H πέμπτη ημέρα του φετινού και μέχρι στιγμής πολύ επιτυχημένου Release Athens Festival είχε μπροστάρηδες τους Clutch, στην πρώτη τους εμφάνιση σε ανοιχτό venue στη χώρα μας, μετά από 5 φορές που μας είχαν επισκεφτεί στο παρελθόν. Δεν αντιμετώπισαν κανένα πρόβλημα προφανώς καθώς η σκηνή είναι το δεύτερο τους σπίτι. Αξιοπρεπέστατες ήταν και οι εμφανίσεις των Black Rebel Motorcycle Club, αλλά και των δικών μας Planet of Zeus, Godsleep και Whereswilder.
Ανταπόκριση: Άρης Ζαρκαδάκης / Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη (περισσότερες εδώ)
Πριν ξεκινήσουμε να δώσουμε τα εύσημα στην εξαιρετική διοργάνωση και να ευχηθούμε από δω και πέρα όλα τα εγχώρια festivals να είναι κάπως έτσι. Όσοι έχετε παραβρεθεί σε κάποια από τις ημέρες του φετινού Release Athens Festival καταλαβαίνετε τι εννοώ. Όσοι σκοπεύετε να πάτε προς την Πλατεία Νερού σε κάποια από τις υπόλοιπες συναυλίες θα με θυμηθείτε.
Με τον κόσμο σιγά σιγά να καταφτάνει στην Πλατεία Νερού, οι Whereswilder με τον ’60’s-’70’s rock με ολίγη από ψυχεδέλεια ήχο τους δεν έδωσαν καμία σημασία στην αρκετή ζέστη η το λιγοστό ως εκείνη την ώρα κοινό. Με στόφα μεγάλης μπάντας, όπως άλλωστε από τα πρώτα τους βήματα πριν μερικά χρόνια, αλλά και εμπειρία από μεγάλες υπαίθριες σκηνές (Terra Vibe) έδωσαν το έναυσμα μιας πολύ ωραίας βραδυάς.
Η συνέχεια ανήκε τους Godsleep. Με αλλαγή στο μικρόφωνο και νέο album οι Αθηναίοι φρόντισαν να δώσουν τα απαραίτητα ερεθίσματα στον κόσμο που είτε βολόδερνε από δω κι απο κει είτε είχε πιάσει τις ελάχιστες ως εκείνη την ώρα σκιές. Με κομμάτια και από τις δύο ολοκληρωμένες τους δουλειές, οι Godsleep έδειξαν πως δεν είναι μόνο η φωνή της μπάντας διαφορετική. Μου φάνηκαν πολύ πιο δεμένοι, πολύ πιο δουλεμένοι και να γουστάρουν πολύ περισσότερο αυτό που κάνουν. Το νέο τους album και γενικά ο ήχος τους δεν είναι κατι ρηξικέλευθο, αλλά είναι ευχάριστο και κυλάει εύκολα. Αυτό που συνηθίσαμε να λέμε stoner rock, με φανερή την επιρρόη των Truckfighters, τουλάχιστον στα δικά μου αυτιά. Δείχνουν να είναι σε ανοδική πορεία.
Planet of Zeus. H αναφορά μου σε αυτούς θα μπορούσε να σταματήσει εδώ καθώς κάθε τους εμφάνιση είναι αψεγάδιαστη. Ταπεινή μου άποψη, το καλύτερο live act της χώρας μας. Πάντα άψογοι στις εμφανίσεις τους. Και λογικό. Έχουν ξεφύγει εδώ και χρόνια από τα στενά όρια της Ελλάδας. Έχουν την εμπειρία. Έχουν το ταλέντο. Και αν είχαν κάποτε -πολύ παλιά- και κάποιες αδυναμίες, δουλέψανε πάρα πολύ και τις εξάλειψαν. Έρχεται και το νέο τους album όπου να’ναι, είχαμε κι ενα crash test στην Πλατεία Νερού με το ολόφρεσκο single, “Revolution Cookbook”, το οποίο, ο ολοένα και αυξανόμενος κόσμος, το υποδέχθηκε με θέρμη. Προχωράμε.
