Η αναπάντεχη βροχή δεν μοιάζει για μπόρα κι έτσι το υγρό στοιχείο κυριεύει τη στιγμή μόνο στον περιβάλλοντα χώρο αφού το An Club λειτουργεί και ως στέκι – κατάλυμα. Ως δεύτερό μας σπίτι ένα πράγμα. Λες και δε συνέβαινε κάτι με τον καιρό, η ατμόσφαιρα ζεστή στα εντός, απλά φθινοπωρινή, και η νύχτα έτοιμη με post επετειακή και πλέον αβασάνιστη.
Ανταπόκριση: Κική Ηλιάδου / Φωτογραφίες: Έλενα Πατσουράκου (περισσότερες εδώ)
Με μικρή καθυστέρηση έπιασαν το σημείο επιβίβασης οι One Hour Before The Trip και με τα πλήκτρα αρχής μας έδωσαν το σύνθημα για να τους ακολουθήσουμε. Και το “Boarding Pass” δόθηκε μέσα από ένα παιχνίδι από κόκκινα, πράσινα και μπλε φώτα.
Στη σειρά το “Cinematic Showdown” αφού τα πλήκτρα αντικαταστήθηκαν από το πεντάχορδο μπάσο και οι τόνοι ανέβηκαν. Ακολουθούν σημεία πιο blues που όταν ξεσηκώνονται, αγριεύουν. “Summer ” ένα από αυτά που δούλεψαν το καλοκαίρι και μας παρουσίασαν για να μάθουν τη γνώμη μας , σαν chasing summer ακούστηκε όταν η απογείωση λίγο πρόωρα σου έφερνε ανατριχίλες. Το είδος του stoner δεν αφέθηκε στην απ’ έξω και έδωσε το στίγμα του για να μας μεταφέρει σε κάποιο mellow προορισμό. “Albatross”. Το νέο ξεκίνημα χαρμόσυνο όταν στην υποδοχή περιμένει το βιολί και ο Φώτης. Έτσι στο ταξίδι επέρχεται η εύθυμη πνοή μετά την παύση.“HellnMozarts Home”. Δύναμη, όγκος και trip-άρικο ροκ στις χειραποσκευές. Ένα μικρό σόλο από τη κιθάρα διακατέχεται από μήνυμα πολιτικό και τα σύνορα φαντάζουν ανοιχτά. Guest ο Μπαρδης που σαν παλιός στο χώρο, μας βασάνισε γλυκά με την τρομπέτα του θυμίζοντας “The Weeping Song” μέχρι να μας επαναφέρουν στα ίσια μας. “Interstellar Neeighbourhood” με μόνο κοινό όριο την έξαρση. Ο τρίτος κιθαρίστας έχει ανέβει επί σκηνής και η θέση που του ανήκει είναι κρατημένη μόνο για αυτόν και με ανυπομονησία τον περιμένει. Δεν την παράτησε, υποχρεώσεις. Και μία κόρη που ακούει στο όνομά της, “Happiness is K”.
Πάνω από δίωρο το set, πλούσιο και τολμηρό. Σαν full μπάντα σιγά – σιγά μας αποχωρίστηκαν ενώ δεν έπαυε ο drummer να κάνει συστάσεις, χαβαλέ, επεξηγήσεις, αφιερώσεις και να δίνει ευχαριστίες. ”New Iceland”. Το καληνύχτα τους αντρίκιο και εγκάρδιο. Encore και χαζά δεν έχει. Μόνο τα “Χρόνια τους Πολλά” παρέα συμπτωματικά με τα “Χρόνια Πολλά” της γνωστής μας (από τη διεύθυνση του An Club) Εύας.
