Βράδυ Παρασκευής, summer breeze και live στο Κύτταρο με δύο από τα καλύτερα ονόματα της stoner και post-stoner σκηνής και δη ως co-headliners! Τι μπορούσε να πάει στραβά; Τίποτα! Ή μάλλον σχεδόν τίποτα…
Ανταπόκριση: Δημήτρης Κοντορούσης / Φωτογραφίες: Ιωάννα Κίτρου (περισσότερες εδώ)
Δύο χρόνια μετά τον Ιούνιο του 2014, οι The Curf ανεβαίνουν στη σκηνή για ακόμη μία φορά ως opening act της εμφάνισης των Stoned Jesus. Αυστηρώς τηρουμένης της ώρας έναρξης και ενώ το ρολόι έδειχνε 20:30, ξεπερνώντας την όποια αμηχανία μπορεί να νιώσει κάποιος όταν παίζει μπροστά σε σαράντα, με το ζόρι, άτομα, πραγματοποίησαν ένα, ομολογουμένως, ευχάριστο ξεκίνημα, κινούμενοι σε ρυθμούς psychedelic, doom και southern rock. Στα σχεδόν τρία τέταρτα που ήταν επί σκηνής, ακούστηκαν οκτώ δικές τους συνθέσεις, ανάμεσα στα οποία τα “Monster Hunter” και το “Avoiding to Live”.
Το ρολόι έδειχνε 21:40 και οι Monkey3 μας κοιτούσαν, ήδη, από ψηλά. Οι προσδοκίες μεγάλες, μιας και θα μας παρουσίαζαν τον καινούριο, ακυκλοφόρητο ακόμα, δίσκο τους και, ως γνωστόν, το άγνωστο πάντα τρομάζει μα και εξιτάρει! Η συνθετική ικανότητα των Ελβετών είναι γνωστή σε όλους· η διάρκεια ζωής της, είναι άγνωστη ακόμη και στους ίδιους! Η προσήλωση του κόσμου θύμιζε θεατρική παράσταση, με τη μπάντα σε συνδυασμό με τα καθηλωτικά visuals στο background, να έχει καταφέρει να φέρει τον κόσμο σε ένα μεταίχμιο ηρεμίας και έκστασης! Ως co-headliners, το setlist είχε διάρκεια μιάμισης ώρας, και κινήθηκε υπό τους ήχους του καινούργιου δίσκου, καθώς και των φανταστικών “Birth of Venus” και “Pintao”, από το αριστούργημα που φέρει τον τίτλο “The 5th Sun”. Η αλήθεια είναι ότι ολοκληρωμένη γνώμη για τον νέο δίσκο δεν σχηματίστηκε, μιας και ο μέτριος ήχος δεν βοήθησε, όσον αφορά τη μουσική, η φωνή δεν ακουγόταν σε κανένα σημείο καθ’ όλη τη διάρκεια της εμφάνισης και, τέλος, όπως και να ‘χει, οι ακροάσεις για μία μπάντα όπως οι Monkey3 πρέπει να είναι υπεραρκετές, για να σχηματίσει κανείς γνώμη για τις διεστραμμένες τους συνθέσεις!
Χωρίς πολλές καθυστερήσεις, οι τρεις Ουκρανοί ανέβηκαν στη σκηνή και ομολογώ, ως μη τρελαμένος fan και συνεπώς χωρίς να έχω τεράστιες προσδοκίες για το τι πρόκειται να επακολουθήσει, ότι οι Stoned Jesus κατάφεραν να με αφήσουν με το στόμα ανοιχτό! Με attitude να θυμίζει κάτι λίγο από σχολή Seattle και κάτι πολύ από την τσογλανιά των Ugly Kid Joe, το τρίο Στούτζες μας χάρισε μιάμιση ώρα ξέφρενου και αχαλίνωτου πάρτυ, με αρχηγό την συμπαθέστατη και συνεχώς χαμογελαστή φυσιογνωμία που ακούει στο όνομα Igor. Μιας και οι τρεις κυκλοφορίες τους φτάνουν και με το παραπάνω όχι για ένα αλλά για δύο setlist, ακούσαμε κάτι τις από όλες, για να μην μείνει κανείς παραπονεμένος! Μεταξύ τους τα “Wound”, “Black Woods”, την άνω των δέκα λεπτών κομματάρα “I’m the Mountain”, στο όποιο επικράτησε ένας ξέφρενος πανικός, καθώς και το “Electric Mistress”.
Κάπου στη μέση του τελευταίου, ένας παράφορα ερωτευμένος -ή παρατημένος, αλλά ποντάρουμε στο πρώτο- τον οποίο θα ονομάσουμε Θεόφραστο για πρακτικούς λόγους συνεννόησης στη συνέχεια, αποφάσισε αφότου κατέβασε μια πισίνα από ό,τι ήταν αυτό, να ανέβει επί σκηνής για μία πρωτότυπη, μακρόσυρτη και επεισοδιακή ερωτική εξομολόγηση! Όλα έβαιναν καλά, με τον Θεόφραστο να βγάζει τα εσώψυχα του -“Έχω και άσπρο άλογο 10 κυβικών και ενός ίππου, πάμε μια βόλτα;”- στη Μαρία, η οποία βρισκόταν στο κοινό, με τη Μαρία να κοκκινίζει και να μην ξέρει που να κρυφτεί -υπόθεση- μα συγχρόνως να το χαίρεται όσο δεν πάει -βεβαιότητα- μιας και “Κοίτα τι prince charming έχω εγώ και μπράβο μου και να τον χαίρομαι!” και με τον Igor να συμμερίζεται την “Αγάπη μόνο!” στον αέρα και να αγκαλιάζει τον Θεόφραστο! Έλα όμως που ο Θεόφραστος δεν είχε το θεό του και κάπου το παράκανε και έσπρωξε τον Ιgor κι ήρθανε πέντε και τον πήραν σηκωτό! Κι “πουφ”, εξαφανίστηκε σε μία χώρα μαγική -ίσως με τη Μαρία, ίσως όχι- και το “Electric Mistress” δεν έμεινε στη μέση· συνέχισε ομαλά και έφτασε μέχρι τέλος! Και διότι χωρίς encore δεν νοείται συναυλία, τα τρία παιδιά από τα ξένα ανέβηκαν για ακόμη μία φορά στη σκηνή για να ακουστούν τα “ΥFS” και “Here Comes the Robots”! Και ζήσαμε εμείς καλά κι αυτοί καλυτερότερα!