O Spy Das είναι ένα εξέχον μέλος της εγχώριας κιθαριστικής κοινότητας, με «χιλιόμετρα» στον χώρο που δεν συνάδουν με την ηλικία του και πολυάριθμες συνεργασίες-γαλόνια που έχουν σηματοδοτήσει την πορεία του. Εν ολίγοις, η κιθαριστική/μουσική του αξία είναι δεδομένη πλέον, και με το Plot Twist παίρνει την πρωτοβουλία να βγει μπροστά, να βάλει κάτω όλα του τα ακούσματα και τις επιρροές και να κάνει ένα κολάζ μουσικών που θα εκφράζουν το καλλιτεχνικό του «εγώ» σε όλα του τα μήκη και πλάτη.
Από έναν αμιγώς κιθαριστικό δίσκο περιμένεις συνήθως δύο πράγματα: ακραίο riffng και solos τραβηγμένα από τα μαλλιά, σε πολυλογία και διάρκεια. Ε, εδώ δεν ισχύει τίποτα από τα παραπάνω. Το βάρος πέφτει στο γκρουβάρισμα, στην ισορροπημένη instrumental σύνθεση, στην υπακοή στους κανόνες αρμονίας και σε έξυπνες μεν, αλλά όχι τελείως αλλόκοτες, μελωδίες. Η κιθάρα παίζει τον πρωταγωνιστικό ρόλο, όχι όμως για να τραβήξει τα αυτιά από το υπόλοιπο, καλοδουλεμένο και σφικτό σύνολο που έχουν φτιάξει, μαζί με τον Spy Das, οι Κώστας Αντωνίου και Χρήστος Βίγκος, στο μπάσο και τα τύμπανα αντίστοιχα.
Το ηχητικό αποτέλεσμα, σε ό,τι έχει να κάνει με την παραγωγή, είναι σε υψηλά επίπεδα, πράγμα που σε μια τέτοια δουλειά χρειάζεται, ώστε να κάτσει καλά στον casual μουσικόφιλο, μια μουσική που, κακά τα ψέματα, δεν απευθύνεται σε εκείνον. Ισορροπία και εδώ, με τις κιθάρες μπροστά, αλλά μετρημένα. Τα εύσημα λοιπόν, στους Νίκο Χαλκούση και Βασίλη Λαγό που έκαναν την δύσκολη δουλειά μπροστά στις κονσόλες και τους υπολογιστές.
Το Plot Twist είναι ένα ΕP, το οποίο ουσιαστικά έρχεται να μας προσφερθεί ως δείγμα του ταλέντου του Spy Das και της δυναμικής που έχουν με την μπάντα του. Η «φαγούρα» για το κάτι παραπάνω συνθετικά, αλλά και παικτικά είναι προφανής σε όλο τον δίσκο, φιλτράρεται όμως από το αισθητικό κριτήριο και έτσι το αποτέλεσμα είναι πανέμορφο. Κι ας υπάρχουν κάποια odd μετρήματα, που πάντα είναι υπερβολικά ενδιαφέροντα, κι ας υπάρχουν και κάποια σολιστικά sprint, η γεύση που μένει στο τέλος είναι ενός ωραίου, μουσικοκεντρικού έργου, που ναι μεν, απευθύνεται κυρίως σε κιθαρίστες/κιθαρόφιλους, αλλά δεν οδηγείται σε ακρότητες, με σκοπό να ικανοποιήσει και τον πιο ακραίο ελιτιστή, ενώ άνετα το ακούει ο οποιοσδήποτε του είναι οικείος ο ήχος της σύγχρονης ηλεκτρικής κιθάρας.