Εάν το μοναδικό αποδεικτικό στοιχείο που θα είχαμε για την ύπαρξή τους, ήταν τα ηχογραφημένα κομμάτια τους, τότε σίγουρα τίποτα δε θα πρόδιδε πως αυτός ο υπέροχα «εκκωφαντικός» ήχος πηγάζει από το παίξιμο μονάχα δύο ατόμων. Ηχητικά, τους αρέσει να αυτοπροσδιορίζονται με τον όρο “Psychic Fuzz Rock”. Η πιο πρόσφατη, αριστουργηματική στο είδος της δουλειά τους, που ακούει στο όνομα “Telepath”, δεν λέει να ξεκολλήσει από τ’ αυτιά μας ακόμη και δεκαπέντε μήνες μετά την κυκλοφορία της, ενώ οι live εμφανίσεις των τελευταίων εφτά περίπου χρόνων, έχουν τον χαρακτήρα μίας «μουσικής attraction» από την οποία δε θες να απουσιάζεις. Ο λόγος για τους The Noise Figures, τον Στάμο και τον Γιώργο, που αυτή την περίοδο δεν βρίσκουν τίποτα πιο απολαυστικό, από την «εσώκλειστη» κι εμπνευστική παραμονή τους στο studio, με σκοπό την live ηχογράφηση του τέταρτου album τους. Λίγο πριν βρεθούν στο πλευρό του γιγαντιαίου Iggy Pop στο πλαίσιο του Release Athens, το Σάββατο, 8 Ιουνίου, μίλησαν στην Λουίζα Σολομών-Πάντα για χάρη του Rockin’Athens.gr.
Το τελευταίο σας album “Telepath”, απέσπασε ενθουσιώδεις κριτικές από το κοινό και τον Τύπο, ενώ χαρακτηρίστηκε ως μία από τις καλύτερες εγχώριες κυκλοφορίες για το 2018. Κάτι τέτοιο ανεβάζει τον πήχη και την αγωνία για την έκβαση μίας επόμενης δισκογραφικής δουλειάς;
Είναι πάντα πολύ ευχάριστο να παίρνεις θετικές κριτικές για τη δουλειά σου. Αυτό που κάνουμε είναι απλά να αναπαράγουμε σε μουσική μορφή την κάθε περίοδο της ζωής μας είτε στιχουργικά είτε συνθετικά. Ό,τι συνέβη σε κάθε προηγούμενο δίσκο μένει εκεί και προχωρούμε με την αφοσίωσή μας στο τώρα, χωρίς καμία δέσμευση και με πλήρη ελευθερία.
Αυτή την περίοδο λοιπόν, ηχογραφείτε το τέταρτο album σας. Μιλήστε μου για την κατεύθυνση που ακολουθεί τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά.
Μπαίνοντας στο στούντιο αυτή τη φορά αποφασίσαμε να αποτυπώσουμε σε επίπεδο παραγωγής και ηχογράφησης τη μουσική μας ακριβώς με τον τρόπο που ακούγεται στα αυτιά του κόσμου στις ζωντανές μας εμφανίσεις. Επιλέξαμε λοιπόν να ηχογραφήσουμε όλο το υλικό παίζοντας live και αφήνοντάς το σε όσο πιο ωμή μορφή γίνεται. Για το στιχουργικό κομμάτι, πίσω από όλα τα κομμάτια του δίσκου κρύβονται ιστορίες μας από το μεσοδιάστημα από “Telepath” μέχρι σήμερα.
Στο “Telepath”, ο ρεαλισμός δίνει τη θέση του στον ωμό ρομαντισμό, τα στοιχεία και οι εικόνες της φύσης κυριαρχούν και οι στίχοι μοιάζουν να εισχωρούν στα άδυτα της ψυχής, αναζητώντας ένα δυνατό “mental connection”. Τι σας ενέπνευσε για τη δημιουργία αυτού του κλίματος στο album; Θα υπάρχει κάποια συνέχεια αυτού του «εννοιακού περιεχομένου» στη νέα δουλειά σας;
Το “Telepath” ήταν μια ολοκληρωμένη ιστορία σπασμένη σε 10 κομμάτια και είχε να κάνει με όλα αυτά που περιγράφεις σε μια ρεαλιστική αφήγηση σχεδόν μεταφυσικών συμβάντων ή γεγονότων που θα λέγαμε οτι δεν τα συναντάς εύκολα στην καθημερινότητά σου. Και όχι, δεν τρώγαμε μαγικά μανιτάρια. Τα ίδια τα γεγονότα ήταν και η έμπνευση για το στιχουργικό μέρος του δίσκου, οδηγώντας παράλληλα και στην αντίστοιχη μουσική ατμόσφαιρα. Αυτή τη φορά είναι όλα ξεχωριστά μεταξύ τους, με μια όμως πιο ενιαία συνθετική βάση.
Στις 8 Ιουνίου, έχετε τη χαρά να συμμετέχετε στο Release Athens στο πλευρό του θρυλικού Iggy Pop. Τι να περιμένουμε από εσάς και ποια τα συναισθήματά σας γι’ αυτή την εμπειρία; Αν ο Iggy σας καλούσε στη σκηνή, ποιο κομμάτι της πορείας του θα επιλέγατε να παίξετε για «χάρη του»;
Είναι μεγάλη μας τιμή η συμμετοχή σε ένα τέτοιο φεστιβάλ. Ο Iggy Pop και οι Stooges είναι από τις σημαντικότερες επιρροές της μπάντας και από τους μεγαλύτερους παιδικούς μας ήρωες. Το σετ μας θα περιλαμβάνει κομμάτια από όλους μας τους δίσκους καθώς και μια μικρή γεύση από το νέο μας υλικό. Αν είχαμε την δυνατότητα επιλογής θα παίζαμε το “TV Eye”!
