Μία hip-hop/rap, μουσική ιδέα, που άρχισε από τους Loop και Sxo και εφαρμόστηκε με την προσθήκη των Ζωγράφο, Tnt και Bayman. Ο πρώτος τους δίσκος «Απ’ τον δρόμο», έκλεισε πάνω από μία δεκαετία ύπαρξης, όταν η συνέχεια, βρίσκει τους Sxo, Tnt, Bayman και Dj Gzas, να απαρτίζουν πλέον τους Ορθολογιστές. Το νέο τους υλικό, κυκλοφόρησε κάτω από τον τίτλο “Πίσω Τα Πάντα” και περιλαμβάνει 11 κομμάτια.
Το ομώνυμο, «εκτός εαυτού, αντ’ αυτού» track, από τα πρώτα που ξεχωρίζω, αποτελεί μία ανατριχιαστική μαρτυρία με στόχο να μην υπάρξει άλλη καμία. Αυθεντικός και ώριμος ήχος, προσεγμένος σε στίχους και παραγωγή, συνδεδεμένος άμεσα με τον δρόμο και τη σύγχρονη πραγματικότητα, ασκεί κοινωνικοπολιτική κριτική. Το beat έχει χορευτική διάθεση, σκρατσαρίσματα επιβάλλονται, διακριτικά στοιχεία από την soul-RnB προσαρμόζονται, καθώς η φωνή στέκει δυναμικά, ασταμάτητα αναπνέει και μονολογεί. Η ηρεμία της έκφρασης, παρά τη στενάχωρη οπτική αλήθειας που μηνύει, καταφέρνει να σε παρασύρει στον χτύπο της, κοντά στους ρυθμούς της καρδιάς μας, στη λογική αντίστασης – και όχι της οργής. Θα κουνήσεις το κεφάλι σου δηλαδή στον παλμό τους, θα τους αφουγκραστείς και οπωσδήποτε θα βρεις αρκετά σημεία, για να σηκώσεις σύμφωνος-η, τη γροθιά σου ψηλά.
Στα σίγουρα επίσης, θ’ αναγνωρίσεις κάποιες λούπες να χρησιμοποιούνται, μα δεν θα σε χαλάσει, αφού θ΄ανακαλύψεις πως τις οικειοποιούνται και τις διαμορφώνουν χαρακτηριστικά, φιλτράροντας τες, με βάση την αισθητική και το στυλ τους. Ενδιάμεσα ίσως γκρινιάξεις για μετριότητα, όμως τελικά, η ολοκληρωμένη ακρόαση, θα σε αφήσει με ένα ικανοποιητικό χαμόγελο. Η αλληλεγγύη πατάει γερά στο συναίσθημα και το χτίσιμο αληθινών, ισότιμων σχέσεων-επικοινωνίας, αποδίδει κοινωνικά.
Αυτά που θα συνεχίσουν να παίζουν δυνατά στο χρόνο και στα ηχεία μου, «Όσοι νιώθουν τι νιώθουμε, μας αγκαλιάσαν και είμαστε μέσ’ στις ζωές τους», αποθηκεύτηκαν, για να ακουστούν και να διαδοθούν. “Να Είσαι Εκεί” και “Σιωπηλή Πόλη“, άλλα δύο τραγούδια-διαμάντια, θα μείνουν για πάντα εδώ. Η αγάπη υμνείται και διαχωρίζεται από την πατριαρχική πράξη-αντίληψη που μεταφράζεται σε βία, η συνθήκη μοιάζει να καταγγέλλει, «Όσο η πόλη γεμίζει ξανά με σιωπή και τραγουδάει συγγνώμη συνένοχη», ως το φινάλε της νεκρώσιμης ακολουθίας. Ένα ρέκβιεμ για όλα αυτά που έσπασαν, χάθηκαν ή έμειναν πίσω, κρίνεται απαραίτητο.