Με αφορμή την κυκλοφορία του ντεμπούτο τους album, “The Illusion of Time”, αλλά και τη ζωντανή παρουσίασή του στη σκηνή του An Club στις 5 Ιανουαρίου, η frontwoman τους, Νεφέλη Σταματογιαννοπούλου, μίλησε στην Αναστασία Παπαδάκη και το Rockin’Athens.
Spooky RedRum λοιπόν. Το πρώτο πράγμα που φυσικά μου έρχεται στο μυαλό είναι η σχετική σκηνή από το “The Shining” του Stanley Kubrick με τον Jack Nicholson. Προέρχεται από εκεί η έμπνευση για το όνομα του σχήματος;\
Σωστά. Από εκεί φυσικά. Μια από τις αγαπημένες ταινίες του Kubrick.
Είστε ένα σχήμα με σχετικά αραιή συναυλιακή δραστηριότητα. Αυτό αποτελεί επιλογή σας ή είναι απλά αυτό που λέμε «αναγκαίο κακό» ένεκα υποχρεώσεων;
Εν μέρη είναι επιλογή μας αφού θέλαμε να ξεκινήσουμε τις εμφανίσεις μας όταν πραγματικά θα έχουμε κάτι τίμιο και ολοκληρωμένο να παρουσιάσουμε. Οπότε οι live εμφανίσεις μας ξεκίνησαν το Μάιο του 2016. Αφοσιωθήκαμε αρκετό καιρό στο να ολοκληρώσουμε το album μας, τον ήχο μας και στο να καταλήξουμε στο ποιοί πραγματικά είμαστε.
Έχετε έναν ιδιαίτερο ήχο που δύσκολα μπορεί κάποιος να παρομοιάσει με κάποιο σχήμα που υπάρχει εκεί έξω. Το σκοτεινό και bizarre της υπόθεσης ωστόσο μου έφερε στο μυαλό τους εκκεντρικούς Made Out of Babies. Τους γνωρίζεις;
Όχι δεν τους γνώριζα άλλα τους έψαξα γιατι τρελαίνομαι να ανακαλύπτω καινούριες μπάντες και γενικά καινούριες μουσικές. Εγω δεν βρήκα κάποια ιδιαίτερη ομοιότητα άλλα φαντάζομαι μπορεί να το λες για το τελευταίο κομμάτι του album μας, το “They Left”. Παρ’ όλα αυτά, μου άρεσαν.
Το “The Illusion of Time” είναι όπως φαίνεται ένα concept album. Τι ακριβώς πραγματεύεται;
Πραγματεύεται πολλά πράγματα αφού υπάρχουν μέσα διαφορετικές ιστορίες που τελικά καταλήγουν σε μια μεγαλύτερη. Η μεγαλύτερη ιστορία είναι ακριβώς η ψευδαίσθηση του Χρόνου. Πώς ένα όνειρο μπλέκεται με τη πραγματικότητα, πώς ένας θάνατος μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει στο χρόνο, πως μπορεί κάποιος να ξεκολλήσει από ένα σημείο σταθμό της ζωής του που δεν μπορεί να ξεφύγει. Ο Χρόνος είναι μεγάλο θέμα που με απασχολεί χρόνια…
Ποιος έχει τραβήξει τις πανέμορφες φωτογραφίες του εξωφύλλου και ποια η σχέση του artwork με τη θεματολογία του δίσκου; Είναι μια σειρά παλιών αντικειμένων σε ένα παρμπρίζ αυτοκινήτου αν δεν κάνω λάθος;
Όλες τις φωτογραφίες του album τις έχει τραβήξει ο πολύ ταλαντούχος -και μοναδικός στο είδος του θα έλεγα- φωτογράφος Karol Jarek. Με τον Karol συνεργαζόμαστε χρόνια, στο θέατρο κυρίως και γνωρίζει ακριβώς την αισθητική μου. Δεν του είπα ποτε το concept του album. Μια μέρα, όταν τα κομμάτια ήταν ακόμα σε μορφή demo απλά τον κάλεσα σπίτι και του έβαλα να ακούσει τη μουσική μας. Μετά από λίγο διάστημα τράβηξε αυτές τις φωτογραφίες για μας. Όταν τις είδα απλά χαμογέλασα. Παλιά αντικείμενα, όλα συγκεντρωμένα μαζί σε ένα παρμπρίζ αυτοκινήτου, από διαφορετικές εποχές και να απευθύνονται σε όλες τις γενιές. Πόσο πιο πολύ μέσα στο concept του album θα μπορούσε να είναι; Είναι απλά μαγεία όταν συμβαίνει αυτό.
