Την Παρασκευή 2 Ιουλίου, οι Nightstalker επιστρέφουν στη σκηνή της Τεχνόπολης για να μας θυμίσουν πως περνούσαμε στις συναυλίες πριν συμβούν όλα αυτά τα αδιανόητα που ζούμε εδώ και παραπάνω από ένα χρόνο. Το συγκεκριμένο live η μπάντα το αφιερώνει στο πολύ καλό τους φίλο Ντίνο, μέλος των Lord 13 και Space Slavery, o οποίος μας άφησε ξαφνικά και άδικα πριν από λίγο καιρό. Ο Αντρέας Λάγιος, μπασίστας των Nightstalker, άνοιξε το σπίτι του και υποδέχτηκε τον Άρη Ζαρκαδάκη και το Rockin’Athens σε μία κουβέντα γύρω από το παρελθόν και το παρόν της μπάντας, της εγχώριας αγγλόφωνης rock σκηνής και όχι μόνο.
Ο Αντρέας ήταν ο ίδιος άνθρωπος που γνώρισα πριν 15-16 χρόνια σε κάποιο club στα Εξάρχεια. Χαμογελαστός, ευγενικός και ειλικρινής, απάντησε σε όλα πολύ ξεκάθαρα. Όπως στην πρώτη ερώτηση που του έκανα σχετικά με το πόσο θα αντέχουν ακόμα οι Nightstalker να κυκλοφορούν δίσκους και να δίνουν συναυλίες.
“Άρη, οι Nightstalker θα συνεχίσουν όσο αντέχει ο Αργύρης. Είναι η κεντρική φιγούρα της μπάντας και όλο το mentality της μπάντας είναι στημένο γύρω από αυτόν.”
Και παρά το γενονός ότι δεν είστε πλέον παιδιά. Μεγαλώνετε, έχετε υποχρεώσεις, τα κουράγια λιγοστεύουν. Πόσες και πόσες μπάντες χάθηκαν έτσι. Βέβαια εσείς όσο περνάνε τα χρόνια ρολάρετε και περισσότερο. Τακτικές κυκλοφορίες δίσκων, περισσότερες συναυλίες, περιοδείες στο εξωτερικό.
ΑΝΔΡΕΑΣ: Κοίτα να δεις, έχουμε στήσει όλη μας τη ζωή γύρω από τους Nightstalker, πρώτα είναι αυτό και γύρω του στήσαμε όλη μας την υπόλοιπη ζωή. Η μπάντα μας κρατάει ζωντανούς μας δίνει κίνητρο. Το ότι όσο περνάνε τα χρόνια μεγαλώνει κι ο κύκλος εργασιών μας ας πούμε, έχει να κάνει και με το γεγονός ότι κάποτε είχαμε και τα προσωπικά μας προβλήματα ήταν και άλλες οι συνθήκες.
Είναι πάρα πολύ δύσκολο να ζεις μέσω μιας underground rock μπάντας στη χώρα μας. Πως το καταφέρνετε; Θυμάμαι παλιά μου είχες αναφέρει ότι παρεμφερείς σε ήχο μπάντες δε μπορούν να το κάνουν αυτό σε πολύ μεγαλύτερες αγορές, όπως η Αγγλία ας πούμε.
Α: Και να σκεφτείς ότι έξω τα πράγματα είναι λίγο πιο ξεκάθαρα. Υπάρχει pop, rock, metal. Εδώ, είμαστε που είμαστε και λίγοι, έχει λαϊκά, trap, pop, έντεχνα, που τα ακούει το μεγαλύτερο ποσοστό, οπότε το κοινό μειώνεται κι άλλο. Αυτό που μας κρατάει και μας δυναμώνει είναι η τέχνη και η δημιουργία, ότι κάνεις κάτι, νιώθουμε ζωντανοί. Δεν είναι απλά μια δουλειά.
