Η τελευταία metal ημέρα του Release Athens 2023 ήταν ίσως η πιο ακραία από όλες με ένα line up που έβγαζε φωτιές. Οι πρωτοεμφανιζόμενοι στη χώρα μας Bleed from Within, οι εκρηκτικοί Heaven Shall Burn, οι βασιλιάδες του ευρωπαϊκού thrash Kreator και οι Σουηδοί vikings Amon Amarth είχαν όλα τα φόντα να μας προσφέρουν μια μοναδική και ανεπανάληπτη βραδιά. Το τελικό αποτέλεσμα ξεπέρασε όλες τις προσδοκίες με μια από τις καλύτερες metal βραδιές που έχουμε ζήσει στη χώρα μας.
Ανταπόκριση: Νίκος Καλαγκιάς + Γιώργος Δριτσόπουλος / Φωτογραφίες: Ηλίας Σταθόπουλος (πλήρες photo report εδώ)
Με καθυστέρηση μισής ώρες άνοιξαν οι πόρτες του festival με αποτέλεσμα οι Σκοτσέζοι να βγουν στη σκηνή 10 λεπτά αργότερα από το προβλεπόμενο. Αν και ο κόσμος ήταν σχετικά λίγος, μετά το 3ο κομμάτι άρχισε να εισρέει μπροστά στη σκηνή και να αφουγκράζεται τα κύματα ενέργειας που έστελναν ακατάπαυστα οι Bleed from Within. Πάθος, ένταση, νεύρο, τσαμπουκάς και μια φοβερή επικοινωνία του Scott Kennedy με το κοινό έφερε ασταμάτητα mosh pits και πανικό.
Αν και ο μπασίστας έλειπε λόγω οικογενειακών θεμάτων, η απουσία του δε φάνηκε καθόλου σε μια αψεγάδιαστη εμφάνιση μισής ώρας που θα τη θυμόμαστε για καιρό (όπως και την έντονη και ιδιαίτερη σκοτσέζικη προφορά του Scott). Αν και δεν είμαι καθόλου fan του συγκεκριμένου genre, οι Bleed from Within με κέρδισαν από το πρώτο δευτερόλεπτο και παρακολούθησα με ενδιαφέρον ολόκληρη την εμφάνισή τους περνώντας εξαιρετικά καλά. Είναι σίγουρο πως θα μας επισκεφθούν ξανά με ένα πλήρες set σε μια ακόμη μεγαλύτερη και πιο ολοκληρωμένη παρουσία.
Στις 19.00 ακριβώς και παρά το αργοπορημένο ξεκίνημα των Bleed from Within βγήκαν στην σκηνή οι Heaven Shall Burn. Οι Γερμανοί είχαν να εμφανιστούν στην χώρα μας πάρα πολλά χρόνια και όσοι είχαμε παρευρεθεί σε εκείνη την περίφημη εμφάνισή τους στο An ξέραμε τι να περιμένουμε. Παρά τον καυτό ήλιο ο κόσμος είχε αρχίσει ήδη να πυκνώνει μπροστά και από το πρώτο δευτερόλεπτο παραδόθηκαν σε ασταμάτητα mosh pits και headbanging.
Ο Marcus Bischoff ζήτησε από το κοινό να κάνει wall of death με σχετικά καλή ανταπόκριση και με συνεχείς παροτρύνσεις να είναι προσεκτικός ο κόσμος. Η μπάντα ήταν γενικά σε αρκετά καλή κατάσταση και ο ήχος τους αρκετά καθαρός. Νομίζω όμως πως η ισοπεδωτική προσωπικά για εμένα εμφάνιση των Βleed from Within επισκίασε αυτή των Γερμανών οι οποίοι τουλάχιστον στην αρχή φάνηκαν λίγο πιο άνευροι. Γρήγορα όμως επανήλθαν στα στάνταρ τους και ο κόσμος ακολουθούσε τα παραγγέλματα του τραγουδιστή. Καλύτερη στιγμή της εμφάνισης τους νομίζω ήταν στο Behind a Wall of Silence όπου άνοιξε και ένα αρκετά μεγάλο pit. Συνολικά ήταν μια πολύ τίμια εμφάνιση, άρτια εκτελεσμένη και ένα πολύ καλό opening για τους Kreator.
Θα αρχίσω ανάποδα και θα πω IT’S TIME TO RAISE THE FLAG OF HATE! Το τι έγινε στην πλατεία νερού στα ουρλιαχτά του Mille θα το συζητάμε για πολύ καιρό. Καπνογόνα, ιαχές, ένταση, πώρωση , thrash metal madness και μία ολόκληρη πλατεία Νερού στον αέρα. Οι Kreator εμφανίστηκαν στην χώρα μας μετά από πέντε χρόνια. Περίμεναν μάλλον με μεγάλη ανυπομονησία να εμφανιστούν στα μέρη μας γιατί η εμφάνιση τους ήταν ισοπεδωτική.
