Η πρώτη σύνδεση/concept, επαναφέρει μία μνήμη, αυτή των ηχογραφημένων παραμυθιών. Πολύ ωραία θα ήταν, αν είχαν παρομοίως μελοποιηθεί, σκέφτομαι. Αν το εξετάσω λοιπόν ως ένα σύγχρονο, μελοποιημένο παραμύθι για μικρούς και μεγάλους, παίρνει άριστα. To album, ενώ κυλάει σχεδόν παιδικά, αποπνέει μία πικρία και μία ματαιοδοξία, μία νοσταλγία και ένα κάλεσμα αγάπης, τελικά. Για το τώρα, για όσο προλαβαίνουμε πριν ο πλανήτης μας γίνει ένας τόπος εχθρικός και η γη ένα μέρος στο οποίο δεν θα κατοικεί κανείς.
Ένα project που θεωρώ πως χρήζει παραιτέρω ανάλυση μέσα από την απλή δομή του, μουσικά και στιχουργικά. Ο βασικός ήχος στο drum machine, σαν από την εποχή του Atari, μονότονος, λειτουργεί στον συμβολισμό σε συνεργασία με τους στίχους που χρησιμοποιούν τον καθημερινό λόγο στην ποιητική του εκδοχή. ‘Συνέδεσέ με στα μπάσα να πάρω ανάσα’. Συνομιλεί με τις παιχνιδιάρικες μελωδίες από τα synths, που στα όρια ανατριχιάζουν. Σαν τον απόηχο μίας μεγάλης αλήθειας με πολλές μεταφορές, αποτυπωμένη στην πιο αγνή μορφή της. Ο πλανήτης/η γη/η πατρίδα. Ο πόλεμος/ο επαναπατρισμός. Η αίσθηση του μακριά από το σπίτι/το συναίσθημα της απόστασης. Η συνήθεια. Η ανάγκη του ‘κράτα με’. Η αγάπη και το νιάξιμο. Η ανθρώπινη ύπαρξη. Η ελπίδα. Οι λύκοι/οι φόβοι/η απειλή/η λύση. Η φύση/ο ήλιος/το φως. Ο χρόνος. Το σύμπαν. Ο νέος κύκλος ισορροπίας.
Η συνθήκη, sci-fi, δημιουργεί εικόνες και καταστάσεις. Η “Προσεδάφιση” ανοίγει την περιπέτεια ‘και λίγο οξυγόνο αρκεί για να ακουστεί πως παίζει η μουσική σε άλλους πλανήτες’ (“Ροζ Φώτα”). Η συνειδητοποίηση ξεκινά στο “Ζυγίζει Ένα Τόνο”, οι ανθρώπινες σχέσεις ορίζονται κατά τη δραματουργία, η απουσία της επαφής και της επικοινωνίας προσδιορίζονται στο “Μαυσωλείο” (‘ευτυχώς που κοιμάμαι που και που και σε βλέπω’), ο θάνατος αντανακλάται στο παρατημένο σπίτι, στο “Νεκρό Τηλεσκόπιο”, στο “ακούς; Λέω το τραγούδι μας μα ο ήχος μένει στο κορμί’. “Ο Μόνος Παράδεισος Που Υπήρξε Ποτέ” ως επίλογος, υπέροχος, ανάλογος της εισαγωγής, ολοκληρώνει την ιστορία αποκαλύπτοντας το τέλος σε αυτό το εγχείρημα. ‘Το σύμπαν ωστόσο, αδιαφορεί για τέτοιες λεπτομέρειες’. Oι “Λύκοι Στον Άρη” θα παρουσιαστούν ζωντανά στο Floyd, στις 24 Ιανουαρίου.