Με αφορμή τις δύο επερχόμενες εμφανίσεις τους στην Αθήνα, η μία επί σκηνής six d.o.g.s και η άλλη στο πλευρό των Lumerians στο Gagarin 205, ο Πάνος από τους The Steams απαντάει στις ερωτήσεις της Ναϊρί Πελτεγιάν.
***
Ποιοι είναι οι The Steams λοιπόν;
(awkward silence)
Πώς καταλήξατε στο όνομα και γιατί;
Ήταν ένα τυχαίο φθινόπωρο το βράδυ, καθισμένος στο μπαλκόνι μου με έναν φίλο. Χρειαζόμουν ένα όνομα και ήμουν κακός στα ονόματα, οπότε είπε τα λόγια και τα Steams ήρθαν στη ζωή.
Δύο χρόνια μετά το single (όχι LP) “Feed/Green Fire”, κυκλοφορήσατε πρόσφατα το πρώτο σας album “Wild Ferment”. Πες μας δύο λόγια για αυτό.
To “Wild Ferment” είναι αλληγορία της «Άγριας Ζύμωσης» που είναι βιοχημικός όρος. Αφορά την παραγωγή κρασιού και αναφέρεται στην μετατροπή του μούστου σε κρασί καθαρά και μόνο από φυσικές (άγριες) ζύμες, που προέρχονται από το περιβάλλον που αναπτύσσεται η πρώτη ύλη, τη γη που μεγαλώνει το αμπέλι. Σε αντίθεση με την κοινή πρακτική, χρειάζεται πολύ παραπάνω χρόνο. Το πρώτο αυτό album είναι μια «άγρια ζύμωση», μια ζύμωση που κράτησε χρόνια και τώρα ολοκληρώνεται. Κομμάτια που γράφτηκαν, δουλεύτηκαν και ωρίμασαν σε ένα timeline αλλαγών, αυτοαναζήτησης και επαναπροσδιορισμού αντλώντας στοιχεία του ευρύτερου περιβάλλοντος, συνάμα κρατώντας γηγενή χαρακτήρα.
Αν έπρεπε να περιγράψεις to “Wild Ferment” με τρεις λέξεις, όχι απαραίτητα μουσικές, ποιες θα ήταν;
Περηφάνια και προκατάληψη και ζόμπι.
Σε κάποια κομμάτια του “Wild Ferment” κάνατε συνεργασίες που ενσωματώσατε παραδοσιακά όργανα, όπως η λύρα και το λαούτο. Πώς προέκυψε αυτή η ενδιαφέρουσα προσθήκη;
Το “Wild Ferment” είναι βαθιά συνδεδεμένο με τις μουσικές ρίζες του τόπου που γεννήθηκα. Υπάρχουν λαϊκές ιστορίες που ερμηνεύθηκαν, ερχόμενες από διάφορα μέρη της Ελλάδας και με το πέρασμα του χρόνου ταξίδεψαν μέσω ωκεανών και πολιτισμών. Βάλε για παράδειγμα τα delta blues του αμερικανικού νότου δίπλα-δίπλα με τα ελληνικά λαϊκά τραγούδια από τις αρχές του 20ού αιώνα. Θα διαπιστώσεις ότι η πρόοδος είναι παρόμοια. Δεν μπορώ να πω ότι παίζουμε ελληνική μουσική. Οι στίχοι των Steams είναι στα Αγγλικά. Για μένα, η έμπνευση για την σύνθεση μουσικής προήλθε από τα βινύλια που βρήκα στα ράφια του πατέρα μου, κυρίως 60’s και 70’s rock. Όταν άρχισα να παίζω μουσική, μου άρεσε να παίζω blues, αλλά αυτό άλλαξε. Κοιτώντας όλο και βαθύτερα μέσω της γενεαλογίας, βρήκα αυτές τις μουσικές ρίζες με τη μορφή φλεβών και συνειδητοποίησα ότι εάν έμπηγα ένα ραβδί εκεί, θα ανάβλυζε το ίδιο αίμα. Η ενσωμάτωση των λαϊκών οργάνων ήταν κάτι που είχα στο μυαλό μου πολύ πριν από τις ηχογραφήσεις του LP, και αυτό σήμαινε πολλά για μένα. Όχι μόνο σαν αίσθηση που δίνει κάτι στην αφήγηση, αλλά πιο σημαντικά την βλέπω σαν μια άγκυρα. Μια άγκυρα βυθισμένη στις άμμο του χρόνου, κρατώντας γερά το concept που βρίσκεται στην επιφάνεια.
Ποια η γνώμη σου για την φάση που διανύει τώρα η ελληνική μουσική σκηνή, αλλά και εξελικτικά μέσα στις τελευταίες δεκαετίες;
Η εγχώρια σκηνή βρίσκεται σε μια άνθηση. Έχουμε πολύ ωραίες ποιότητες και ανθρώπους που βλέπω να παίρνουν στα σοβαρά αυτό που κάνουν. Επίσης με γεμίζει χαρά να βλέπω όλο και περισσότερες γυναίκες να δημιουργούν με επιτυχία φέρνοντας μια θετική ισορροπία στην φάση.
Για κάποιον που δεν γνωρίζει πολλά για το psychedelic rock και το garage, αλλά θα ήθελε να το ψάξει, από ποια συγκροτήματα ή κομμάτια θα του έλεγες να ξεκινήσει;
Όλα είναι ψυχεδέλεια, εάν είσαι αρκετά γενναίος.
Ποια είναι τα άμεσα επόμενα πλάνα;
Για τους Steams είναι η παραλαβή της 2ης κοπής βινυλίων του “Wild Ferment”, οι τρέχουσες Αθηναϊκές εμφανίσεις και ένα εγχώριο tour. Για μένα είναι να γίνω αρκετά γενναίος.
Είστε σε περιοδεία και μπορείς να πάρεις μαζί σου μόνο ένα album να παίζει σε όλη την διαδρομή. Ποιο είναι;
Sketches of Spain – Miles Davis
Ποιο είναι το τελευταίο κομμάτι που άκουσες σήμερα;
Ohio / Machine Gun – The Isley Brothers
Βρίσκεστε σε μία pub με άλλα 10 άτομα, κάπου, κάποτε. Ποιον τραγουδιστή / ποια μπάντα φαντάζεσαι να πετυχαίνεις τυχαία, να τα λέτε και να ανεβαίνετε τελικά μεθυσμένοι (ή και όχι) να τζαμάρετε;
Safe to say: με τον Gustav Penka, κυρίως για το γεγονός ότι δεν έχουμε βρεθεί ποτέ σε παμπ.
Θα σας δούμε σύντομα (Σάββατο 22/09), στην σκηνή του Gagarin 205 στο πλευρό των Lumerians. Κάτι τελευταίο πριν από αυτό και για όσους θα βρεθούν εκεί;
“I see you all as you come in trance
I’ll feel your beat if you give me a chance”
Ευχαριστούμε πολύ Πάνο, περιμένουμε να σας δούμε το Σάββατο.