Το electronica/downtempo ντουέτο των Rob Garza και Eric Hilton, επιστρέφει για ακόμη μια εξαιρετική εμφάνιση στο πλαίσιο του αγαπημένου φεστιβάλ της πόλης, το Release Athens Festival. Απ’ τα μέσα των αλησμόνητων 90’s, οι Thievery Corporation εξακολουθούν σταθερά να δισκογραφούν chill out/lounge -με χορευτική διάθεση- διαμαντάκια ακόμη και σήμερα, κερδίζοντας αδιαπραγμάτευτα μια απ΄τις πρώτες θέσεις στη λίστα των σημαντικότερων εκπροσώπων του είδους.
Επηρεασμένοι απ΄την trip-hop/electronica δημοφιλία της εποχής, την αγάπη τους για το clubbing, αλλά και το ενδιαφέρον τους για μουσικά genres όπως αυτά των dub/reggae,bossa nova, jazz και του εναλλακτικού hip-hop (στο στύλ της Ninja Tune, Mo’Wax κ.ά), οι Thievery Corporation με το ντεμπούτο τους “Sounds From The Thievery Hi-Fi” πέρασαν τις σταθερές του είδους στην επόμενη πίστα προμοτάροντας ένα εξαιρετικό blend από φυσικά όργανα, low frequency μπασογραμμές και samples, δεμένα κατά τόπους με υπέροχα guest φωνητικά. Εδώ και πάνω από δύο δεκαετίες, το πολυσυλλεκτικό μουσικό κοκτέιλ των Αμερικανών εξακολουθεί να συναρπάζει. Παρακάτω, επιλέξαμε μερικές απ΄τις πιο όμορφες στιγμές της εξαιρετικής δισκογραφίας τους.
1) The Mirror Conspiracy (2000)
Αν και απ’ το ντεμπούτο τους “Sounds from The Thievery Hi-Fi” οι προθέσεις τους είχαν ήδη φανεί, το Mirror Conspiracy είναι το album που τους έβαλε σε mainstream τροχιά, κερδίζοντας ταυτόχρονα τον μουσικό τύπο της εποχής, αλλά και την αγάπη του κόσμου. Πέρα απ’ το all time classic “Lebanese Blonde” που θα συναντήσουμε στ’ αυλάκια του, αυτό το δισκάκι είναι αξεπέραστο ακόμη και από τους ίδιους.
2) Richest Man In Babylon (2002)
Με το ομώνυμο κομμάτι να κόβει βόλτες σε κάθε Dj λίστα και συλλογή της εποχής (αν και οριακά κατώτερο των προσδοκιών μας στο σύνολο του) το Richest Man In Babylon ήταν μάλλον και το album που έκαναν το μεγάλο breakthrough στη χώρα μας, κερδίζοντας την αγάπη του κόσμου για πάντα.
3) Cosmic Game (2005)
Με μια after-party και πιο ψυχεδελική στροφή στον ήχο τους, το Cosmic Game κερδίζει τις εντυπώσεις με τις συμμετοχές των David Byrne και Wayne Coyne να απογειώνουν το album απ’ το πρώτο play. Καλλιτεχνικά, είναι μάλλον η καλύτερη στιγμή της δισκογραφίας τους.
4) Radio Retaliation (2008)
Η διάθεση εδώ μπαίνει σε πιο afro-beat μονοπάτια, κάνοντας πέρασμα και από ανατολίτικες μουσικές φόρμες. Το Radio Retaliation είναι μια εξ΄ολοκλήρου αντιπολεμική δήλωση, που αγαπήθηκε πολύ.
5) Saudade (2014)
Το Saudade μπλέκει άριστα τη french pop με ύποπτους bossa nova ρυθμούς, εμπνέοντας τον ακροατή να πεταχτεί μέχρι το μπαρ να (ξανα)γεμίσει το ποτό του. Το πιο feelgood και “εύκολο” album της καριέρας τους. Και το πιο κολλημένο στο repeat το καλοκαίρι.
