Οι Bonnie Nettles είναι μια μπάντα που παρά τα 2 χρόνια ύπαρξης της έχει δημιουργήσει έναν σχετικό θόρυβο με τις live εμφανίσεις της. Με αφορμή το επερχόμενο opening act στον Ty Segall στις 16/6, ο Γιώργος Χούλλης πιάνει μια σύντομη κουβέντα μαζί τους.
***
Καλησπέρα! Ας ξεκινήσουμε με ένα σύντομο ιστορικό της μπάντας.
Ξεκινήσαμε κάπου τον Ιούλιο του 2016, ουσιαστικά με μια πρώτη Live πρόβα στην Υπόγα Κ-94. Πλάκα είχε. Σε αυτό το live μας άκουσε ο Spir Frelini (θα έχει να λέει…) και μας είπε να παίξουμε στο πρώτο μας (επίσημο) Live στο Six Dogs έναν μήνα μετά. Ε δεν ήθελε και πολύ.
Ξέρεις, όταν κάτι γνωρίζεις πως υπάρχει μέσα σου και παίρνεις την απόφαση να το εκφράσεις μπροστά σε κόσμο απλά όλα αποκτούν άλλο νόημα. Ακολούθησαν δυο τρεις περιοδείες σε πόλεις της χώρας και πολλά σημαντικά opening acts.
Μπάντες/ακούσματα που διαμόρφωσαν τον ήχο σας;
Δεν μου αρέσουν τα references σε άλλες μπάντες. Έχουμε ακούσει και δοκιμάσει πολλά πράγματα. Η μπάντα αυτή την στιγμή έχει ένα συγκεκριμένο feeling και γράφει με τον δικό της τρόπο. Μέσα σε λίγο καιρό όμως αυτό μπορεί να είναι κάτι πολύ διαφορετικό και οφείλεται στο ότι υπάρχουν πολλά και διαφορετικά ακούσματα μεταξύ μας καθώς είμαστε 5 άτομα.
Σε ονόματα άλλων συγκροτημάτων δεν θα ήθελα να αναφερθώ.
Σε τι στάδιο είναι ο νέος δίσκος σας;
Ο δίσκος έχουμε αναφέρει πως γράφτηκε ήδη μία φορά και τον σβήσαμε, γιατί δεν ήταν ούτε αυτό που θέλαμε, ούτε αυτό που μπορούσαμε. Γενικά θεωρώ ότι είμαστε μια άκρως κυκλοθυμική μπάντα. Είναι πολύ δύσκολο για μια μπάντα πιστεύω να εξωτερικεύσει αυτό που νιώθει και να το κλειδώσει μέσα σε έναν δίσκο – ειδικά στη δική μας περίπτωση που οι Bonniez είναι η πρώτη μας μπάντα ever. Το πρώτο μας προσωπικό live ήταν όταν πρώτη φορά σταθήκαμε ως μπάντα πιο ψηλά από το κοινό με τα όργανα αγκαλιά. Οπότε, πήρα την απόφαση να μαζέψουμε αρκετά Live, γιατί δεν ξέραμε τι σημαίνει να παίζεις σε κόσμο και αφήσαμε τον δίσκο σε δεύτερη μοίρα. Σκέψεις να μην ηχογραφήσουμε ποτέ υπήρξαν πολλές φορές.
Αυτή την χρονική στιγμή ολοκληρώνουμε τα κομμάτια που θέλουμε να προσθέσουμε και πολύ σύντομα «θα το φέρουμε».
Από όσο ξέρω είσαστε μια μπάντα που τα κάνει όλα μόνη της (κλείσιμο συναυλιών, επαφές με μαγαζιά, promoters κλπ). Πόσο σας δυσκολεύει αυτό;
Είναι κομμάτι δύσκολο, αλλά κάποιος πρέπει να το κάνει. Στην μουσική περίοδο που διανύουμε σαν χώρα δεν υπάρχουν καλά καλά άνθρωποι να ακούσουν μουσικές, θα υπάρχουν μάνατζερς; Ούτε για αστείο. Οπότε όλα μόνοι μας, όπως και πολλές άλλες μπάντες και χαίρομαι πραγματικά όταν καταφέρνουμε πράγματα που πάνε ένα βήμα μπροστά την δουλειά μας.
Αυτό βέβαια, όπως και οι πρωινές δουλειές όλων μας, μας αποσπούν απο τον πραγματικό στόχο – αλλά ας μη λέμε τα ίδια και τα ίδια!
Ποιες είναι οι αγαπημένες σας Ελληνικές μπάντες από τη σημερινή σκηνή;
Alien Mustangs, Acid Baby Jesus, Echo Train, Monochromatic Visions είναι μερικές από αυτές.
Έχετε μια πολύ καλή φήμη για τις συναυλίες σας. Ποια είναι η συναυλία που είδατε ως θεατές και σας τίναξε τα μυαλά στον αέρα;
Νομίζω από θέμα διασκέδασης ήταν οι Growlers. Από θέμα attitude ο Larry Gus. Αλλά όταν είδαμε BJM το πάθαμε στα αλήθεια.
Εκτός των άλλων έχετε ένα κοινό που σας ακολουθεί σταθερά στις συναυλίες σας. Πόσο τυχεροί νιώθετε γι αυτό;
Δεν είναι καθόλου τυχαίο – τίποτα από όλα αυτά που έχουμε κάνει μέχρι τώρα δεν είναι τυχαίο. Όσοι έρχονται στα live μας ξέρουν ακριβώς το γιατί. Δεν έχουμε πει κανένα ευχαριστώ στο κοινό που έρχεται στα live, αλλά πιστεύω ότι δεν υπάρχει λόγος: κερδίζουν από αυτό και κερδίζουμε και εμείς (σε καμία περίπτωση δεν αναφέρομαι στο οικονομικό, γιατί εκεί είμαστε όλοι χαμένοι).
Στις 16/6 αναμένεται να μοιραστείτε τη σκηνή με τον Ty Segall. Πώς αισθάνεστε γι αυτό;
Είναι κάτι που δεν περιμέναμε και νιώθουμε ικανοποίηση. Σίγουρα το να ανεβαίνεις σε τέτοια stages μας δίνει την επιβεβαίωση που θέλουμε – γενικά όσο περισσότερος χώρος για χορό τόσο το καλύτερο.
Με ποιο άλλο ξένο όνομα θα θέλατε να μοιραστείτε τη σκηνή;
Εδώ ήθελα να ρωτήσω και τα παιδιά, έτσι για να δω και εγώ από περιέργεια τις απόψεις τους και ακούστηκαν κάτι ονόματα του τύπου The Communions, Mac Demarco, Λάκη Τζορντανέλλι, Brian Jonestown Massacre. Εγώ δεν ικανοποιούμαι με τίποτα λιγότερο από Rolling Stones νομίζω.
Αν η μουσική σας η΄ταν ταινία ποια θα ήταν αυτή;
Natural Born Killers
Ποιο είναι το πιο ωραίο κομπλιμέντο που έχετε ακούσει/διαβάσει μέχρι τώρα για τη μουσική σας;
«Δεν είστε για εδώ… Μη βγάλετε ποτέ δίσκο» μας είπε ο αγαπημένος μας fan.
Μελλοντικά σχέδια;
Να ακολουθήσουμε την άποψη του αγαπημένου μας.