Η επόμενη ερώτηση είχε να κάνει με την τοπική σκηνή, το πως ξεκίνησε και το πως γιγαντώθηκε καθώς και το ρόλο που έπαιξαν οι Nightstalker σε όλα αυτά.
Α: Πριν είκοσι χρόνια παλεύαμε μόνοι μας. Υπήρχαν βέβαια οι Last Drive που ήταν ήδη πολύ γνωστοί εντός και εκτός συνόρων. Αλλά στο στυλ μας οι μπάντες ήταν μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού. Nightstalker, Engine-V, Vibratore Bizarro, Lord 13…Δεν είχαμε τέτοιο impact στον κόσμο. Φαντάσου στα μέσα-τέλη 90’s ο κόσμος σνόμπαρε το αγγλόφωνο rock. Ήταν όλοι στραμμένοι στο ελληνόφωνο. Κάποια στιγμή, γύρω στην κυκλοφορία του “Just a Burn” κάπως άρχισε να κινείται το πράμα. Μεγάλο ρόλο να πούμε πως έπαιξε εδώ η Spinalonga με τις συλλογές που κυκλοφορούσε και τα live που γινόντουσαν με 4-5 μπάντες που σιγά σιγά μάζευαν 200-300 άτομα. Δεν έγινε ξαφνικά ένα μπαμ το 2012. Στο “Superfreak” to 2009 αρχίσαμε σιγά σιγά να γεμίζουμε μαγαζιά τύπου An Club. Oi μπάντες που ανέβηκαν και γιγαντώθηκαν αργότερα νομίζω σκέφτηκαν εκεί κάπου στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας πως αφού αυτοί (οι Nightstalker) αντέχουν ακόμα και το κάνουν, θα το κάνουμε κι εμείς. Και το έκαναν.
Για να μεγαλώσει όμως μία σκηνή δεν πρέπει να έρθει και κόσμος έξω από αυτή;
Α: Κάτι που σίγουρα τράβηξε κόσμο προς τη σκηνή ήταν σίγουρα όταν κυκλοφορήσαμε το video για το “Children of the Sun”. To video ταίριαξε απόλυτα με το κομμάτι και έκανε τον κόσμο να νιώσει μια οικειότητα με τη μπάντα. Μου έστελναν από Αμερική και μου έλεγαν πως νιώθω σαν να σας ξέρω όλους. Το έμαθε κόσμος από φίλους του που ήδη μας άκουγαν. Ερχόντουσαν στα live δεν ήξεραν ούτε λέξη που λέει ο λόγος από τα κομμάτια μας και περίμεναν να ακούσουν το κομμάτι. Ερχόντουσαν για ένα κομμάτι και σιγά σιγά έμαθαν και τα υπόλοιπα! Κόσμο έξω άπο τη φάση τράβηξαν αργότερα και οι Villagers. Λόγω των διασκευών που έκαναν είχαν πολύ κοινό προερχόμενο από το χώρο του “έντεχνου”. Αρκετούς από αυτούς μπορεί σήμερα να τους δεις σε live δικά μας ή των 1000mods ας πούμε.
Ήσασταν αυτοί που ξεκινήσατε όλο το σκηνικό με το “stoner” και μετά ακολούθησαν δεκάδες μπάντες. Νιώθετε κάπως περήφανοι με όλο αυτό; Ότι κάτι προσφέρατε; Νιώθετε οι νονοί ας πούμε της φάσης;
Α: Κοίτα…σίγουρα νιώθουμε χαρούμενοι που μας θεωρούν τους πρωτεργάτες. Κάτι που το εισπράττουμε από άλλες μπάντες αλλά και τους fans. Χωρίς καμία υπεροψία όμως. Απλά νιώθουμε ότι κάτι κάναμε κι εμείς και απλά συνεχίζουμε να κάνουμε αυτό που κάναμε πάντα.
