Ένα γρήγορο ταξίδι στην Αθήνα έφτασε στο τέλος του. Η προχθεσινή βραδιά μου άφησε ένα πολύ όμορφο συναίσθημα και εν κατακλείδι άξιζε τον κόπο και με το παραπάνω.
Ανταπόκριση: Άγις Χατζηγεωργίου / Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Χρηστίδης (περισσότερες εδώ)
Ας ξεκινήσουμε όμως από την αρχή. Σε μια αρκετά ζεστή βραδιά, ο κόσμος έδειξε τις προτιμήσεις του. Η είσοδος του An Club είχε ένα σεβαστό αριθμό ατόμων, λίγο πριν τις 22:00. Ο νέος δίσκος της μπάντας άφησε άκρως θετικές εντυπώσεις. Το στοίχημα του τετραμελούς συγκροτήματος, καθώς αντίστοιχα και του κόσμου, ήταν οι ζωντανές εμφανίσεις. Και ιδιαίτερα σε ένα ιδιαίτερα απαιτητικό κοινό, όπως αυτό της Αθήνας. Οι υπεύθυνοι του An Club πρόσεξαν να μην αφήσουν παραπονεμένο το κοινό και προσπάθησαν να διατηρήσουν ένα δροσερό κλίμα. Ο αριθμός του κόσμου κάτω από την σκηνή, έδειξε τον δρόμο για ξεκινήσει αυτή η ιδιαίτερη βραδιά. Έτσι, λίγο αργότερα αποδεχθήκαμε τους SuperSoul.
Ανέβηκαν στην σκηνή με διάθεση που μας την μετέδωσαν με την πρώτη κιόλας νότα. Μας παρουσίασαν υλικό από τον επερχόμενο δίσκο του, που φέρει το όνομα “Faith Bender” και πρόκειται για έναν δίσκο που σίγουρα θα συζητηθεί. Δυστυχώς η τύχη δεν ήταν με το μέρος τους, καθώς στα τελειώματα του πρώτου κομματιού, μια χορδή της κιθάρας έσπασε και είχαμε ένα μικρό διάλειμμα. Ο Rami προσπάθησε να κρατήσει θερμό το κοινό και με ένα ανέκδοτο αναπλήρωσε το κενό. Η συνέχεια ήταν άκρως ξεσηκωτική, με την μπάντα να προσπαθεί να αφήσει το στίγμα της στην συγκεκριμένη βραδιά. Τα μοναδικά δημοσιευμένα κομμάτια του δίσκου, “Gold” και “Blackhorse”, έκλεψαν την παράσταση, χωρίς όμως να εξαιρούνται κάποια πολύ δυνατά σημεία της setlist τους. Φυσικά η προσπάθεια τους ήταν ιδανική για να ζεσταθεί όσο πρέπει το κοινό, όμως περιμένουμε πολλά παραπάνω από τα συγκεκριμένα παιδιά. Και αισθάνομαι ότι η μέρα τους δεν αργεί.
Το πρώτο μέρος της συναυλίας είχε τελειώσει και σιγά σιγά πλησίαζε ο λόγος, για τον οποίο βρεθήκαμε εκείνη την ζεστή νύχτα του Μαΐου στα Εξάρχεια. Οι προσδοκίες του κόσμου ήταν αρκετά υψηλές με βάση αυτό που μόλις πριν μερικές εβδομάδες άκουσαν, καθώς και με βάση το ιστορικό της μπάντας στον συγκεκριμένο χώρο. Όμως έφτασε η στιγμή, γύρω στις 23:30, που έκανε την εμφάνιση της στην σκηνή η τετράδα των Puta Volcano.
Δεν μας άφησαν περιθώρια σκέψης και αμέσως ξεκίνησαν την παρουσίαση δίσκου του “Harmony of Spheres”. Από τα πρώτα κιόλας δευτερόλεπτα αντιλαμβανόσουν την δουλειά των παιδιών. Με τον ήχο, που είναι ίσως ο καλύτερος που έχω ακούσει στο συγκεκριμένο venue, να συμβάλει στα μέγιστα. Τα τύμπανα και το μπάσο να μην σου αφήνουν περιθώρια να αναπνεύσεις και την φωνή της Άννας να σε ταρακουνάει. Ο Άλεξ στην κιθάρα έβγαλε έναν ήχο που μας καθήλωσε και μας έδειχνε την μουσική παιδεία του. Συστάσεις δεν χρειαζόντουσαν και μάλιστα δεν χρειαζότανε τίποτα. Ο κόσμος παρακολουθούσε καθηλωμένος την ένταση και την ενέργεια των Puta Volcano. Μπροστά στα μάτια σου παρακολουθούσες μια μπάντα, που ήξερε τι πρέπει να κάνει. Μια μπάντα που έδειχνε έτοιμη για ένα μεγαλύτερο βήμα, που σίγουρα δεν θα αργήσει. Παρουσίασαν σχεδόν όλα τα κομμάτια του δίσκου με το κοινό να αποθεώνει τα σκληροτράχυλα φωτικά της Άννας και το δέσιμο της μπάντας, σε κομμάτια όπως το “Afterglow” και το “Neon”. Φυσικά δεν έλειπαν και μερικά από τα αγαπημένα του κοινού, όπως το “The Sun” και το “Raindance”, από τις προηγούμενες κυκλοφορίες της Αθηναϊκής μπάντας.
Αξιοσημείωτη στιγμή θεωρώ πως δεν ήταν κομμάτι αλλά τα φυσικά χαμόγελα που σχηματιζόντουσαν στα πρόσωπα των μελών των Puta. Φάνηκε πως το ευχαριστήθηκαν και μαζί με αυτούς και εμείς, που μας χάρισαν ένα ξεχωριστό βράδυ. Το κοινό καταχειροκρότησε μια μπάντα που είναι έτοιμη για μεγάλες στιγμές. Ήρθε η στιγμή η μπάντα να κάνει το μεγάλο βήμα, γιατί δεν έχει να ζηλέψει τίποτα και από κανέναν.
Οι Puta Volcano έδειξαν ότι δεν χρειάζεται μια μπάντα δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω από την μουσική της. Έτσι όπως ξαφνικά έσκασε ο δίσκος πριν λίγες εβδομάδες, έτσι κάθε φορά θα συνεχίζουν να μας εντυπωσιάζουν.