Οι Black Rebel Motorcycle Club είναι μια εξαιρετική μπάντα. Με ένα τεραστίων διαστάσεων ντεμπούτο κάπου στο 2001 και με 2-3 τρομερές κομματάρες από κει και πέρα στα υπόλοιπα albums τους. Έλα που δε μπορώ να τους δώ σε ανοιχτό χώρο. Με τίποτα όμως. Το ίδιο απογοητεύτηκα και πριν από μερικά χρόνια (2015;) στο Terra Vibe, όπου την ίδια χρονιά είχαν εμφανιστεί και σε κλειστό venue στο κέντρο της Αθήνας. Σαν τους Black Angels ένα πράγμα. Κάποιες μπάντες είναι για κλειστά ντουμανιασμένα venues. Τους πάει καλύτερα. Όσο περνούσε η ώρα, έγιναν κι αυτοί λίγο πιο ομιλητικοί ζωντάνεψαν λιγάκι και το κοινό και κάπως έτσι έφτασε σιγά σιγά η ώρα για τους Clutch. Πάντα μα πάντα όμως οι BRMC θα είναι εκείνη η μπαντάρα που έβγαλε εκείνο το ανεπανάληπτο ντεμπούτο στην αυγή των 00’s και ίσως η πιο αξιόπιστη από εκείνη την τεράστια φουρνιά.
Που είναι τα χρόνια που συζητώντας για το πως θα γίνει να έρθουν οι Clutch, μου λέγανε κάποιοι που το προσπαθούσανε πως “δε μπορούμε να εξασφαλίσουμε 200-300 εισιτήρια προπώληση man…”. Και φίλοι και γνωστοί θυμάμαι τρέχανε το Πάσχα του ’07 στα Λονδίνα να τους δούνε με τους C.O.C. Από τότε άλλαξαν πολλά. 5 ασφυκτικά γεμάτες live εμφανίσεις έχτισαν μια ιδιαίτερη σχέση με το αθηναϊκό κοινό και πλέον οι Clutch είναι από τις πιο αγαπητές μπάντες στη χώρα μας. Γι’αυτό και η πρώτη open air εμφάνιση τους αποδείχθηκε χαμηλό εμπόδιο για τους 4 rockers από την Germantown του Maryland.
Διάβασα κάτι παράπονα ότι ήταν λέει διαδικαστικό το live και ότι ήταν ακίνητοι στη σκηνή. Μάλλον δεν τους έχουν ξαναδεί και περίμεναν τους Prodigy. Άλλοι λέει παίξανε λίγο. 17 κομμάτια ρε παιδιά παίξανε… Δε μπορούν να είναι ολοι Pearl Jam και Bruce Springsteen που πιάνουν το τρίωρο. Οι Clutch ήταν εξαιρετικοί. Μην ακούτε αηδίες. Τους έχω παρακολουθήσει ζωντανά τις 4-5 (μαζι με την εν λόγω) από τις φορές που μας τιμήσανε. Τους ακούω από τα τέλη του 2003. Κάτι σκαμπάζω για τη μπάντα. Όπως το συνηθίζουνε, δώσανε χώρο στο setlist τους σε πρόσφατες δουλειές, κλείσανε το μάτι και σε μας τους γέρους, με “Spacegrass”, “Willie Nelson”, “Red Horse Rainbow” κλπ. Παίξανε και το καινούριο το “Evil” του Willie Dixon ντε, που το έχουνε κάνει και οι Monster Magnet στο “Superjudge”. Μάλλον από Clutch μου αρέσει περισσότερο. Τους ταιριάζει περισσότερο θα έλεγα. Άψογοι, με πολύ κόσμο. Το κοινό τους λατρεύει. Να ξανάρθουν. Θα ξανάρθουν. Release Athens Fest καλή συνέχεια.