Δύο χρόνια πέρασαν κιόλας από το πολύ ωραίο “Imperial”, και όμως οι Σουηδοί, αεικίνητοι και πολύ εργατικοί όπως πάντα Soen, μετά και την κυκλοφορία του live δίσκου “Atlantis” μας παρουσιάζουν το νέο τους μουσικό πόνημα με τον τίτλο “Memorial”.
Πάντα έβρισκα πολύ τίμιους τους μουσικούς που «δουλεύουν» πολύ και ουσιαστικά ποτέ δεν αφήνουν το κοινό τους να περιμένει πολύ καιρό για κάτι καινούριο. Στην περίπτωση των Soen μιλάμε για ένα συγκρότημα όπου από το 2012 μας έχει παρουσιάσει έξι, παρακαλώ, studio δίσκους.
Στην νέα τους δουλειά τι ακούμε λοιπόν;
Βλέπουμε ολοφάνερα την εξέλιξη και ολοκλήρωση του ήχου που ξεκίνησε στο “Imperial”. Δηλαδή έχουμε όπως και πριν, φοβερές ενορχηστρώσεις, mid tempo ως επί το πλείστον τραγούδια, τρομερά κολλητικά ρεφρέν και καταπληκτικό rhythm section, με τον τεράστιο Martin Lopez στα drums. Ο ήχος που όλοι αγάπησαν (μέσα σε αυτούς και εγώ) από το “Lykaia” ως και το “Lotus” σιγά-σιγά εξανεμίζεται. Οι φανερές – τότε – επιρροές από Tool και Opeth πλέον υπάρχουν μόνο στο παρασκήνιο. Επιτέλους, φαίνεται πως και αυτοί οι ίδιοι παίζουν αυτό που νιώθουν αυτοί πιο άνετο για τους ίδιους, και αυτό βγαίνει στα αυτιά του ακροατή. Σε κάποιους που θα βιαστούν να κρίνουν μπορεί να φανεί λίγο στάσιμο, το αντίθετο θα έλεγα όμως, ακούγονται πιο ώριμοι και αποφασισμένοι από ποτέ. Στιχουργικά όλος ο δίσκος κινείται πολύ γύρω από το θέμα του πολέμου και της εσωτερικής αναζήτησης. Νομίζω ότι και η καταγωγή του μπασίστα τους Oleksii ‘Zlatoyar’ Kobel από την εμπόλεμη Ουκρανία βοήθησε πολύ στην κατεύθυνση αυτή.
Όσον αφορά τη διάρκεια των τραγουδιών, αυτή κυμαίνεται σφιχτά κάτω από το ψυχολογικό όριο των πέντε λεπτών, δίνοντας έτσι γρήγορα, άμεσα, δυνατά τραγούδια, που σου μένουν πολύ εύκολα στη μνήμη. Μελωδίες, σόλο, έντονο drumming, όλα εναρμονισμένα. Θεωρώ ότι επιμονή τους στο να παρουσιάζουν πάντα το δεύτερο ρεφρέν πολύ δυνατό ανεβάζει πολύ τα τραγούδια, κάνοντας τα να ακούγονται τέλεια σε live συνθήκες. Η φωνή του Joel Ekelöf είναι για άλλη μία φορά σε φοβερά στάνταρ, φτάνοντας πολύ ψηλά όταν θέλει, και άλλοτε κινείται σε πιο hard rock ρυθμούς με πολύ έντονο γρέζι.
Είναι ο δίσκος που θα τους εδραιώσει; Μόνο ο χρόνος θα δείξει. Ως τότε, ας απολαύσουμε όλοι ένα συγκρότημα στα καλύτερα του.
