Μπορεί να μην υπάρχει ουσιαστικά proggressive metal σκηνή στη χωρά μας, αλλά οι Need είναι σίγουρα οι σημαντικότεροι εκπρόσωποί της. Δημιουργημένοι το 2004 από τον Ravaya (κατά κόσμον Γιώργος Τζαβάρας), με δύο full-length albums στο ενεργητικό τους και έχοντας μοιραστεί τη σκηνή με μπάντες όπως οι Symphony X, Iron Maiden, Mastodon και Candlemass, οι Need κάνουν… ποδαρικό στα The Trailblazer Unplugged Experiment sessions που θα μας κρατήσουν παρέα κάθε Πέμπτη για όλη τη σεζόν. Με καινούρια σύνθεση και ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον νέο album έτοιμο για κυκλοφορία, πλήρως ανανεωμένοι και μετά από πολλούς μήνες απουσίας, υποσχόνται ένα πιο χάλαρο, αλλά το ίδιο μαγικό, ταξίδι αυτή τη φορά, που δεν πρέπει να το χάσετε.
Με αφορμή λοιπόν τη συμμετοχή των Need, στο “πείραμα” της Trailblazer Records, ο Jon V. (κατά κόσμον Γιάννης Βογιατζής), η φωνή της μπάντας, απάντησε σε πέντε κρίσιμες ερωτήσεις σχετικά με το unplugged show τους. Δείτε παρακάτω τι είχε να μας πει…
Υπάρχει κάποιος κόσμος που δε σας γνωρίζει και σε αυτόν θα απευθύνετε αυτή σας την απάντηση: Πείτε μας λοιπόν ποια είναι -κατά την γνώμη σας- η σημαντικότερη στιγμή στην ιστορία του group και χαρακτηρίστε τον ήχο σας.
Στα 8 χρόνια ενεργούς παρουσίας των Need έχουμε περάσει πολλές όμορφες καταστάσεις αλλά νομίζω η ευρωπαική περιοδεία με τον Jon Oliva το 2010 και η εμφανισή μας στο Sonisphere festival το 2011 είναι οι κορυφαίες στιγμές μέχρι τώρα. Όσον αφορά στον ήχο μας, θα έλεγα ότι προσπαθούμε να παρουσιάσουμε το πώς μας αρέσει να ακούγεται το σύγχρονο progressive rock/metal.
Την ίδια στιγμή που η Ελληνική οικονομία καταρρέει, η Ελληνική heavy rock/metal σκηνή γνωρίζει ιδιαίτερη άνθιση με όλο και περισσότερους εκπροσώπους της να παρουσιάζουν ποιοτικές και καλοδουλεμένες κυκλοφορίες και ζωντανές εμφανίσεις. Πιστεύετε πως συλλογικές κινήσεις όπως το Unplugged Experiment και άλλα underground festivals παρόμοιου περιεχομένου βοηθούν στην πρόοδο της σκηνής ή δημιουργούν μια αίσθηση κορεσμού;
Τέτοιες κινήσεις μόνο καλό μπορούν να κάνουν εννοείται. Όταν υπάρχει μεγάλη προσφορά καλού υλικού και οργανωμένες κινήσεις που δεν γίνονται σπασμωδικά, δείχνουν ότι υπάρχει μια σκηνή η οποία προσπαθεί να βγει προς τα έξω και να σταθεί αξιοπρεπώς παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε όλοι καθημερινά. Γι’αυτό πρέπει όλοι να στηρίζουμε τέτοιες κινήσεις όσο μπορούμε.
Πείτε μας ένα unplugged show που έχετε παρακολουθήσει (live ή βιντεοσκοπημένο) και σας έχει κάνει εντύπωση και έναν καλλιτέχνη/group που θα θέλατε να ακούσετε/δείτε σε unplugged show.
Ένα από τα πιο ξεχωριστά unplugged shows που έχω δει ήταν αυτό των Pain of Salvation στο πάλαι ποτέ Texas club στην Ιπποκράτους μετά από την ακύρωση της τεραστιας φούσκας που ήταν εκείνο το festival στην παραλία του Αλίμου το καλοκαίρι του 2004. Φοβερή ατμόσφαιρα και πολύ έξυπνες εκτελέσεις από την μπάντα. Την ίδια χρονιά το Δεκέμβρη είχε γίνει κι εκείνο το αλησμόνητο ακουστικό show του Jon Oliva στο An club με τον κόσμο να έχει γεμίσει το μαγαζί και να τραγουδάει κυριολεκτικά τα πάντα. Τώρα για το τι θα ήθελα να δω, νομίζω οι Deftones θα έκαναν πολύ καλή δουλειά κρίνοντας από μερικές εκτελέσεις που υπάρχουν στο album “B-sides and rarities”.
Ποια συμμετοχή/ group του Unplugged Experiment σας έχει δημιουργήσει τα περισσότερα ερωτηματικά ως προς το πώς θα αποδώσει το set της… χωρίς ηλεκτρισμό και γιατί;
Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν πολλές μπάντες που εκτιμώ και είμαι περίεργος να δω πώς θα αποδώσουν το υλικό τους σε ακουστική μορφή. Πιστέυω ότι η κάθε βραδιά θα είναι εξίσου ιδιαίτερη.
Τι να περιμένει ο κόσμος από εσάς στο δικό σας unplugged… «πείραμα»; Ετοιμάζετε κάτι ξεχωριστό ή απλά μία παρεϊστικη φάση με πεσμένους ρυθμούς και εντάσεις και ακουστικά όργανα;
Αν και το έχουμε ξαναεπιχειρήσει στο παρελθόν, είναι πάντα ένα ενδιαφέρον challenge για εμάς να φέρουμε τα κομμάτια μας σε πιο χαλαρή μορφή. Για τις 28 Νοεμβρίου έχουμε κάποιες πολύ ξεχωριστές επιλογές μιας και έχουμε ξαναθυμηθεί κομμάτια από το πρώτο μας album που έχουμε να τα παίξουμε χρόνια, αλλά και μερικές αγαπημένες διασκευές, κάτι που δε συνηθίζουμε. Ραντεβού στο stage του Garden 4!
Και για το τέλος, η δικιά μου “παραγγελιά” στους Need. Tο πιο… ακουστικό ίσως κομμάτι του “The Wisdom Machine” που μπορεί να μας βάλει από σήμερα στο κλίμα της Πέμπτης.
Κυρίες και κύριοι, απολαύστε το “Lost”!