Η δεκαετία του ’90 έβγαλε μεγάλες μπάντες, μεγάλους δίσκους και σε αυτό συμφωνούμε όλοι (πλην των παρελθοντολάγνων). Μέσα σε αυτές ήταν και οι Afghan Whigs του Greg Dulli που αρκετοί βιάστηκαν λανθασμένα να τους κατατάξουν στο grunge λόγω χρονικής συγκυρίας. Η μπάντα σιώπησε για αρκετά χρόνια μετά το 1965 για να επιστρέψει με το μέτριο Do to the Beast και το αρκετά καλό In Spades. Τα καλύτερα όμως δεν είχαν έρθει ακόμη…
Το How Do You Burn? ήταν η μεγάλη έκπληξη που λίγο-πολύ περίμεναν όλοι οι οπαδοί της μπάντας με όλα όσα αγάπησαν μέσα σ’ αυτήν. Το εναρκτήριο “I’ll Make You See God” μοιάζει βγαλμένο από κάποιον δίσκο των Queens of The Sone Age ή των πιο αγριεμένων Black Rebel Motorcycle Club και βάζει τον ακροατή κατευθείαν στο mood. Το “Getaway” είναι ένα κλασικό Afghan Whigs τραγούδι με ό,τι κι αν αυτό συνεπάγεται, ενώ το “Jyja” βγάζει έναν πάρα πολύ έντονο soul αέρα και είναι ίσως η τελευταία ηχογράφηση όπου συμμετείχε ο στενός φίλος του Dulli ο Mark Lanegan (σύμφωνα με τον ίδιο τον Dulli o Lanegan ευθύνεται και για τον τίτλο του δίσκου μεταξύ άλλων), έστω κι αν ακούγεται χαμηλά.
Στα highlights του δίσκου προστίθενται τo “Please Baby Please” με τον ανέμελο Blues/Soul ήχο του, το “Domino and Jimmy” που κλείνει το μάτι στους Twilight Singers λόγω της ατμόσφαιρας που δημιουργούν το βιολί και το πιάνο και το “Take Me There” που κατά την ταπεινή μου άποψη θα μπορούσε άνετα να βρίσκεται σε δίσκο των Algiers. Όσο για το “In Flames” αυτό είναι χωρίς καμιά αμφιβολία μια από τις καλύτερες συνθέσεις στην ιστορία των Afghan Whigs.
Το How Do You Burn ήταν ο δίσκος που περιμέναμε από τους Afghan Whigs εδώ και πάρα πολύ καιρό. Ένας δίσκος που δικαιούται να φέρει τη στάμπα της μπάντας, μιας και κουβαλάει τον χαρακτηριστικό της ήχο με 10 συνθέσεις που κρατούν τον ακροατή ως το τέλος. Ευτυχώς για μας η μπάντα επανέκαμψε δυναμικά.