Οι Onyx πλέον, θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν από κάποιον, έως και παλιόγεροι. Λίγο οι κακουχίες και οι καταχρήσεις που τους έχουν σκάψει τα πρόσωπα, λίγο και τα 30 χρόνια που είναι στο hip hop προσκήνιο, «ε», λες, «θα τα έχουν φάει τα ψωμιά τους». Δεν είναι καθόλου έτσι. Εν έτει 2022 συνεχίζουν να περιοδεύουν σε όλον τον κόσμο και γεμίζουν clubs και venues, χωρίς ιδιαίτερο κόπο. Η βρωμιά και η αλητεία που βγάζουν έχει αντίκτυπο ακόμα, σε ένα μεγάλο μέρος του κοινού και οι Νεοϋορκέζοι αυτό το ύφος το υπηρετούν καλύτερα από όλους τους αντίστοιχους oldschoolάδες. Τρανή απόδειξη για την δυναμική που έχουν ακόμα, είναι ο χαμός που έγινε φέτος στο Gagarin. Το ότι έχουν παίξει σε κάθε γωνιά του πλανήτη είναι μεγάλο παράσημο για εκείνους κι ένα tribute σε αυτό τους το κατόρθωμα είναι το World Take Over.
Λυρικά στον δίσκο οι Οnyx ασκούν τα bragging rights τους. Καυχιούνται για το που έχουν παίξει, το τι αντιπροσωπεύουν, το ποσό πιστοί έχουν μείνει στις ρίζες τους και ενίοτε πουλάνε και τον γνωστό τσαμπουκά τους.
Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο του δίσκου είναι, ότι ακούμε ραπαρίσματα σε διάφορες γλώσσες: μαγιάρικα, ρωσικά, σε μια αφρικανική διάλεκτο, ακόμα και ελληνικά, όπου στο κομμάτι ”What You Rep” έχουν από ένα verse οι Ζωγράφος και 12ος Πίθηκος.
Ο ήχος του album είναι ο γνωστός τους, old school boom bap. Κι αυτό ενδιαφέρον στοιχείο, λόγω του τρόπου που το προσεγγίζουν. Ακούγεται ακόμα φθηνή παραγωγή (που μπορεί και να είναι). Χιόνια, αμφιλεγόμενο το equalisation των συχνοτήτων και προχειροκομμένα samples. Βάζω στοίχημα ότι όλα αυτά είναι επιλογές που κάνουν το υλικό πιο raw, άρα πιο true και original. Παρ’όλα αυτά είναι μια “γραμμή” που πήραν οι Onyx, η οποία θα διχάσει.
Πάντα θα έχει ενδιαφέρον ένας δίσκος Onyx. Πάντα θα έχει ενδιαφέρον ένας δίσκος που θα θυμίζει την χρυσή εποχή του boom bap και θα κρατά ζωντανό το underground. Σε όσους δεν αρέσει αυτός ο ήχος, το album θα τους φανεί από αδιάφορος, έως κακός. Για τους fans, είναι άλλη μια δουλειά στα standards των Onyx. Τίποτα το εντυπωσιακό, εκτός του ιδιαίτερου πολυπολιτισμικού του ύφους. Να ‘ναι καλά οι γέροντες, να κάνουν δουλειές κι ας μην είναι πάντα κορυφαίες.
Βαθμολογία: 6,5/10