Η μπάντα αν δεν κάνω λάθος ξεκίνησε από την Κέρκυρα. Πόσο δύσκολη είναι η μουσική και γενικότερη καλλιτεχνική πραγματικότητα μακριά από την Αθήνα και πόσο βελτιώθηκε η κατάσταση κατά την μετοίκησή σας στην πρωτεύουσα;
Η μπάντα ξεκίνησε από την Κερκυρα επειδή εκεί σπούδαζα μουσική και εκεί έμενα εκείνη τη περίοδο. Δεν είχα τότε συγκεκριμένες βλέψεις, όυτε ήξερα που θα οδηγήσει αυτό. Απλά έγραφα κάποια κομμάτια και ήθελα να τα παίζουμε. Στην Κερκυρα η αλήθεια είναι απέχεις από την “αλήθεια” της Αθήνας – τουλάχιστον όταν ήμουν εγώ εκει αυτό ένιωθα. Δεν σε νοιάζει και πολύ αν τελικά αυτό θα γραφτεί σε κάποιο στούντιο, θες απλά να το παίξεις. Σιγουρα παίζει ρόλο και η ηλικία βέβαια. Ημουν φοιτήτρια ακόμα. Όταν ήρθα στη Αθήνα άρχισα κατευθείαν να δουλεύω ως συνθέτρια, επίσης κανένας από την τότε μπάντα δεν ήταν στην Αθήνα. Οπότε στη ουσία απλά κατάφερα για λίγο και πάγωσα μια φλόγα που δεν υπήρχε περίπτωση να μείνει παγωμένη για πάντα. Το κίνητρο για να ξεκινήσει όλο αυτό πάλι ήταν όταν ο Αγγελος Μαστραντώνης (βιολί) επέστρεψε πια και αυτός Αθήνα και πολύ αθώα με ρώτησε: Ρε Νεφέλη τι θα γίνει με τους Spooky; Ήταν το πιο φυσικό πράγμα για μένα να απαντήσω Θα γράψουμε albu,… Όλα ξαναξεκίνησαν από την αρχη. Μέσα σε λίγες μέρες πλησιάσαμε τον Κώστα Παπάζογλου (όπου επισης τον γνωρίζαμε από την Κέρκυρα) και εκείνος αμέσως ανέλαβε το ρόλο του κιθαρίστα. Αργότερα ήρθε στη “συμμορία” μας και ο Παναγιώτης με τον ρόλο του drummer. Στην ουσία οι Spooky RedRum με το σημερινό line up και τη σημερινή τους αισθητική ξεκίνησαν το 2015 στην Αθήνα. Τώρα δεν ξέρω αν σου απάντησα ακριβώς αυτό που με ρώτησες αλλά πιστεύω ο τόπος είμαστε εμείς, οι άνθρωποι που έχεις επιλέξει.
Έχεις επιλέξει εκτός από το νευραλγικό κομμάτι των φωνητικών να επωμιστείς και τον άχαρο ρόλο της μπασίστριας. Μία σπάνια επιλογή γενικά στη σκηνή και ακόμη σπανιότερη από μία frontwoman. Δεν θα σε απελευθέρωνε το να εστιάσεις στο κομμάτι των φωνητικών στα live ή είσαι τελικά multitasking addict;
Δεν ξέρω αν είμαι multitasking addict. Θα μπορούσε κανείς να το πει. Εχω συχνά διπλούς και τριπλούς ρολούς σε projects μου αλλά γενικά είμαι ένας άνθρωπος που λατρεύω να συνεργάζομαι με ανθρώπους που ξέρω ότι έχουμε το ίδιο όραμα ή την ίδια αισθητική. Είμαι πιστή στους συνεργάτες μου και δεν τους αλλάζω εύκολα. Δεν έχω νοιώσει μέχρι τώρα την ανάγκη να βρώ έναν καινούριο συνεργάτη για το ρόλο του μπασίστα στα live και για να είμαι ειλικρινής απολαμβάνω τον ρόλο μου.