Σε μία εποχή κρίσιμων κοινωνικών αναταραχών ανά τον κόσμο όπως η σημερινή, θεωρείτε πως είναι χρέος ενός καλλιτέχνη να θίγει μέσα από τη μουσική του τα όσα συμβαίνουν γύρω του; Εσάς σας εκφράζει αυτό το στοιχείο στη δημιουργία;
Δεν γίνεται να μην μας επηρεάζουν πράγματα και καταστάσεις που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια. Όλοι οι σύγχρονοι προβληματισμοί φιλτράρονται μέσα μας και εξωτερικεύονται με τον δικό μας τρόπο τόσο κατά τη δημιουργίας της μουσικής μας όσο και στην καθημερινή μας στάση.
Στα εφτά χρόνια ύπαρξής σας, παρατηρείτε αλλαγές στην καθημερινότητα και την προσωπικότητά σας, που να έχουν συμβάλλει στη «στροφή» της καλλιτεχνικής σας ταυτότητας;
Όσο μεγαλώνουμε βιώνουμε διαφορετικά πράγματα και αποκτούμε νέες εμπειρίες και σαν μπάντα αλλά και ο καθένας σε προσωπικό επίπεδο και όλα αυτά σίγουρα συμβάλουν και στο έργο μας, πάντα σε συνδυασμό με τα μουσικά ερεθίσματα που λαμβάνουμε ή που κουβαλάμε και πολλές φορές ακόμα και ασυνείδητα βγάζουμε από μέσα μας. Έτσι η καλλιτεχνική μας ταυτότητα δεν έχει μόνο μια στροφή και εύκολα μπορεί να εξελιχθεί σε τρενάκι του λούνα παρκ. Θα ήταν βαρετό άλλωστε να μην ήταν έτσι.
Ενδιαφέρον για το μέλλον της rock σκηνής παγκοσμίως, προκαλεί το τελευταίο διάστημα η ανάδυση και μαζική απήχηση αρκετών εκπροσώπων του post-punk, με χαρακτηριστικά παραδείγματα εκείνα των Idles, των Fontaines D.C., των Fat White Family και των Shame με τους οποίους και θα βρεθείτε στο ίδιο line-up στο Release Festival. Τι ευθύνεται για τη στροφή του ενδιαφέροντος προς αυτά τα συγκροτήματα; Ανταποκρίνονται στα προσωπικά σας γούστα;
Οι Άγγλοι πάντα είχαν μεγάλη παραδόση σε αυτόν τον ήχο. Ίσως και οι κοινωνικοπολιτικές καταστάσεις αυτην την στιγμή στην Μεγάλη Βρετανία επάιξαν μεγάλο ρόλο στην αναγέννηση αυτής της σκηνής. Μας άρεσουν αρκετά όλες οι μπάντες που ανέφερες και πάντα είχαμε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για αυτή τη σκηνή. Με τους Shame μάλιστα έχουμε μοιραστεί τη σκηνή στο Europavox στην Γαλλία και μπορούμε να εγγυηθούμε ότι είναι από τις πιο δυνατές live μπάντες που μπορεί να δει κανείς αυτή τη στιγμή.
Εάν αυτή την περίοδο δεν ήσασταν κλεισμένοι στο studio, πού αλλού θα ονειρευόσασταν να βρίσκεστε;
Είμαστε πολύ χαρούμενοι που βρισκόμαστε στο studio με τους αγαπημένους φίλους και συνεργάτες μας Άλεξ Μπόλπαση και Νίκο Τριανταφύλλου και μάλιστα όπως εξελίχθηκαν οι ηχογραφήσεις αυτή τη φορά ήταν πραγματικά σαν ονειρικές διακοπές. Το vibe είναι καλύτερο από ποτέ και ανυπομονούμε να μοιραστούμε το αποτέλεσμα με τον κόσμο.
Ποια είναι τα “guilty pleasures” των Noise Figures και γιατί ο Στάμος φοράει σχεδόν πάντα μαύρα ρούχα στη σκηνή;
Δεν έχουμε guilty pleasures τις έχουμε απενοχοποιήσει όλες τις απολαύσεις μας πλέον, ακόμα και τους Roxette. Όσο για τον Στάμο, φοράει 99.9% total black μιας και είναι η εύκολη, πρακτική και κλασσική στολή για να μην σκέφτεται τι θα φορέσει στη σκηνή κάθε φορά.
Εάν σας δινόταν η ευκαιρία να φέρετε πίσω στη ζωή έναν και μόνο μεγάλο θρύλο της μουσικής, ποιος θα ήταν αυτός;
Mετά απο αρκετή σκέψη θα επιλέγαμε τον John Lennon.
Ποια είναι τα συναυλιακά σας σχέδια γι’ αυτό το καλοκαίρι και τι προμηνύεται για τη νέα σεζόν;
Συναυλιακά θα κάνουμε μια μικρή παύση καθώς προέχει η ολοκλήρωση του νέου δίσκου αυτήν τη στιγμή. Πέραν της εμφάνισης μας στο Release Festival το Σάββατο 8 Ιουνίου, θα συμμετάσχουμε στο The Other Wind Festival στην Κρήτη στις 9 Αυγούστου και σε κάποια άλλα που θα ανακοινωθούν μέσα απο τα social media της μπάντας σύντομα.