Τρελό fan του σύγχρονου dance-rock, δεν με λες (αν και το Automatic των Don Broco είναι my guilty pleasure). Με το hype και τις “νέες τάσεις” δεν το ‘χω. Με τους Royal Blood έχω ασχοληθεί ελάχιστα, και για να λέμε την αλήθεια ήταν το Boilermaker και η εμπλοκή του Josh Homme στην παραγωγή του που μου τράβηξαν την προσοχή.
Οι Royal Blood, το rock duo από το Brighton της Γηραιάς Αλβιώνας, αυτή τη φορά βάζουν στην άκρη τα heavy/garage rock πονήματά τους — μετά το ομώνυμο ντεμπούτο τους Royal Blood και το δεύτερό τους How Did We Get So Dark? — και μας προσφέρουν ένα ευχάριστο, ανάλαφρο μα καθόλου επιφανειακό, post-disco rock άλμπουμ. Full-on dance beats, low pass filters, 70’s fat τυμπανάρες και grooves (με το φάντασμα του John Bonham να πλανάται στις συχνότητες), καρφωμένα «μηχανικά» catchy riffs, και spooky φωνητικές falsetto μελωδίες. Όταν μια μπάντα όλη κι όλη αποτελείται από το rhythm section και μόνο (μπάσο & τύμπανα), και κάνει σχεδόν μόνη της την παραγωγή, ένας δίσκος σαν το Typhoons δεν περνάει απαρατήρητος.
Κομμάτια που ξεχώρισα είναι τα Million And One, Limbo & Mad Visions (τίγκα Justice οι “κιθάρες” με Daft Punk vibes — tracks που θα λατρέψουν οι απανταχού DJ’s), το Either You Want It και οι ρυθμικές παραξενιές του, φυσικά το Boilermaker με την φαινομενική απλοϊκότητά του κι ένα beat που σπάει σβέρκους και το All We Have Is Now που κλείνει το άλμπουμ (έχω ένα θέμα με τα τελευταία κομμάτια των δίσκων) με μια γλυκόπικρη «μπητλική» γαλήνη, προσφέροντάς μας τον απαραίτητο χρόνο να αποφορτίσουμε την ένταση που προηγήθηκε.
Τι κι αν η αβεβαιότητα είναι πλέον το μόνο βέβαιο στην εποχή μας. Τι κι αν η θερμοκρασία κι ο εκνευρισμός αυξάνεται μέρα με τη μέρα, εντός των τειχών. Ας βάλουμε τα καλά μας — κι ας μην έχουμε (ακόμα) πουθενά να πάμε — and let’s hit the dancefloor of our minds στους ήχους του Typhoons. Δερμάτινο περφέκτο, κοσμοσυρροή, ώπα ρε φίλε η μπύρα μου, χυμένα ποτά στη πίστα, προσπάθεια να κουνηθείς με τα χορευτοπάπουτσα σου, ντισκομπάλες και βρώμικο bass distortion. Κι αφήστε τους γείτονες στα έντεχνα και τα σκυλάδικά τους. Στην λίστα οπού ανήκουν το Villains των QOTSA και το Homework των Daft Punk έρχεται να προστεθεί και το Typhoons των Royal Blood, δίνοντας το εναρκτήριο λάκτισμα σ’ ένα από τα πιο παράξενα καλοκαίρια της ζωής μας.