουν τη δική τους ξεχωριστή πορεία στην μουσική και τις προοπτικές να δημιουργήσουν ακόμα καλύτερα πράγματα στην δισκογραφική και συναυλιακή τους καριέρα.
Η βραδιά ξεκινά με Muddy Vibez. Ο Οδυσσέας από τους Razastarr κι ο JK1 από τους Phase 3 ένωσαν τις φωνές τους υπό τα beats και τα scratches του DJ Wheel M, που βρίσκεται πίσω από τα decks και των δύο μπαντών που προαναφέρθηκαν. Αυτοί οι τρεις τύποι είναι πρώτα φίλοι από τον Βύρωνα και μετά συνοδοιπόροι στα hip hop μονοπάτια. Οι μελωδίες τους είναι σκοτεινές κι ονειρικές, αλλά οι στίχοι τους είναι «βρώμικοι» σαν το όνομα του σχήματος τους, ενώ οι παραγωγές των Eversor και Billa Quase κοσμούν το δισκογραφικό ντεμπούτο τους με τίτλο “Αφετηρία”. Το ζητούμενο για τους Muddy Vibez είναι να σου δώσουν να καταλάβεις ότι οφείλεις να δεις τον “Ελεύθερο Αιθέρα” και να πετάξεις σε αυτόν, μέχρι να σας στείλει ο Tiny Jackal πίσω στις τρύπες σας.
Ο Θανάσης ή αλλιώς Tiny Jackal είναι ένας Πειραιώτης μάγκας άντρας, που λένε κι οι Βαβυλώνα, που απείχε περίπου πέντε χρόνια από τη δισκογραφία. Τόσα χρόνια ήταν μακρυά, όντας απογοητευμένος από τον «αδερφό» του, Iratus, στους FullFace και βαθιά θλιμμένος από τον θάνατο του πολύ καλού του φίλου, Παύλου. Το μαχαίρι του φασίστα Ρουπακιά «ξύπνησε» τον Θανάση κι όλο το hip hop κι εγένοντο τα Rap Monsters. Ο Θανάσιμος κι ο Μέγας ήρθαν πάλι κοντά με τον Tiny Τσάκαλο και κάπως έτσι, ο Θανάσης μας διηγήθηκε μέσα από το φετινό του album, “Ατμόσφαιρα”, το ταξίδι του από το σκοτάδι στο φως κι από το “Μίσος” στην “Αγάπη”. O Tiny Jackal είναι από τους παλιούς στο hip hop και γι’αυτό να τον ακούτε. Να μιλάτε για πολιτική και σάπια κοινωνία κι όχι για φράγκα, γκόμενες και ναρκωτικά.
Μετά τον «παλιό» Θανάση, ακολουθούν οι νέοι που είναι ωραίοι. Τα δίδυμα αδέρφια ονόματι Γιάννης και Ray ή αλλιώς Twinsanity είναι ένα πολύ ελπιδοφόρο σχήμα που «χώνει» στην αγγλική γλώσσα από επιλογή και σε κάνει να γουστάρεις τους στίχους τους, ακόμα κι αν δεν μπορείς να τους τραγουδήσεις επακριβώς. Κι αυτό σίγουρα είναι insane, αφού ο κόσμος που ακούει τη νέα γενιά hip hop είναι φανατικός με αυτή τη μπάντα κι οι υπόλοιποι ελληνόφωνοι rapers έχουν πει τις ρίμες τους δίπλα τους . Οι Twinsanity μιλάνε για όλα τα προβλήματα της καθημερινότητας στο καμίνι της Αθήνας και το κάνουν με ευθύ κι αιχμηρότατο τρόπο, ενώ τα beats τους αμφιταλαντεύονται μεταξύ trap και hip hop, δίνοντας τους αυτή τη σκοτεινιά που πρώτος προσέγγισε ο ΛΕΞ από αυτή τη γενιά. Παρ’ όλα αυτά, δικό μου αγαπημένο κομμάτι είναι το “Raw Pressure” που κινείται σε reggae dub ρυθμούς και samples.
Κάπως έτσι η σκυτάλη περνάει στα «αδέρφια» των Twinsanity, τους Fer De Lance. Η νέα γενιά του hip hop είναι οικογένεια και το ταλέντο τους ξεχειλίζει από παντού. Η στήριξη στις αυτοοργανωμένες δομές, η καταδίκη καταστάσεων που έχουν ως μόνο στόχο τους αδύναμους κι η περιγραφή της ζωής σε μια χώρα που είναι μάνα του πολιτισμένου ρατσισμού και φασισμού, αποτελούν στοιχεία των στίχων του Δημήτρη και του Άλεξ που ξέρουν πώς να παρασύρουν τον κόσμο με την ενέργεια και την αυθάδεια τους. Έτσι η τριάδα Twinsanity, Fer De Lance και Zoro & Buzz ξέρει πώς να βάζει φωτιά στην σκηνή κι αυτό θα φανεί στο Piraeus Academy, όπως φάνηκε και στο “Molotov”.
