Ακούω τις τελευταίες μέρες την καινούργια δισκογραφική δουλεία των The Vulcan Itch, και προσπαθώ να βάλω τις σκέψεις σε μια σειρά για το τι θα γράψω, και πώς θα το γράψω, καθώς οι διαφοροποιήσεις του συγκροτήματος σε σχέση με το προ τετραετίας ντεμπούτο είναι πολλές, αφού το συγκρότημα κυκλοφορεί ένα διαμάντι στο χώρο του ευρύτερου rock!
Tο “Rise Of The Fallen” βρίσκει το συγκρότημα στην καλύτερη και πιο εμπνευσμένη του φάση, και συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε ο προηγούμενος τους δίσκος. Εδώ οι The Vulcan Itch είναι πιο δεμένοι σαν συγκρότημα, και ξέρουν ακριβώς πού και πώς θα εξελίξουν αυτόνομα τα κομμάτια τους, αλλά και στο σύνολο τους. Ο δίσκος έχει φανερά, αλλά και κρυφά διαμάντια, που θα σε βάλουν στην πρίζα να διαβάσεις στίχους, να τους μάθεις, και να τους τραγουδήσεις, και κατ’εμέ αυτό είναι το στοίχημα που οι The Vulcan Itch ποντάρουν και κερδίζουν. Το rock τους τα έχει όλα και συμφέρει, καθώς εδώ θα ακούσεις σχεδόν τα πάντα από ρυθμούς, καλυμμένα με μια όμορφη pop αισθητική, που δεν ενοχλεί στο αυτί, τουναντίον θα έλεγα.
Ακόμα ένα σημείο που θα πρέπει να σταθούμε, είναι στην παραγωγή, η οποία αναδεικνύει το υλικό του “Rise Of The Fallen” στο μέγιστο, δείχνοντάς μας ότι το συγκρότημα δούλεψε και την κάθε λεπτομέρεια, ώστε να βγει αυτό το αποτέλεσμα.
Με το “Rise Of The Fallen”, δικαιωματικά οι The Vulcan Itch μας δίνουν ακόμα έναν εμπνευσμένο δίσκο. που θα απασχολήσει για αρκετό καιρό τα αυτιά όσων πατήσουν το play και ξεχυθεί το rock τους από τα ηχεία!
