Λίγες μέρες πριν την εμφάνιση τους στο Death Disco Athens Open Air Festival, που θα πραγματοποιηθεί στις 22-23 Ιουλίου, οι Selofan απάντησαν στις ερωτήσεις του Πάνου Παναγιωτόπουλου.
Καλησπέρα από το rockinathens.gr. Πώς/πότε περίπου ξεκίνησε η φάση με τους Selofan; Τι ήταν αυτό που σας έκανε να πείτε «ΟΚ, ας φτιάξουμε μια μπάντα»;
Γνωριστήκαμε το 2011 και από τότε είμαστε μαζί. Δεν είπαμε ποτέ να φτιάξουμε μια μπάντα, συνέβη σαν φυσικό επακόλουθο της σχέσης μας, έναν χρόνο αργότερα. Μιας σχέσης που λόγο και αιτία ύπαρξης είχαν σε πρώτο επίπεδο τα κοινά μουσικά γούστα. Βασικό ήταν πως αφενός είχαμε τα μέσα, τα συνθεσάιζερ και drum machines που χρειαζόμασταν, και αφετέρου το μεράκι να ασχοληθούμε με αυτά. Ακούγεται απλό, και μάλλον και η μουσική μας ηταν λιγότερο σύνθετη στην αρχή. Αυτή είναι και η γοητεία των συνθεσάιζερ, ο καθένας μπορεί να παράξει μουσική εάν αφιερώσει χρόνο, σχεδόν όλοι οι φίλοι μας είναι αυτοδίδακτοι. Είναι ένας ζωντανός οργανισμός η μουσική, που εξελίσσεται μαζί σου, εάν την αφήσεις σε αφήνει, εάν βουτήξεις στον βυθό της, θα βρεις χαμένες πολιτείες.
Πέρα από τη χώρα μας, είστε εξαιρετικά δημοφιλείς και στο εξωτερικό. Ποια ήταν εκείνη η στιγμή που νιώσατε πως «κάτι φοβερό συμβαίνει» με τη μουσική των Selofan; Ποιες ήταν οι πιο όμορφες/παράξενες συναυλιακές στιγμές σας;
Στην Αθήνα στις τελευταίες συναυλίες μας, εκεί ένιωσα περισσότερο την αγάπη του κόσμου. Ίσως γιατί μας πήρε σχεδόν δέκα χρόνια μεχρι να βρεθούμε με τους ακροατές μας εδώ, πράγμα που οφείλεται και σε εμάς, αφού έχουμε επιλέξει να παίζουμε ζωντανά μόνο μια φορά κάθε χρόνο. Ίσως και επειδή υπάρχει μια άλλη συναισθηματική ένταση όταν παίζεις στη χώρα σου μπροστά σε φίλους σου.
Ξεχωρίζω και τις χώρες της Λατινικής Αμερικής, γιατί μας αγκάλιασαν από την πρωτη στιγμή. Από τα πιο ωραία συμβάντα ήταν το drag show έκπληξη που μας έκαναν στο Σαντιάγκο.
Υπάρχει μια θεατρικότητα στον τρόπο που εμφανίζεστε επί σκηνής. Αυτό ήταν κάτι που απλά προέκυψε, ή υπήρχε στο πλάνο εξαρχής;
Με τα πλάνα δεν τα πάμε και τόσο καλά. Η θεατρικότητα προέκυψε από δική μου ανάγκη για κάτι παραπάνω, μιας και εγώ η ίδια σαν θεατής και όχι μόνο ακροατής μιας συναυλίας, θα νιώσω πιο γεμάτη από μια μπάντα που θα ταΐσει και τη φαντασία μου. Δεν ήταν όμως προσχεδιασμένο. Αρχικά έπαιρνα αντικείμενα που είχαμε χρησιμοποιήσει σε κάποιο βίντεο μαζί στην σκηνή, ενίοτε εμφανίζονταν και οι χαρακτήρες των βίντεο. Είναι όλα αλληλένδετα, η μουσική, τα βίντεο, εμείς, και εάν με απλά μέσα μπορούμε να κάνουμε την εμπειρία του λάιβ πολυεπίπεδη, θα την κάνουμε. Όχι μόνο για εσάς, αλλά και για εμάς.
Υπάρχουν κανόνες στον τρόπο που γράφετε μουσική; Τι επηρεάζει τον στίχο σας; Πέρα από την αγγλική γλώσσα, έχετε κομμάτια στα Ελληνικά μα και στα Γερμανικά. Διαλέγετε γλώσσα με βάση του τι σας ταιριάζει καλύτερα; Με ποια απο αυτές νιώθετε πιο φιλόξενα επί σκηνής;
Ούτε με τους κανόνες τα πάμε καλά :) Είναι δύσκολο να εξηγηθεί πώς έρχεται η γλώσσα και βρίσκει το κομμάτι και πώς αυτό απλά συμβαίνει, χωρίς καμία δεύτερη σκέψη. Δεν ένιωσα ποτέ την ανάγκη να εκφραστώ σε μόνο μια γλώσσα, αφού μιλάω και σκέφτομαι και στις τρεις.