Ένιωσες κάποια στιγμή πως όσο μεγάλωνε το πράγμα να υπάρχουν σημάδια από σταριλίκι ανάμεσα στις μπάντες;
Α: Κάποια στιγμή ίσως υπήρξαν κάποιες γκρίνιες, κάποια μουρμουρητά, κάποιοι ίσως πήγαν να τη ψωνίσουν ας πούμε, αλλά κόπηκε γρήγορα όλο αυτό ευτυχώς. Θέλω να πιστεύω πως βάλαμε το λιθαράκι μας και σε αυτό. Ποτέ δεν την είδαμε κάποιοι ήταν πάντα η μουσική για εμάς, να παίξουμε τα live μας. Rock νοοτροπία. Δεν υπάρχει σταριλίκι. Μια χούφτα άνθρωποι είμαστε γύρω από όλο αυτό, γνωριζόμαστε όλοι με όλους. Ίσως είδαν εμάς που είμασταν πάντα cool και χαλαροί, και μαζεύτηκαν και οι υπόλοιποι. Αλλά αυτά ήταν εξαιρέσεις. Σε γενικές γραμμές δεν υπήρχε η φαγωμάρα που υπάρχει στο εγχώριο metal ας πούμε…
Πως βλέπεις το άμεσο μέλλον της μπάντας; Υπάρχει στα σκαριά ένα νέο album;
Α: Όχι ακόμα. Η πανδημία μας έκοψε λίγο τα πόδια. Δεν μπορούσαμε να προβάρουμε. Ιδέες υπάρχουν αλλά δεν τις έχουμε δουλέψει όλοι μαζί. Γενικά το όλο θέμα της πανδημίας έχει φέρει τα πάνω κάτω. Υπάρχει αβεβαιότητα. Έχουμε κλείσει τέσσερα live για το καλοκαίρι και ας πούμε στο Ηράκλειο δε ξέρουμε που λέει ο λόγος αν θα πάμε με τα κρούσματα της νέας μετάλλαξης. Μπορεί να βγουν να πουν πως δε θα γίνει εκεί καμία εκδήλωση ας πούμε. Είχαμε κλείσει Ευρωπαϊκή και καπάκια Ελληνική περιοδεία ακυρώθηκαν τα πάντα. Είχαμε αρχίσει να ψαχνόμαστε και για Αμερική. Αυτή τη στιγμή έχουμε κλείσει περίπου 20 Ευρωπαϊκά dates για του χρόνου το Μάρτιο αλλά και πάλι κανείς δεν είναι σίγουρος. Η αλήθεια είναι πως ο κόσμος βοήθησε αρκετά αυτό τον ένα χρόνο με merch με βινύλια, μπλουζάκια κλπ. Άλλα παιδιά έπαθαν ακόμα μεγαλύτερη ζημιά. Οι Planet of Zeus ξεκινούσαν περιοδεία στην Ευρώπη και τους γύρισαν πίσω με το van φορτωμένο merch. Μεγάλη χασούρα. Οι 1000mods έβγαλαν το album και δεν έχουν βγει στο δρόμο να το παίξουν. Όλοι κλείνουν πλέον περιοδείες για το 2022 και βλέπουμε. Θα δούμε…Αν συνεχιστεί αυτό η μουσική βιομηχανία δε θα αντέξει. Εταιρίες διοργάνωσης, venues, μπάντες, ηχολήπτες, όλοι όσοι εργάζονται σε αυτό το χώρο.
Αφού λοιπόν ζαλίσαμε τον Αντρέα για καμία ώρα εν μέσω καταιγισμού τηλεφωνημάτων΄για live, πρόβες, service air condiition και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς, δώσαμε ραντεβού για την Τεχνόπολη την Παρασκευή. Ο Αντρέας κλείνοντας συμπλήρωσε πως θα ήθελαν να τιμήσουν ακόμα καλύτερα τον αδικοχαμένο φίλο τους με guest παρουσίες και όχι μόνο αλλά δυστυχώς η όλη κατάσταση με τους περιορισμούς το έκανε πολύ δύσκολο, παρόλα αυτά θα υπάρχει κάποια έκπληξη σχετική στη σκηνή της Τεχνόπολης.