Μετά από την εξαήμερη αναβολή, (επειδή σε αυτή τη χώρα όποιοι γουστάρουν απεργούν και παραλύουν το σύμπαν με το έτσι θέλω), την Παρασκευή που μας πέρασε, οι Planet of Zeus (aka η καλύτερη εν ενεργεία μπάντα της χώρας) μας παρουσίασαν το νέο full length album τους, “Loyal To The Pack”.
Ανταπόκριση: Άρης Ζαρκαδάκης / Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη (περισσότερες εδώ)
Την εξαιρετική βραδυά άνοιξαν οι Lionize. Γειτονάκια των Clutch, ηχητικά αλλά και γεωγραφικά καθώς προέρχονται και αυτοί από το Maryland. Με σαφείς τις επιρροές των παραπάνω, οι Lionize μας χάρισαν 45 λεπτά αγνού rock n’ roll γεμάτο groove αλλά και εμπλουτισμένου με πολλά funk, soul αλλά και reggae (!) στοιχεία. Χάρη στο αψεγάδιαστο της απόδοσής τους αλλά και τον πολύ επικοινωνιακό και ευχάριστο frontman τους, Nate Bergman, ο οποίος είχε ρίξει πάνω του το εξώφυλλο του “Supernatural” του Santana, κέρδισαν το κοινό, το οποίο βέβαια εκείνη την ώρα δεν είχε ακόμα γεμίσει το venue, πιστό στο Ελληνικό κακό συνήθειο της τελευταίας στιγμής.
Οι Planet of Zeus εμφανίστηκαν στη σκηνή on schedule και εν μέσω αποθέωσης από το κοινό. Ο Μπάμπης στυλάκι πλέον και με το πιστό του “ταυράκι” ανά χείρας έδωσε το έναυσμα με το “The Great Dandolos” για να ακολουθήσει ακόμα μια μεγάλη εμφάνιση μιας μπάντας που προσωπικά πιστεύω πως έχει ξεφύγει πλεόν από τα στενά όρια της χώρας μας. Με άνεση και attitude μεγάλου πραγματικά συγκροτήματος, οι PoZ ταρακούνησαν το Piraeus 117 Academy για ενενήντα περίπου λεπτά και 18 κομματάρες. Έπαιξαν 6 κομμάτια από το τελευταίο τους δισκογραφικό πόνημα, τα οποία ο κόσμος τα υποδέχτηκε με ενθουσιασμό παρά τη γκρίνια των τελευταίων εβδομάδων στα social media. Αλλά και ακόμα 12 κομμάτια από τα τρία τους προηγούμενα album με τα “Woke Up Dead”, “Leftovers”, “Macho Libre”, “No Tomorrow”, “Vanity Suit”, “Vigilante” και “Stab Me” να σηκώνουν το μαγαζί στο πόδι.
Και να επανέλθω σε αυτό που έγραψα παραπάνω περί καλύτερης εν ενεργεία μπάντας της χώρας. Δεν είναι θέμα του τι παίζουν και αν σου αρέσει. Μια μπάντα που πρώτη φορά που την είδα live ήμασταν δεν ήμασταν 30 νοματαίοι, έχει φτάσει στο σημείο να γεμίζει για πλάκα συναυλιακούς χώρους όπως το Ιερά Οδός πέρυσι και το Piraeus 117 Academy, να γίνεται συνεχώς καλύτερη τεχνικά και συνθετικά, να την καλούν συνεχώς στο Desertfest, να κυκλοφορεί 4 albums σε 8 χρόνια, να περιοδεύει με τους Clutch. Κι όλα αυτά βήμα-βήμα με προσεκτικές κινήσεις, χωρίς σταριλίκι και φανφάρες. Και άσε κάποιους να βγάζουνε χολή…
