Για εκείνο το βράδυ της Πέμπτης δυο πράγματα ήταν σίγουρα: οι μπάντες που θα παίζανε και οι μπάντες που δεν θα παίζανε στο live αλλά θα παρευρίσκονταν στον χώρο του Κυττάρου. Η σκηνή του hardcore/metalcore/modern metal/πείτε-το-όπως-θέλετε ήχου έχει καλώς ή κακώς μερικά σταθερά ονόματα τόσο στις μπάντες που το συνθέτουν όσο και στο κοινό που το παρακολουθεί. Ή μήπως όχι…;
Ανταπόκριση: Ειρήνη Παππά / Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη
Την αυλαία ανοίξανε οι πρωτοεμφανιζόμενοι Rahu. Περίμενα πολύ καιρό να τους δω, και το γεγονός του ότι είχαν ακυρώσει τη συμμετοχή τους στο Defcon Fest στις αρχές του μήνα με έκανε ακόμα πιο worked up. Με μέλη από τους Unmasking the Betrayer, Crucifiction και Miyoko, και session drummer για αυτό το live τον drummer των Still Falling, ξεκίνησαν με βαρύ, ατόφιο sludge-doom και συνέχισαν προσθέτοντας πολλά black στοιχεία αλλά και πιο μελωδικά parts στις κιθάρες, όλα τέλεια συνδυασμένα. Το σπάσιμο χορδής δυστυχώς έκοψε από την εμφάνισή τους περίπου 10-15 λεπτά ακόμα, αφήνοντάς μας με τη γλύκα της ανυπομονησίας για το επόμενό τους live. Το χειροκρότημα και τα σχόλια του κοινού ήταν θερμότατα, και για πολλούς, μαζί με εμένα, ήταν η ευχάριστη έκπληξη της βραδιάς.
Επόμενη all-star-band της βραδιάς που ανέβηκε στη σκηνή ήταν οι The News Called You Dead. Μέλη από Fall of Man και Go Ask Alice και για περίπου 2 χρόνια χαμένοι στην αφάνεια, παρουσίασαν κυρίως καινούρια κομμάτια σε hardcore-mathcore ρυθμούς που θύμιζαν αρκετά Converge [τους οποίους και είχαν ανοίξει το 2008]. Η απουσία τους από τα δρώμενα δεν επηρέασε ούτε την απόδοσή τους ούτε την ανταπόκριση του κοινού, ενώ προσωπικά, εκτός από τα breakdowns και τα γυρίσματα που χαρακτηρίζουν το συγκεκριμένο είδος, μου άρεσαν ιδιαίτερα και οι διφωνίες μερικών κομματιών, οι οποίες στο σύνολό τους σχεδόν εκτελέστηκαν χωρίς λάθη. Ο δυναμισμός τους ήταν έντονος και τα καλοπαιγμένα κομμάτια έκαναν τον κόσμο να κοπανηθεί και να γουστάρει.
Το high peak της βραδιάς, όσον αφορά την προσέλευση αλλά και το δυναμισμό του κοινού, έγινε κατά τις 23:00, στην εμφάνιση των All Vows Collapse. Τους πρωτογνωρίσαμε το καλοκαίρι που ανοίξανε τη συναυλία των Hatebreed και τους αγαπήσαμε χωρίς πολλά πολλά. Hardcore/metalcore με τα όλα του και κομμάτια που -κι ας μην τα ξέρεις- δεν σε αφήνουν ούτε να σκεφτείς να κάτσεις ακούνητος. Η κρυφή ελπίδα μου για την συγκεκριμένη τους εμφάνιση ήταν να διαλέξουν κάποιο άλλο κομμάτι των Parkway Drive για διασκευή, αφού το “Home is for the Heartless” το είχα ακούσει το καλοκαίρι από αυτούς, χαλάλι όμως, ήταν Parkway Drive και δεν ήταν το χιλιοπαιγμένο “Boneyards”. Τα παιδιά φαινόταν ότι καραγούσταραν αυτό που κάνουν και το κοινό τους τίμησε δεόντως.
Επόμενοι στο lineup ήταν οι Revenge of the Giant Face. Γνώριμος πλέον στα αυτιά μου ήχος, κινούμενος κυρίως σε mathcore-hardcore μονοπάτια. Εκτός από την μουσική τους, η θετική μου εικόνα για την μπάντα έχει σχηματιστεί και λόγω του πάθους του vocalist που αποδίδει ωραία και με high φωνητικά τα κομμάτια. Το μικρόφωνο άλλαξε διάφορα χέρια καθώς φίλοι της μπάντας γνωρίζουν τα κομμάτια τους, και συνολικά η εμφάνισή τους ήταν πολύ ωραία.
Και κάπως έτσι φτάνουμε στους headliners της βραδιάς, The Voldera Cult. Οι “παλιοί” του live παρουσίασαν προηγούμενες δουλειές τους αλλά και κομμάτια από τον ερχόμενο δίσκο τους. Ήταν η πρώτη φορά που τους έβλεπα και ήμουν πραγματικά περίεργη, καθώς ακούω γι’ αυτούς αρκετά χρόνια τώρα και δεν έκατσε να τους δω νωρίτερα, ούτε και φέτος το καλοκαίρι που ανοίξανε τους Norma Jean. Η μουσική τους μου αρέσει πολύ, αν και live νομίζω ο ήχος τους κάπου χάνει σε σχέση με τις studiακές δουλειές τους, ενώ ο drummer τους είναι καταπληκτικός. Οι κλασικές αμήχανες στιγμές των κουρδισμάτων εδώ μου φάνηκαν αρκετά εμφανείς, ίσως όμως είναι του μυαλού μου. Ο vocalist φάνηκε ότι ζει τα κομμάτια στο πετσί του, και το κοινό, παρά τον μειωμένο του αριθμό δυστυχώς, το εκτίμησε αυτό και, όπως κι εγώ, πραγματικά ευχαριστήθηκε την εμφάνιση της μπάντας.
Η ώρα είναι περίπου 01:00 και άλλο ένα απολαυστικό live της εγχώριας σκηνής έφτασε στο τέλος του. Μπράβο σε όλα τα συγκροτήματα!