Καύσωνας και Release Athens Festival. Μια δύσκολη συνθήκη που σχεδόν συνηθίσαμε τις τελευταίες ημέρες, καθώς τα ραντεβού μας με την πλατεία Νερού μας έχουν χαρίσει συγκλονιστικές στιγμές. Στο line-up της ημέρας είχαμε τους αγαπημένους Prodigy, τους αξεπέραστους Primal Scream, καθώς και τους “δικούς μας” Lip Forensics σε μια απ’ τις πιο όμορφες -και εγγυημένες- βραδιές του festival.
Ανταπόκριση: Πάνος Παναγιωτόπουλος / Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη (πλήρες photo report εδώ)
Μετά το ευχάριστο dj set του Γιώργου Μιχαλόπουλου που μας έδωσε κουράγιο να αντιμετωπίσουμε το αφόρητα ζεστό απόγευμα, οι Lip Forensics ανέβηκαν στη σκηνή παρουσιάζοντας μας την ιδιαίτερη άποψη τους περί ηλεκτρονικού ήχου. Το ντουέτο από το roster της ακαταμάχητης Veego Records, με φουτουριστική αμφίεση και σύμμαχο τον καλό ήχο, μας χάρισε όμορφες στιγμές απ’ το album τους “Apophenia”, με αρκετούς να χορεύουν στους ρυθμούς τους. Άψογη performance, με τα “Rorsharch”, “No Symmetry”, “Halt & Catch Fire” και “Unrest” να κερδίζουν την παράσταση. Κιθάρες, μπλιμπλίκια και guest φωνητικά σε ένα καθ’ όλα παθιασμένο live set που μας άνοιξε την όρεξη για τη συνέχεια.
Η εμφάνιση των Primal Scream ήταν ένα από τα αναπάντεχα συναυλιακά δωράκια του Release Athens. Ο Bobby Gillespie και οι εξαιρετικοί μουσικοί του, μας χάρισαν ένα απο τα πιο αξιόλογα acts του φεστιβάλ. Με μεγάλη μερίδα κόσμου στο πλευρό τους, το ιστορικό group από τη Σκωτία έκανε ένα γενναίο μουσικό catch-up, παρουσιάζοντας μας εμβληματικά hits από την δισκογραφία τους.
Η εισαγωγή στον νεο-ψυχεδελικό κόσμο τους, έγινε με ένα απ’ τα πιο όμορφα κομμάτια που έχουν ποτέ συνθέσει, το “Movin’ on Up”, με το χαρακτηριστικό εξώφυλλο του Screamadelica να στολίζει τις οθόνες. Η σκηνική τους παρουσία εξαιρετική, ο ήχος τους διαμάντι. “It’s Allright, It’s Ok” και δειλά τα πρώτα singalongs ξεκινούν. “Come Together”, μια extended version του “Loaded” και τσακίρ το κέφι με κάποιους να δακρύζουν απ’ τη συγκίνηση. Κλείσιμο με το απόλυτο rock του “Rocks”, και με μια φωνή τραγουδάμε: “get your rocks off, get your rocks off honey, shake it now, now, get’ em off downtown”. Χαλάλι η ζέστη και ο καύσωνας. Οι Primal Scream είναι υπέροχο group που παρά τις ιδιαίτερες συνθήκες, κατάφερε να “συνδεθεί” με ένα μεγάλο μέρος του κοινού.
Είχε έρθει όμως και η ώρα για το ραντεβού μας με τους αγαπημένους Prodigy. Μικροί, μεγάλοι, punks, old school ravers, metalheads, οι ήρθα-για-τη-φάση, μπαρόβιοι, ο μπλουζάκι frond, φωτοβολιδάκηδες (δεν τους πήγε καλά αυτό), αλλά και τυπάκια που αγοράζουν μπύρα μόνο και μόνο για να σε λούσουν στο “Breathe”, όλοι τους ενωμένοι σε μια κοινή παρέα με σκοπό να ξεπατωθούν στον χορό, και να ξυπνήσουν την επόμενη μέρα με αυχενικό και έναν ευχάριστο πονοκέφαλο. Άν και στο μάτι η πλατεία έδειχνε γεμάτη, μπορούσες στο άνετο να κυκλοφορήσεις ανάμεσα απ’ τον κόσμο -και τα κατά τόπους moshpits- και να βολευτείς σε όποιο σημείο του χώρου ήθελες.
Η εμφάνιση των Prodigy ήταν αυτό που περιμένεις. Καταιγιστικά beats, hit-after-hit, εντυπωσιακό light/laser show, punk attitude και έναν Maxim να μη βάζει γλώσσα μέσα του. Είσοδος με “Breathe” και 2,5 ευρώ μπύρα στα μούτρα μας, sing alongs με “Omen” και “Light Up The Sky”, “Everybody In The Place” και ένα όμορφο χάος με το “Voodoo People”. Αν και ο ήχος τους σε γενικές γραμμές ήταν οκ, τα μελωδικά τους θέματα πήγαιναν αρκετές φορές περίπατο λόγω της drum ‘n bass έντασης. Όχι ότι μας χάλασε κιόλας.
Ιδιαίτερη ήταν και η στιγμή του ορχηστρικού “Firestarter”, στο οποίο η μορφή του Keith Flint έκανε ένα πέρασμα από τα μάτριξ της σκηνής ως φόρος τιμής για το αδικοχαμένο μέλος του group. Συγκινητικό το στιγμιότυπο, μα μια παράξενη αμηχανία μας την προκάλεσε. Οι back-to-back εκτελέσεις των “Their Law” και “No Good (Start The Dance)” μας έβαλαν φωτιά, με όλους τους warriors να χορεύουν χωρίς αύριο σε ένα ατελείωτο pit. Τα “Poison” και “Smack My Bitch Up” μας αποτελείωσαν, όπως ασφαλώς συμβαίνει κάθε φορά που απολαμβάνουμε ζωντανά τους Βρετανούς. Τυπικό encore, χαμούλης και πάλι. Out of Space η φάση μας, και το ευχαριστηθήκαμε πολύ.
Η βασική μαγκιά των Prodigy, πέρα από τη δυναμική της μουσικής τους είναι το γεγονός πως έχουν καταφέρει να συντονίσουν στον ρυθμό τους ένα ετερόκλητο κοινό κάθε γενιάς και ηλικίας και να το κάνουν να χορεύει. Αυτό κατάφεραν για μια ακόμη φορά στη πόλη μας, και ήδη αναμένουμε την επόμενη φορά που θα μας συντρίψουν με τα βρώμικα beats τους.
