Για τον Mark Tremonti τα έχουμε ξαναπεί στο παρελθόν με αφορμή το “Dust”, το “A Dying Machine” και το “The Last Hero”. Πρόκειται για έναν από τους καλύτερους μουσικούς της γενιάς του που δεν στερεύει ποτέ από ιδέες και έμπνευση. Μόνο την τελευταία δεκαετία αυτός ο guitar hero μας έχει χαρίσει, όχι μία, όχι δύο, αλλά οκτώ κυκλοφορίες – διαμαντάκια. Μισές από αυτές με το προσωπικό του project και τις άλλες μισές με τους Alter Bridge. Και ας μην πάμε πιο πίσω, σε κάτι “Blackbird” και “One Day Remains” ή ακόμα πιο παλιά σε εποχές Creed, γιατί η λίστα δεν έχει τελειωμό.
Φέτος, λοιπόν, ο Mark και η παρέα του επέστρεψαν, τρία χρόνια μετά το εξαιρετικό “A Dying Machine”, και μας προσφέρουν άλλο ένα καθαρό δεκάρι. Ο λόγος για τον πέμπτο δίσκο του συγκροτήματος, με όνομα “Marching In Time”. Σχεδόν μία ώρα γεμάτη με μοντέρνο metal και σε πολλά σημεία thrash-άτο, απολαυστικό groove, μελωδικότητα, προσωπικοί στίχοι που έχουν πράγματα να σου πουν, «τεράστια» refrains, συναισθήματα και εικόνες. Καμία έκπτωση πουθενά. Αυτό, δηλαδή, που περιμένουμε να ακούσουμε από τον Tremonster.
Το γενικότερο ύφος του “Marching In Time” βρίσκεται αρκετά κοντά στον προκάτοχο του, χωρίς όμως αυτή τη φορά να έχουμε να κάνουμε με concept album. Μοιράζονται πάνω-κάτω την ίδια μουσική φιλοσοφία και ακούγονται με την ίδια ακριβώς πώρωση. Εξαιρετικά riffs σκάνε το ένα μετά το άλλο, οι φωνητικές γραμμές κολλάνε στο μυαλό σου από τις πρώτες ακροάσεις, ενώ κάθε solo έχει νόημα και λόγο ύπαρξης. Το άχαστο δίδυμο Tremonti – Friedman βγάζει φωτιές όπως κάθε φορά, έχουμε στιβαρές μπασογραμμές από τον Keegan, αλλά και to the point τύμπανα από το νέο αίμα, Ryan Bennett, που μπήκε στο συγκρότημα πριν 2 χρόνια περίπου και φαίνεται να «κούμπωσε» άψογα με τους υπόλοιπους. Και επειδή ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει, την παραγωγή για άλλη μία κυκλοφορία ανέλαβε ο συνήθης ύποπτος, Michael Baskette, ο οποίος ευθύνεται για τον ήχο της μπάντας από το ντεμπούτο (“All I Was”) μέχρι και σήμερα.
Ήδη από το “If Not For You”, το πρώτο single που κυκλοφόρησε τον Ιούλιο, πήραμε μια μικρή μυρωδιά ότι κάτι καλό μας περιμένει. Και πράγματι, ο Tremonti μας προσφέρει απλόχερα ένα album που του αξίζει να φιγουράρει στα τοπ της χρονιάς. Πρόκειται για ένα μουσικό ταξίδι που έχει για αφετηρία το “A World Away”, ένα από τα καλύτερα τραγούδια που θα ακούσεις φέτος, και τερματικό σταθμό το επτάλεπτο έπος, “Marching In Time”, το οποίο είναι λες και βγήκε από το “Blackbird”. Η διαδρομή είναι απολαυστική σε σημείο εθισμού και θα σε αναγκάσει να την διασχίσεις ξανά και ξανά, ώσπου να ανακαλύψεις όλα όσα κρύβει. Τα σέβη μας για ακόμα μία φορά στον τεράστιο Mark Tremonti!