Παρασκευή βραδάκι, 26 Οκτωβρίου και ξεκινάω και εγώ για το Revenge of Rock το γνωστό μαγαζί επί της Λ.Αλεξάνδρας…η αλήθεια είναι ότι πρώτη φορά θα πήγαινα σε αυτό το μαγαζί να δω live. Ήξερα ότι εδώ και καιρό πραγματοποιούνται συναυλίες και να πω την αμαρτία μου μια απορία για το τι μπορεί να προσφέρει αυτός ο χώρος από άποψη ήχου την είχα…
Ανταπόκριση: Λευτέρης Βουτσάς / Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη
Φτάνοντας στο χώρο ακόμα γινόταν sound check και πληροφορήθηκα ότι οι Phase Reverse είχαν ακυρώσει λόγω ασθένειας του τραγουδιστή της μπάντας. Κρίμα γιατί ήθελα να τους δω αλλά το σημαντικό είναι να ευχηθούμε γρήγορη ανάρρωση στον άνθρωπο.
Στο δια ταύτα λοιπόν…
Το live ξεκίνησε με αρκετή καθυστέρηση σε σχέση με ό,τι είχε ανακοινωθεί, άλλωστε Παρασκευή βραδύ ήταν και θα έπαιζαν τελικά δυο μπάντες οπότε λογική μου φάνηκε η εν λόγω καθυστέρηση (υπήρξε βέβαια και το κλασικό φαινόμενο της καθυστερημένης -γύρω στη μία ώρα- προσέλευσης του κοινού, το οποίο πρέπει να σταματήσει κάποια στιγμή).
Και να σου πάνω στη σκηνή οι Άγγλοι Slab και δυστυχώς οι ανησυχίες μου επιβεβαιώθηκαν. Άθλιος ήχος, πραγματικά έβλεπες ότι τα μέλη του συγκροτήματος επί σκηνής δεν μπορούσαν να ακούσουνε ο ένας τον άλλον, και από κάτω μπλέκανε όλα μεταξύ τους. Κάπου στα μισά της εμφάνισής τους έφτιαξε το θέμα αλλά και πάλι θαύματα δεν γίνονται, κάποιοι χώροι δεν είναι για live και είναι καιρός να το καταλάβουν κάποιοι άνθρωποι αυτό.
Γιατί πραγματικά το αποτέλεσμα αδίκησε παρά πολύ τη μπάντα, στην οποία διέκρινες μια απίστευτη ριφολογία και κτηνώδη όγκο High Οn Fire καταστάσεων. Ένας ξυπόλυτος κιθαρίστα ο οποίος ήταν κέρβερος επί σκηνής, φωνή από τα έγκατα (μπορεί να έφταιγε και ο ήχος για αυτό), φιλικός και ομιλητικότατος με το κοινό και ο οποίος έσπασε και μια χορδή από τη κιθάρα κατά τη διάρκεια που έπαιζε και προσπαθούσε με διάφορους τρόπους (ξαναλέω κατά τη διάρκεια που έπαιζε) να μοντάρει μια κατάσταση για να παίξει(ο θεός της μπάλας…), σε έκανε πραγματικά να γουστάρεις που ήρθες.
Ένας ντράμερ τεχνικά παρά πολύ κάλος με κάτι γκριμάτσες τύπου Mister Bean ορισμένες φορές και δεν ξέρω γιατί αλλά ήταν αστεία εικόνα να το βλέπεις αυτό…Και ο μπασίστας, ο πιο σοβαρός από τους τρεις ο οποίος βεβαία πρόσεχε μερικές φορές μη βρει στα ηχεία από πάνω (ήταν και 2 μέτρα παλικάρι βλέπεις). Τέλειωσαν τα παλικαριά ευχαρίστησαν όσους παραβρέθηκαν ,πάντα με το χαμόγελο και οι τρεις και φύγανε και παραχώρησαν τη σκηνή στους δικούς μας Beyond Perception.
Mπορείτε να μου πείτε τι θα γίνει με αυτά τα παιδιά; Κάθε φορά που τους βλέπω είναι και καλύτεροι. Δεύτερη φορά που τους βλέπω με τον καινούριο τραγουδιστή(η πρώτη ήταν στα Μουσικά Κύματα). Προχθές λοιπόν που λέτε (αν και σε αυτούς ο ήχος δεν βελτιώθηκε, απλά επειδή δεν είναι τόσο μπάσος όσο των Slab σε ορισμένα σημεία μπορούσες να τον ανεχτείς) ήταν από τις καλύτερες τους εμφανίσεις. Πραγματικά τα άτομα έκλεψαν παρθενικούς υμένες και τους κάνανε μωρομάντηλα (;), όσο υπερβολικός και αν ακούγομαι. Δώστου και μια διασκευή σε R.A.T.M και πανικός στο ίσιωμα (κάτι που ήθελα να πω πριν αλλά το ξέχασα, γιατί τραπεζάκια μπροστά από τη σκηνή; Ένιωσα λες και ήμουν σε μπουάτ!).
Και το βράδυ έκλεισε με τα 2 μέλη των Phase Reverse (κιθάρα,τύμπανα) να ανεβαίνουν στη σκηνή και να τζαμάρουνε μαζί με τον Αλέξη (φωνή Potergeist) και τον Πανό (μπάσο,Beyond Perception) δυο κομμάτια, τα “Ace of Spades” και “Cowboys From Hell” . Mηn περιμένετε κανονικές εκτελέσεις, μιας και ήταν ένα τζαμάρισμα της στιγμής, ούτε καν κανονισμένο, αλλά εγώ προσωπικά το ευχαριστήθηκα.
Σε γενικές γραμμές ένα ευχάριστο live από άποψη ενεργείας και απόδοσης των συγκροτημάτων αλλά και από τα χειρότερα, από άποψης ήχου που έχω παρεβρεθεί. Κρίμα γιατί και οι 2 μπάντες παίζουν ωραία μουσική. Και θα το ξαναπώ….δεν αρκεί άπλα να βάλεις μια σκηνή σε ένα χώρο και να τον βαφτίσεις Live Stage. Xρειάζεται μια υποτυπώδη ακουστική, αλλιώς μην το κάνεις ποτέ. Γιατί και οι ηχολήπτες δεν είναι θεοί και θαύματα δεν μπορούν να κάνουν.