Sing along από τον κόσμο από την αρχή και ένα ατελείωτο mosh pit που άνοιξε στο πρώτο τραγούδι και έκλεισε με την αποχώρηση της μπάντας. Hate Uber Alles, People of the Lie και αμέσως μετά με το Awakening of the Gods o Mille ζήτησε wall of death στο οποίο άνοιξαν κυριολεκτικά κεφάλια. Μία μικρή παύση έγινε για να προλογιστεί η ιστορία του πως γυρίστηκε το βίντεο κλιπ του Betrayer καις τα καπάκια Extreme Aggression και να γίνεται παντού χαμός.
Εδώ να πω πως ο Mille μάλλον θα μείνει αιώνιος έφηβος γιατί τραγουδάει ακόμα με το ίσιο μίσος όπως μικρός. Οι κιθάρες και τα σόλο ακούγονταν πεντακάθαρα και γενικά ο συνολικός ήχος ήταν πάρα πολύ καλός. Για το τέλος άφησαν τα Violent Revolution, Flag of Hate και Pleasure to Kill όπου νομίζω πως ακόμα και ο τελευταίος άνθρωπος στην πλατεία έκανε headbanging. Συνολικά μία καταπληκτική εμφάνιση που θα κάνει τους φαν να τους ζητήσουν να έρθουν πάλι πολύ σύντομα.
Μια ώρα αναμονής από τον πανικό που προκάλεσαν οι Γερμανοί thrashers μέχρι να εμφανιστούν στη σκηνή οι Amon Amarth φάνηκε να είναι μεγάλη αλλά ήταν χρήσιμη για να πάρουμε κάποιες ανάσες αλλά και για να στηθούν τα τεράστια σκηνικά των Σουηδών. Η εισαγωγή παιάνισε, η εντυπωσιακή σκηνή με το τεράστιο viking κράνος πάνω στο οποίο ήταν στημένα τα drums και τους δύο αγαλμάτινους πολεμιστές στα πλάγια στήθηκε και οι Amon Amarth μας καλωσόρισαν με το “Guardians of Asgard”. Αυτό που ακολούθησε ήταν ένα πραγματικό viking raid. Πόλεμος!
Το κοινό σε έκσταση, οι Amon Amarth εξαπολύουν ύμνους τον ένα μετά τον άλλο, ο Johan αλωνίζει τη σκηνή και το κοινό ανταποκρίνεται θετικά και μαζικά. Τραγουδήσαμε το “Deceiver of Gods” με τον Loki να εμφανίζεται στη σκηνή και να παίζει με τον Johan, είδαμε vikings στο stage να πολεμούν μεταξύ τους και να μας επιδεικνύουν την πολεμική τους δεινότητα με ξίφη και τσεκούρια, χτυπηθήκαμε έως εκεί που δεν πάει με τα “Death in Fire”, “The Pursuit of Vikings” και “Find a Way or Make One”. Φυσικά περιμέναμε με αγωνία το “Put Your Back Into the Oar” και αυτό που συνέβη δεν είχε προηγούμενο. Οι αγαλμάτινοι vikings στο stage έδωσαν τη θέση τους σε ένα τεράστιο drakkar ενώ το background σκηνικό με τους πολεμιστές άλλαξε σε μια φουρτουνιασμένη θάλασα και… επήλθε πανικός!
Η Πλατεία Νερού έχει μετατραπεί σε ένα τεράστιο πλοίο με πλήθος κόσμου να κάθεται χάμω και να κάνει κουπί φωνάζοντας “row”. Το συζητούσαμε, το περιμέναμε, το ζήσαμε. Η ίδια η μπάντα χαμογελάει και κοιτά εντυπωσιασμένη σε μια σπάνια και ιδιαίτερη στιγμή που σίγουρα έμεινε χαραγμένη στο μυαλό του καθενός από εμάς που βρέθηκε εκεί. Οι Amon Amarth συνεχίζουν να μας σφυροκοπούν, ο ήχος είναι κρυστάλλινος με τα όργανα να ακούγονται ξεκάθαρα σε πολεμική διάταξη, ο κόσμος ακούραστος και ο Johan πάντα χαμογελαστός να μας ευχαριστεί κάθε τόσο με τα σπαστά ελληνικά του: “Αθήνα, Ελλάς, ευχαριστώ πολύ”.
Στο encore το σκηνικό αλλάζει για μια ακόμη φορά με το τεράστιο ερπετό Jormungandr να προκαλεί δέος και τις νότες του “Twilight of the Thunder God” να σκίζουν την ατμόσφαιρα. Ο κόσμος τραγουδάει σαν τρελός στο ρεφραίν ενώ ο Johan, σαν άλλος Thor, χτυπάει με το σφυρί Mjolnir το ερπετό κατά τη διάρκεια του σολαρίσματος. Μια απίστευτη εμφάνιση έκλεισε με τους Amon Amarth να ευχαριστούν το κουρασμένο, καταπονημένο αλλά πλήρως ευτυχισμένο κοινό πίνοντας από τα horns τους και να υπόσχονται την επιστροφή τους στα εδάφη μας. Για άλλη μια φορά αποδείχθηκαν αντάξιοι του ονόματός τους και δεν έδωσαν κανένα περιθώριο αμφισβήτησης για τις συνεχείς headline εμφανίσεις τους στα μεγαλύτερα festivals ανά την υφήλιο.