Πριν συμπληρωθεί η προαναφερόμενη τριάδα με τους Zoro & Buzz, μεσολαβούν οι psychedelic doom rockers Half Gramme of Soma. Δώστε βάση σε αυτά τα αγόρια, γιατί έρχονται με τα μπούνια και μπαίνουν στην στροφάρα της δημοφιλίας με τα χίλια, έτοιμοι να μεγαλουργήσουν. Ο Motor στα φωνητικά δίνει μια τόσο άγρια και rock ‘n’ roll χροιά στις ψυχεδελικές κιθάρες των Choko και Psilou και στο groovy και πολύ doom μπάσο του Mak, ενώ ο ToPill στα drums κάνει ό,τι θελει, όπως το θέλει με απαράμιλλη τεχνική και τρέλα βγαλμένη από τον κομήτη-μελιτζάνα του εξωφύλλου του δεύτερου δίσκου τους. Οι HGoS, όπως και τα hip hop σχήματα που αναφέρθηκαν προηγουμένως, είναι μέρος μιας κοινότητας μπαντών, που συνεργάζονται μεταξύ τους σε δισκογραφικό και συναυλιακό επίπεδο, ανταλλάσουν εξοπλισμό, μουσικούς και γνώσεις πάνω στην φάση τους, αλλά ταυτόχρονα είναι και πάρα πολύ καλοί φίλοι μεταξύ τους. Αυτή είναι η Smoking Community κι αποτελεί ένα παράδειγμα για το πώς η μουσική είναι ένα αποτέλεσμα πολλών για πολλούς κι όχι η ιδέα λίγων ώστε να προσελκύσουν τους πολλούς ή το αντίστροφο. Απολαύστε, λοιπόν, τους Half Gramme κι αφεθείτε στα riffs τους και τα απόκοσμα φωνητικά τους σαν να πρόκειται για ένα διαγαλαξιακό ταξίδι που μπορεί να συναντήσετε και την τροχιά μιας μοναχικής μελιτζάνας!
Αφού μεσολαβήσει η underground αύρα των Half Gramme, θα ολοκληρωθεί η τριάδα-φωτιά με την αλητεία των δυτικών προαστίων. Εκεί, στον λόφο Αξιωματικών, δύο φίλοι έσμιξαν την παράνοια τους και τα προβλήματα τους κι άρχισαν να γράφουν στίχους. Τα προβλήματα δεν σταματούσαν, αλλά αυτοί οι δύο φίλοι άρχισαν να τα ξεπερνούν, όσο περισσότερο τα έγραφαν υπό τη μορφή ριμών. Αυτοί είναι οι Zoro & Buzz και ξέρουν να λένε τα πράγματα με το όνομα τους, υπηρετώντας το hip hop σαν θρησκεία, χωρίς προπαγάνδα και δογματισμό. Ο Dolos είναι πίσω από τις παραγωγές τους, επενδύοντας τους βαθιά αιρετικούς στίχους με πολύ σκοτεινές, μελαγχολικές, αλλά και λιτές μελωδίες. Μια φράση ταιριάζει σε αυτά τα αλάνια από το Περιστέρι και δεν την λέω συχνά για κάποιον. Οι Zoro & Buzz «ξερνάνε αλήθεια».
Το τελευταίο act που θα πραγματοποιηθεί στο Piraeus Academy και θα συμπέσει για λίγο με την εμφάνιση των Naxatras στην Τεχνόπολη, είναι οι Κοινοί Θνητοί, μια κολεκτίβα μουσικών που αναμειγνύουν το hip hop με τα παραδοσιακά όργανα κι ακούσματα. Πρόκειται για ένα μουσικό σχήμα που ενώνει του κόσμου όλες τις μουσικές σε μια παράφραση του πιο γνωστού κομματιού τους ( “Του Κόσμου οι Λαοί” ) και προσπαθούν να ξορκίσουν τα κακώς κείμενα του πλανήτη που ζούμε, τις αδικίες και την τάση μας να ξεχνάμε το παρελθόν μας, που προσπαθεί να μας διδάξει. Ο Βασίλης Φωτιάς κι ο ΜητσοΦού γράφουν τους στίχους και τους τραγουδούν ή τους ραπάρουν, ενώ ο Αντώνης Μεϊμάρης ευθύνεται για την ενορχήστρωση και τις παραγωγές των κομματιών. Ύμνος στη λιτότητα του hip hop και στην απλότητα των στίχων που είναι απολύτως ουσιαστικοί. Αυτό είναι οι Κοινοί Θνητοί κι εκθέτουν τις σκέψεις τους στο κοινό τους χωρίς το παραμικρό φίλτρο.