Πέρα από το group, είστε και ιδιοκτήτες της Fabrika Records και του synthesizer.gr. Πόσο εύκολο/δύσκολο είναι αυτό το multitasking;
Εύκολο δεν είναι, μιας και τα κάνουμε όλα μόνοι μας. Είναι πραγματικά πολλή δουλειά, αλλά την επιλέξαμε και γι’αυτό μας ευχαριστεί. Επίσης όλα κάπως συνδέονται και είναι όμορφη η μικρή κοινότητα φίλων, μουσικών που στεγάζεται τόσο στην Fabrika, όσο και στο synthesizer.gr.
Κρίνοντας από τις μουσικές που κυκλοφορούν εκεί έξω, υπάρχει μια έντονη κινητικότητα στην cold wave/dark wave συνθετική σκηνή τα τελευταία χρόνια. Πέρα όμως από τις «ταμπέλες», ο κόσμος πλέον δείχνει να ενδιαφέρεται και παραπάνω για την underground σκηνή -ανεξαρτήτως του genre-. Ποια είναι η γνώμη σας γι’αυτό; Υπάρχουν groups που σας έκαναν «κλίκ» τελευταία;
Μακάρι να ψάχνει και να βρίσκει ο κόσμος τη μουσική που πραγματικά τον εκφράζει μέσα στον εμπορικό κατακλυσμό των καιρών μας. Θέλει πολύ ξεθάψιμο για να βρεις κάτι καλό εκεί έξω. Στο bandcamp υπάρχουν πολλές ενδιαφέρουσες νέες μπάντες, όπως οι Uncanny Valley και οι Aurat.
Πέρα απο την επαγγελματική σχέση που υπάρχει μεταξύ του roster της Fabrika Records, με τους περισσότερους είστε και φίλοι, αφού έχετε συνεργαστεί και στο πλαίσιο μουσικών φεστιβάλ. Ποιες είναι οι δυσκολίες στο να «τρέχεις» από τη χώρα μας ένα μουσικό label που συνεργάζεται με international μουσικούς; Υπάρχει κάποιο “guilty pleasure” (παλιό/νέο) που θα θέλατε να δισκογραφεί για τη Fabrika Records;
Δεν παίζει σημαντικό ρόλο πού έχεις τη βάση σου την εποχή του διαδικτύου. Εάν η δισκογραφική ήταν, βέβαια, σε μια χώρα με εργοστάσιο κοπής βινυλίου ή με περιοδικά και ραδιόφωνο εξειδικευμένο στο μουσικό μας είδος, όπως είναι η Γερμανία για παράδειγμα, θα ήταν όλα λίγο απλούστερα. Όμως και έτσι τα καταφέρνουμε. Εάν ήμασταν και αυτοί που είχαν επανεκδόσει τους Coil, τότε θα
μπορούσαμε να αποσυρθούμε ευτυχισμένοι.
Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια για τους Selofan; Μάθαμε πρόσφατα πως ετοιμάζετε και ένα νέο project. Μιλήστε μας λίγο γι’αυτό.
Το νέο πρότζεκτ λέγεται Τζοβάνα και έχει ήδη κυκλοφορήσει δύο βίντεο και έναν δίσκο. Ψάξτε το, αλλά εάν περιμένετε το σκοτάδι των Selofan, θα το βρείτε σε μια πιο φωτεινή εκδοχή.
Σε λίγες μέρες θα σας απολαύσουμε στη σκηνή του Death Disco Open Air Festival. Ποια είναι τα acts που ανυπομονείτε να δείτε, και τι έχουμε να περιμένουμε από τη δική σας εμφάνιση;
Πρόκειται για ένα πολύ αξιόλογο φεστιβάλ, που θα μείνει στην ιστορία της goth σκηνής της χώρας μας, μιας και συμβαίνει για πρώτη φορά και συνδυάζει παλιά με νέα, αλλά και εγχώρια με ξένα ονόματα. Εάν μου το επιτρέψει η ζέστη του καλοκαιριού θα προσπαθήσω να δω όλες τις μπάντες, και το ίδιο να κάνετε και εσείς. Αυτή θα είναι η μοναδική μας ζωντανή εμφάνιση στην Αθήνα για αυτήν τη χρόνια. Αυτό από μόνο του την καθιστά ιδιαίτερη. Για εμάς τουλάχιστον.
Σας ευχαριστούμε πολύ. Τα λέμε και απο κοντά!