Πίσω στο μουσικό κομμάτι του “The Illusion of Time”, γνωρίζω πως είσαι η βασική εμπνεύστρια μουσικής και στίχων, οπότε οφείλω να σε ρωτήσω να μου πεις ποιες είναι οι βασικές μουσικές σου επιρροές και ποιες οι μουσικές που έχουν τραβήξει την προσοχή σου εσχάτως.
Είναι η ερώτηση που όλοι θα λένε “τώρα τι να πρωτοπώ”. Μου αρέσει να απολαμβάνω τη μουσική που ακούω, οπότε ότι και να συμβαινει σε αυτή (ρυθμικά, μελωδικά, ενορχηστρωτικά κτλ) θέλω να υπάρχει λόγος που συμβαίνει. Δεν είμαι άνθρωπος που αναζητά το “ωραίο” με το ζόρι, αν πειστώ ότι λειτουργεί αυτό που προτείνει ο εκάστοτε καλλιτέχνης, θα γίνω θαυμάστρια του. Ενδεικτικά μπορώ να αναφέρω καποιες μπάντες που αγαπώ όπως τους Morphine, Nick Cave and the Bad Seeds, την Patti Smith, τους Tool, τους Porcupine Tree και άλλους πολλούς από τη μουσική βιομηχανία άλλα και πολλούς άλλους που δεν ανήκουν σε αυτή.
Οπότε την Πέμπτη, 5 Ιανουαρίου, παρουσιάζετε ζωντανά το “The Illusion of Time” στο An Club, μαζί με τους Birthmark και The Wrinkled Suits. Τι ετοιμάζετε για εκείνο το βράδυ; Θα ακούσουμε και άλλο υλικό εκτός από αυτό του ντεμπούτο;
Ειναι μεγάλη μας τιμή που θα μοιραστούμε τη μέρα αυτή, τη σκηνή με άλλες δυο μπάντες της αθηναικής σκηνής και πραγματικά ανυπομονώ να τους δω live. Ειμαι πραγματική fan τους.
Για μας -και για το κοινό πιστεύω- θα είναι μια μέρα γιορτής, ένα μεγάλο πάρτυ. Σκοπός μας είναι να εντρυφήσουμε το live από την αρχή μέχρι το τέλος του. Φυσικά θα παρουσιάσουμε το album μας και θα παίξουμε και κάποια κομμάτια που δεν είναι σε αυτό. Το άλλο νέο είναι ότι θα παίξουμε δύο από τα κομμάτια μας παρέα με αγαπημένους συναδέλφους και φίλους που θα μας κάνουν τη τιμή να ανέβουν στη σκηνή για μας. Δεν τα λέω όλα! Επίσης αν θέλει κανείς θα μπορεί να προμυθευτεί το “The Illusion of Time” μας την ημέρα του live.
Μετά από τη συγκεκριμένη συναυλία ποια είναι τα επερχόμενα συναυλιακά και μη πλάνα;
Προς το παρόν δεν έχουμε κλείσει κάτι συγκεκριμένο αλλά συζητάμε διάφορα. Στα πλάνα μας σίγουρα είναι ένα tour το καλοκαίρι αλλά μέχρι τότε σίγουρα θα έχουμε και άλλες εμφανίσεις στην Ελλάδα.
Νεφέλη σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου και για την κουβέντα, τα τελευταία λόγια σου ανήκουν.
Εγώ ευχαριστώ πολύ! Σε περιμένω στις 5 Ιανουαρίου στο An Club. Καλή συνέχεια στην υπέροχη δουλειά σου.