Μετά τους Κοινούς Θνητούς, το φεστιβάλ μεταφέρεται στον χώρο της Τεχνόπολης όπου πρώτοι εμφανίζονται οι ατμοσφαιρικοί Naxatras. Το μουσικό τρίο από την Θεσσαλονίκη δηλώνει πανέτοιμο να μας χορέψει με την ψυχεδέλεια του και να μας ταρακουνήσει με το groove του μετά από μια άκρως επιτυχημένη περιοδεία ανά την Ευρώπη και την sold out εμφάνιση τους στο Gagarin με τους Steams. Έχοντας κυκλοφορήσει τρεις δίσκους, που ο ένας είναι καλύτερος από τον άλλον, έχοντας εξελιχθεί μέσα σε αυτά τα χρόνια ύπαρξης της μπάντας και ζώντας περιοδείες σε φρενήρεις ρυθμούς, οι Naxatras επιστρέφουν στην πολιτιστική «καρδιά» της καλοκαιρινής Αθήνας, ώστε να μαγέψουν τα πλήθη κάθε ηλικίας που παρακολουθούν την μουσική πορεία τους και να μας υπενθυμίσουν ότι το ελληνικό ψυχεδελικό rock έχει εδραιωθεί σαν σκηνή στην χώρα μας και προκαλεί το ενδιαφέρον και τον σεβασμό της παγκόσμιας ψυχεδελικής κοινότητας. Ο Γιάννης Βαγενάς στο μπάσο και τα φωνητικά, ο Γιάννης Κωσταντέλιας στην κιθάρα κι ο Κώστας Χαριζάνης στα drums είναι έτοιμοι να κάψουν την σκηνή της Τεχνόπολης και να βάλουν την βενζίνη στο μπουκάλι που θα πετάξει ο Βέβηλος στο κοινό με τα τραγούδια του και την αστείρευτη ενέργεια του.
Ο πρέσβης του hip hop είναι εδώ. Ο Αλήτης από την Χώρα των Θαυμάτων επέστρεψε για τα καλά τα τελευταία χρόνια και θα φύγει μόνο όταν τελειώσει αυτά που θέλει να πει. Ο Βέβηλος έχει κάνει τα πάντα. Επιτυχία με τους Βαβυλώνα, εξαρτήσεις, ένοπλες ληστείες, επαιτείες, αλητείες, φυλακή, αποφυλάκιση, μετάνοια κι εξιλέωση ως Θανάσης. Αυτός είναι κι όταν τραγουδάει μαζί με τον κόσμο την “Λευτεριά”, γονατίζει για να δείξει ότι ο Βέβηλος είναι ο κόσμος του, αυτοί που έχουν το Β του σαν κάψιμο στον ώμο. Στο πλάι του παλιοί και νέοι φίλοι όπως ο εκ Βαβυλώνας Παράφρων, ο DJ Magnum κι ο MCD στα samples, τις παραγωγές και τα scratches, αλλά κι ο Anser, ο Τσέκος κι ο Μορφέας. Αυτός ο άνθρωπος έμαθε να λέει ό,τι θέλει να εκφράσει με τον πιο άμεσο τρόπο, χωρίς να λείπει η λυρικότητα κι η αλληγορία από τους στίχους του. Οι παραγωγές πάνω στις οποίες «χώνει» είναι απίστευτα δουλεμένες και μπορούν να σε παρασύρουν σε συνδυασμό με τα κόλπα των DJs στα decks, χωρίς καν να μπει η ανατριχιαστική χροιά του Βέβηλου. Από το βιβλίο των ηρώων του δρόμου, στο βιβλίο των τεσσάρων στοιχειών και στο μελλοντικό βιβλίο των σκιών, ο Θανάσης μας διηγείται την ιστορία της ζωής του, που θα μπορούσε να είναι η ζωή του καθενός, διότι αγαπάει ωμά, εκτιμά αληθινά και ζει δύσκολα. Όπως εγώ, όπως εσύ. Αλλά παραμένει ρομαντικός και μαχητής. Όπως εγώ; Ίσως. Όπως εσύ; Δεν ξέρω, αλλά σίγουρα μπορείς.
Αυτή θα είναι η 3η μέρα του Urban Athens Festival. Ή τουλάχιστον έτσι την περιμένω. Το αν θα δούμε και θα ακούσουμε όλα τα παραπάνω μένει να φανεί την Παρασκευή από τις 17.00 και μετά. Ραντεβού στο Piraeus Academy και μετά εδώ για να πούμε εντυπώσεις. Το νου σας ε !!