Έχουν περάσει λίγοι μήνες από την τελευταία φορά που μιλήσαμε για τους Thy Art Is Murder. Τότε αφορμή ήταν το πολύ όμορφο split που έβγαλαν παρέα με τους Fit For An Autopsy και Malevolence. Τώρα ήρθε η στιγμή να μας ξανά απασχολήσουν, όχι μόνο με τη νέα τους δισκογραφική δουλειά με τίτλο “Godlike”, αλλά και για την ξαφνική απομάκρυνση του CJ McMahon.
Μαζί με την κυκλοφορία του έκτου δίσκου των Αυστραλών στις 22 Σεπτέμβριου έσκασε σαν κεραυνός εν αιθρία πως ο frontman του συγκροτήματος, όχι μόνο διώχθηκε κακήν κακώς από τους υπόλοιπους bandmates του, αλλά θα αφαιρέσουν και τα φωνητικά του από το νέο album και θα τα αντικαταστήσουν (από ό,τι λένε οι φήμες) με αυτά του Tyler Miller των Aversions Crown. Όπως αναφέρουν στην ανακοίνωσή τους στα social media, αντιμετώπιζαν καιρό πρόβλημα μαζί του, αλλά το κερασάκι στην τούρτα ήταν κάποια σχόλια του CJ στο Instagram κατά των trans. Αυτή τη στιγμή δεν έχω ιδέα με ποιανού vocals είναι ανεβασμένο το “Godlike”. Προσωπικά το άκουσα πριν την επίσημη κυκλοφορία του, επομένως θα πω δύο λόγια έχοντας τον McMahon στο κεφάλι μου.
Οι Thy Art Is Murder αποδεικνύουν για ακόμα μία φορά ότι δικαίως βρίσκονται στην αφρόκρεμα της deathcore σκηνής. Μετά από το πολύ δυνατό “Human Target” επιστρέφουν φορτσάτοι και συνεχίζουν να κάνουν αυτό που ξέρουν καλά, μόνο που τώρα το κάνουν με μία έξτρα δόση μαυρίλας στον ήχο τους, που σε σημεία είναι λες και ακούς blackened death metal.
Γενικά αν δέχτηκες ευχάριστα το κάλεσμά τους με τα τρία πρώτα singles, κατά πάσα πιθανότητα θα γουστάρεις και τον υπόλοιπο δίσκο, μιας και τα συγκεκριμένα κομμάτια αποτελούν αντιπροσωπευτικό δείγμα για το τι θα συναντήσεις κατά την ακρόαση. Στο “Join Me In Armageddon”, που αποτελεί και το highlight του “Godlike”, βρίσκεις ατμόσφαιρα Αποκάλυψης και δυστοπικές μελωδίες που μπλέκονται όμορφα με τα δολοφονικά riffs. Στο δεύτερο single, το “Keres”, η κατάσταση γίνεται πιο δηλητηριώδης. Πέρα από τα εξουθενωτικά drums του Jesse Beahler, την παράσταση κλέβουν οι κιθάρες με τα pitch harmonics και το εξαιρετικό solo προς το τέλος. Το χατ-τρικ ολοκληρώνεται με το neck breaker κομμάτι “Blood Throne”. “Hatred is pure in the eyes of truth” γαβγίζει εδώ ο CJ, ο οποίος φτύνει μόνο μίσος σε κάθε λέξη.
Στις καλύτερες στιγμές του δίσκου, παρέα με τα τρία παραπάνω, βρίσκουμε επίσης τα “Bermuda” και “Anathema”. Το πρώτο είναι πιο μελωδικό και αργόσυρτο, δίνοντας στο κλείσιμο του album έναν σινεματικό χαρακτήρα, ενώ το δεύτερο ρημάζει τα πάντα, όπως ακριβώς κάνει ένα σωστό brutal death metal κομμάτι. Ιδιαίτερα τα blast beats εδώ δεν αστειεύονται καθόλου.
Συνοψίζοντας, λοιπόν, αν ψάχνεις μια γερή δόση τίμιου deathcore από βετεράνους του είδους, τότε ρίξε άγκυρα εδώ και βάλε το “Godlike” να παίξει στο τέρμα.