Και πάνω που επιτέλους ξεπιάστηκε ο σβέρκος σου από το κοπάνημα/χορό της πρωτοχρονιάς, τσουπ έρχεται το live των Tardive Dyskinesia για να σου πει οτι αυτό δεν ήταν τίποτα μπροστά σε ό,τι έρχεται.
Ανταπόκριση: Ειρήνη Παππά – Φωτογραφίες: Karla Trainer
Εννιά παρά η ώρα και ο ρυθμός που μαζεύεται ο κόσμος έξω από το An υπόσχεται μεγάλη συμμετοχή για σήμερα, φτάνοντας σε ικανοποιητικά επίπεδα ήδη από τις 21.30 που ξεκίνησε το τζέρτζελο.
All Vows Collapse
Γράφοντας αυτό το report συνειδητοποίησα οτι έχω πάει σε 3 από τα 4 lives των All Vows Collapse, οπότε μπορώ να πουλήσω μούρη οτι ξέρω τον ήχο τους και ήξερα τα κομμάτια τους και την καμηλοπάρδαλή τους και άλλα τέτοια hipster πράγματα. Θα τους ξαναπεριγράψω όμως, γι’ αυτούς που -ζήλια ψώρα νια νια!- έχασαν το live αυτής της Παρασκευής. Η μπάντα παίζει hardcore με χαρούμενες punk διαθέσεις [ή και το αντίστροφο] και ξέρει καλά να ξεσηκώνει τον κόσμο. Οπότε ναι, είτε ήμασταν 10 άτομα που τους είχαμε ξαναδεί είτε 50, το πάρτυ ξεκίνησε κάπου εκείνη την ώρα για όλους. Το αποκορύφωμα των πρώτων αυτών pits ήταν στο “Sail Away” [εγώ το τραγούδησα το “so come on and give me your best shot” πάντως] και αυτό ήταν μόνο η αρχή της βραδιάς.
Still Falling
Σειρά στη σκηνή του An είχαν οι Still Falling. Εμπειρικό τεχνικό-progressive death με φωνητικά που βγαίνουν με τόση άνεση λες και έτσι είναι η κανονική φωνή του vocalist. Παίξανε και καινούρια κομμάτια αλλά οι επιλογές από το ΕΡ τους “Counterfeit Existence” είχαν την -αναμενόμενη- περισσότερη ανταπόκριση από το κοινό. Υπήρξαν θεματάκια στον ήχο -όπως για παράδειγμα στην χαμένη εισαγωγή του cover στο “Art of Dying” των Gojira- αλλά τα κέφια μας έμειναν ανεπηρέαστα. Το κοινό σα να είχε μοιραστεί σε αυτούς που σκόπευαν να ιδρώσουν από την πρώτη μπάντα, και σε αυτούς που κράταγαν τις δυνάμεις τους για τους headliners. Όπως και να ‘χει ο ενθουσιασμός βγήκε είτε στο χειροκρότημα είτε στο κοπάνημα και ήδη οι πρώτοι σβέρκοι άρχισαν να πιάνονται.
Yellow Devil Sauce
Για την επόμενη μπάντα της βραδιάς οι πληροφορίες που είχα ήταν όλες κι όλες ένα κομμάτι ενός compilation δίσκου της Spinaloga Records. Κατά τις έντεκα παρά λοιπόν το σκηνικό αλλάζει και οι stonerάδες της ημέρας μαζεύονται μπροστά από τη σκηνή. Heavy rock ήχος, καθαρά φωνητικά και πολύ δεμένοι σαν μπάντα, οι Yellow Devil Sauce απόλαυσαν την μοναδικότητα που είχαν στο lineup του event και πέρασαν το groove και στο κοινό, το οποίο παρόλ’ αυτά φαινόταν περισσότερο ανυπόμονο για τους last but not least…
Tardive Dyskinesia
…Tardive Dyskinesia! Τα φώτα χαμηλώνουν και ακούγεται το ambient κλείσιμο του “Limiting the Universe” ως εισαγωγή για το “Empty Frames” που άνοιξε το live. Ο χαμός που είχα προβλέψει οτι θα γίνει -καλά, δεν ήθελε και τρελές μαντικές ικανότητες με τέτοια δισκάρα– όντως έγινε. Η μπάντα μέσα σε περίπου μία ώρα έπαιξε παλιές επιτυχίες [αυτό ακούγεται περίεργα όταν δεν ακούγεται σε διαφήμιση ελληνικού ραδιοφωνικού σταθμού] και το μεγαλύτερο μέρος του “Static Apathy in Fast Forward”. O ήχος ήταν στουντιακός, σε σημείο που με έκανε να απορώ για τα αυτιά μου και για τον χώρο που βρισκόμουν. Το κοινό ανταποκρίθηκε τόσο στα παλιά όσο και στα καινούρια κομμάτια, με αποκορύφωμα μάλλον στο “Prehistoric Man” που έκλεισε την κανονική setlist και στο “Triggering the Fear Reactor” που ακολούθησε ως encore. Απόλαυση!
Και τώρα ο κλισέ επίλογος που έχω σκεφτεί από τότε που ανακοινώθηκε το live για τις 4 Ιανουαρίου. Με τέτοιο δυναμικό συναυλιακό ξεκίνημα, το 2013 θα είναι σίγουρα υπέροχο!
