Oι Soulfly μετά από 14 ολόκληρα χρόνια επιστρέφουν στην χώρα μας, στα πλαίσια του Release Athens Festival, την Τρίτη 27 Ιουνίου, oπότε βρήκα την αφορμή να κάνω μια αναδρομή στους 12 δίσκους που έχουν κυκλοφορήσει, προσπαθώντας να ξεχωρίσω τους 5 κορυφαίους.
Conquer (2008)
Ο δίσκος που θα έκανε το Dark Ages να «ακουστεί σαν pop album» δεν κατάφερε να κάνει το βήμα παραπάνω για την μπάντα, όμως παραμένει μια πολύ δυνατή προσπάθεια. Επηρεασμένος κυρίως από το πιο ακραίο φάσμα του metal, ο Cavalera σερβίρει άλλη μια all-out επίθεση, η οποία όμως χάνει σε αξιομνημόνευτα κομμάτια και (κυρίως) σε παραγωγή σε σχέση με τον προκάτοχό του. Το Steve Vai-ικό “Soulfly IV”, το αργόσυρτο “Touching the Void” και το εισαγωγικό “Blood Fire War Hate” (feat David Vincent) αποτελούν πολύ ισχυρούς λόγους για να ξεχωρίσουν το “Conquer” από τα μετέπειτα albums των Soulfly.
Prophecy (2004)
Μετά από συνεχόμενες αλλαγές στο lineup, δύο μπασίστες, και εισαγωγή Σέρβων παραδοσιακών μουσικών (!!!) στις ηχογραφήσεις, οι Soulfly μας παρέδωσαν το “Prophecy”. Παρά τον χαμό στο εσωτερικό της μπάντας όμως, και το ρίσκο να ακουστεί μουσικά «σαλάτα», το αποτέλεσμα δικαιώνει τον Max, ο οποίος αφήνει πίσω του το nu metal και κλείνει το μάτι και πάλι προς το thrash/hardcore παρελθόν του. H αλλαγή από flamenco σε οργισμένο hardcore στο “Porrada”, η προσωποποίηση των εσωτερικών αναζητήσεων του Cavalera στα “I Believe” & “Moses”, οι Slayer πινελιές στο “Living Sacrifice” και φυσικά το σαρωτικό title track, είναι κάποια από τα highlights του δίσκου, ο οποίος ενώ είναι αρκετά πλήρης και δουλεμένος, έχει το αρνητικό ότι είναι αρκετά άνισος από την μέση και μετά.
Soulfly (1998)
Mετά την φυγή του από τους Sepultura και τον θάνατο του θετού του υιού ο Max Cavalera μάζεψε τα κομμάτια του, και με πείσμα και αρκετή εσωτερική αναζήτηση έβαλε μπρος τους Soulfly. Παρά την προσπάθεια του Max «να μην ακουστεί Sepultura», ο δίσκος μοιάζει σαν μια φυσική συνέχεια της κατεύθυνσης του Roots, μπολιασμένη όμως με αρκετό nu-metal και με ακόμα πιο γερές βάσεις στην παράδοση της χώρας του. Οι μουσικοί που επέλεξε ο Cavalera τον έσπρωξαν να βγάλει τον καλύτερο εαυτό του, οι all-star guests από Limp Bizkit, Fear Factory κ.α. έδωσαν τις έξτρα πινελιές που χρειαζόταν το album, και το “Soulfly” κατέληξε να θεωρείται ένας από τους κορυφαίους δίσκους στο ιδίωμα.
Dark Ages (2005)
H δολοφονία του Dimebag και ο θάνατος του εγγονού του Max, αυτόματα σκοτείνιασαν το τοπίο για τους Soulfly και το αποτέλεσμα ήταν το “Dark Ages”. O πυρήνας της μπάντας έμεινε ίδιος, αλλά η μουσική και στιχουργική κατεύθυνση πήρε περαιτέρω στροφή προς το metal παρελθόν των Sepultura, με κομμάτια δυναμίτες όπως το “Babylon” και “Carved Inside”. Προφανώς, ο πειραματισμός του Cavalera με την μουσική παράδοση λαών δεν σταμάτησε, αντιθέτως επεκτάθηκε σε Τουρκία-Ρωσία-Γαλλία, όμως χρησιμοποιείται σε ένα πλαίσιο που δεν ξενίζει τόσο όσο στο “Prophecy” και δείχνει μεγαλύτερη συνθετική ωριμότητα, δημιουργώντας ένα modern metal αριστούργημα. Αν ήταν λίγο μικρότερος σε διάρκεια, θα πάλευε επί ίσοις όροις για την πρώτη θέση με το…
Primitive (2000)
Βack to the primitive! Aν το ομώνυμο album αποτελούσε ιδανική αρχή για τους Soulfly, το “Primitive” τους εδραίωσε για τα καλά στο μουσικό στερέωμα σαν υπολογίσιμη δύναμη και κατάφερε να σκαρφαλώσει στο 32 του Billboard. Ένας δίσκος που ακούγεται ακόμα και τώρα φρέσκος και κλασικός, μπορεί να μην έχει την λύσσα του ντεμπούτου, αλλά είναι πολύ πιο solid σαν σύνολο και περιλαμβάνει φυσικά και το μεγαλύτερο εμπορικά κομμάτι της μπάντας, “Jumpdafuckup”. Τα guests συνεχίζονται, με Corey Taylor/Tom Araya/Chino Moreno κ.α., και ο Max χωρίς να έχει στις πλάτες του το βάρος να αποδείξει πως «μπορεί» και με το νέο του εγχείρημα, παίρνει κεφάλια.