Θα ήταν τετριμμένο ν’ αποκαλέσει κανείς τους Thee Holy Strangers ως μια all star μπάντα, οπότε θα αρκεστούμε στον όρο παρέα, που εκτός από ταιριαστός, γίνεται και αμέσως αντιληπτός μέσα από το ηχητικό αποτέλεσμα των ηχογραφήσεων, αλλά και των ζωντανών τους εμφανίσεων. Έχοντας κυκλοφορήσει ένα εξαιρετικό ντεμπούτο και μετά από κάποιες αλλαγές στο line up η αγαπημένη αυτή παρέα επιστρέφει μετά από 7 χρόνια δισκογραφικής σιωπής.
Το Diary of A Shadow θα μπορούσε να είναι η μαρτυρία μιας αβέβαιης εποχής και της αναζήτησης του φωτός μέσα στο σκοτάδι των καιρών μας με την μορφή 7 συνθέσεων. O Alex K. μαζί με την Φλώρα Ιωαννίδη (Make Believe) μοιράζονται τα φωνητικά δημιουργώντας ένα απόλυτα ταιριαστό σύνολο, οι κιθάρες άλλοτε θορυβώδεις, άλλοτε μελωδικές και το μπάσο μαζί με τα τύμπανα συμπληρώνουν άριστα το σφιχτοδεμένο σύνολο.
Το ξεκίνημα γίνεται με το “A Star Is A Star” που σε πιάνει απο τον λαιμό με την αμεσότητα του και το πιο ήρεμο “Broken Arrows” που κλείνει το μάτι στον Neil Young, ενώ το “Lotus Song” βγάζει έναν έντονο Soul/Funk αέρα, με το μπάσο να μπαίνει σε πρώτο πλάνο δημιουργώντας ένα ανελέητο groove σε συνδυασμό με τα κρουστά. Στα αγαπημένα του δίσκου προστίθεται το “Words” που μοιάζει αρκετά 70’s (μ’ ένα φινάλε που σε μένα προσωπικά θύμισε αρκετά αυτό του “The Chain” των Fleetwood Mac) και το “Shadow Town” που κλείνει ήρεμα τον κιθαριστικό ορυμαγδό. Το τελικό αποτέλεσμα του δίσκου συμπληρώνει η παραγωγή του συνήθους υπόπτου Jim Spliff μαζί με τους Alex K. και Digital Alchemist.
Για το τέλος δεν θέλω να πω πολλά πέραν του ότι αυτήν την παρέα την αγαπάμε και για τη βαριά ιστορία των μελών της, αλλά και για τα όσα δίνει στο σήμερα, όποτε σμίγει στο studio και στη σκηνή. Δίσκοι σαν το Diary of A Shadow είναι ένας ακόμη καλός λόγος να συνεχίσουμε να την αγαπάμε ακόμη περισσότερο. Και εκτός αυτού αξίζουν κάθε λεπτό ακρόασης, ενώ ταυτόχρονα γίνονται μια πολύ καλή τροφή για σκέψη μέσω των στίχων.