Με αφορμή την κυκλοφορία του “Fungus”, αλλά και της παρουσίασής του στο Θέατρο Δίπυλον στις 29 Μαΐου, oι Omega Monolith απάντησαν στις ερωτήσεις του Χρήστου Κατσίμπα σχετικά με το νέο τους album.
Καλώς ήρθατε για ακόμα μια φορά στο RockinAthens.gr!
Καλώς σας βρήκαμε και πάλι!
Πως αισθάνεστε που επιτέλους βγήκε το “Fungus”; Άξιζε τον κόπο η τόση αναμονή;
Είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι και πολύ πιο τσιτωμένοι. Το “Fungus” είναι πια εκεί έξω και εμεις μπορούμε και να απολαύσουμε το δημιούργημά μας παίζοντας live και βλέποντας το αντίκτυπο του στον κόσμο. Μπορούμε επίσης ανενόχλητοι πια, να ενδώσουμε στις καινούριες ιδέες που έχουμε ξεκινώντας εναν νέο κύκλο δημιουργίας.
Ο δίσκος ηχογραφήθηκε ζωντανά στα Illusions Recording Studio, πριν από ένα χρόνο σχεδόν. Υπάρχουν πράγματα στο “Fungus” που θα αλλάζατε;
Σίγουρα όχι. Και αυτό όχι γιατί δεν ακούμε πράγματα που θα θέλαμε να αλλάξουμε, αλλά γιατί αυτή η ηχογράφηση αντιπροσωπεύει για εμας την ιδανική στιγμή μεσα στον χρόνο που το “Fungus” πήρε σάρκα και οστά. Η συγκεκριμένη ηχογράφηση περιέχει εκείνα τα στοιχεία που εμείς θεωρούσαμε και θεωρούμε απαραίτητα να υπάρχουν και τα οποία δεν είναι υποχρεωτικά τεχνικής φύσης. Το να ηχογραφούσαμε κάποια άλλη στιγμή, ίσως αργότερα, μπορεί να προσέθετε στην τεχνική αρτιότητα του δίσκου, αλλά θα αφαιρούσε πολύ απο την επιθετικότητα, την ατμόσφαιρα και τη μαυρίλα που για μας είναι πιο σημαντικά. Επίσης να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Θάνο Μπίκο για όλα όσα έχει κάνει για εμάς σχετικά με τον δίσκο αλλά και γενικότερα στην πορεία της συνεργασίας μας!
Στο “Fungus” το mastering επιμελήθηκε ο James Plotkin. Πως σας έκατσε αυτή η συνεργασία;
Δεν ηταν καθόλου δύσκολο. Αποφασίσαμε οτι θέλαμε να δοκιμάσουμε κάτι πέρα απο τα «καθιερωμένα», γιατί το υλικό που είχαμε στα χέρια μας το άξιζε – με το συνακόλουθο ρίσκο βέβαια. Επιλέξαμε τον James Plotkin φυσικά λόγω των μπαντών που έχει συνεργαστεί, επικοινωνήσαμε μαζί του και το αποτέλεσμα μπορείτε να το ακούσετε στο βινύλιο! Το μουσικό υπόβαθρο του συγκεκριμένου δεν περιορίζεται μόνο σε “heavy” ακούσματα και η προσέγγισή του στο δίσκο ήταν ακριβώς αυτό που ψάχναμε. Επιπρόσθετα ήταν πολύ σημαντικό για εμάς το γεγονός ότι του άρεσε πολύ όλο το υλικό και δεχτήκαμε πολύ θετικό feedback.
Το σχεδιαστικό μέρος στο “Fungus” το επιμελήθηκαν τα παιδιά από την Viral Graphics κάνοντας εξαιρετική δουλειά. Τους δώσατε κατευθυντήριες εντολές ή απλά τους δώσατε το ελεύθερο;
Τα παιδιά της Viral δεν χρειάζονται καμία καθοδήγηση από εμάς. Τους εμιστευόμαστε πλήρως γιατί είναι δίπλα στη μπάντα από την πρώτη στιγμή. Είχαν ακούσει το υλικό πολλές φορές και μάλιστα πριν την ηχογράφησή του. Όταν ήρθε η ώρα, απλά μας παρουσίασαν το εξώφυλλο του “Fungus”. Είμαστε τυχεροί και περήφανοι που έχουμε τέτοια σχέση με τα παιδιά από τη Viral.
Η μουσική σας είναι ένα κλειστοφοβικό παρανοϊκό κτήνος, που αντί να σε φοβίζει, αντίθετα σε έλκει προς το μέρος του. Πως το εξηγείτε αυτό; Αν εξηγείται βέβαια!
Καταρχάς η μουσική που βγάζουμε είναι μια προσωπική μας ροή συναισθημάτων. Όταν συνθέτουμε καινούριο υλικό, προτεραιότητα έχουν τα συναισθήματα και η ατμόσφαιρα. Αυτά που έχουμε να πούμε σίγουρα δεν είναι ευχάριστα γιατί απλά δεν είμαστε αποκομμένοι απο την πραγματικοτητα. Ίσα – ίσα που το προβάδικό μας είναι στο κέντρο της Αθήνας και ζούμε απο κοντά τα πολλά και διάφορα, που εχουν άμεση επιρροή σε αυτά που συμβαίνουν οταν κλείνει η πόρτα και ξεκινάμε να παίζουμε. Επιπρόσθετα, η συνειδητή επιλογή στο να μην έχουμε φωνητικά, αφήνει τον καθένα ελεύθερο να «πάει» όπου θέλει. Τέλος, είμαστε live μπάντα 100% και αυτό έχει έντονο αντίκτυπο στον ακροατή. Άρα, καταλήγοντας, όλα αυτά τα στοιχεία συνθέτουν μια μουσική πραγματικότητα η οποία είναι εκφραστικά ακριβής, αληθινή, συναισθηματική, δυσοίωνη και πολύ έντονη. Με άλλα λόγια «ένα κλειστοφοβικό παρανοϊκό κτήνος, που αντί να σε φοβίζει, σε έλκει προς το μέρος του» με μια παρένθεση μόνο – δεν σε έλκει το κτήνος, εσύ θες να βρεθείς κοντά του, γιατί αναγνωρίζεις σ’αυτό στοιχεία του εαυτού σου.
Ενώ το υλικό σας φαντάζει αρκετά δύσκολο να παιχτεί ζωντανά, εντούτοις όταν αυτό γίνεται το αποτέλεσμα σε κολλάει στον τοίχο και σε κρατάει στην τσίτα σε όλη την διάρκεια του! Πως επιτυγχάνετε αυτή τη διαφορετικότητα;
Το υλικό είναι αρκετά δύσκολο, τεχνικά μιλώντας, αλλά αυτός είναι ο τρόπος που παίζουμε. Σε πρόβες, ηχογραφήσεις, live… Οπότε για εμάς είναι ο μοναδικός τρόπος που γίνεται και πλέον έχουμε φτάσει στο σημείο που δεν το σκεφτόμαστε και δεν μας απασχολεί καν. Απλά παίζουμε!
Πως γεννιέται ένα κομμάτι των Omega Monolith;
Συνήθως όλα ξεκινάν από ένα κιθαριστικό θέμα που θα έρθει στην πρόβα ή από κάποιο σημείο που θα βγεί τελείως αυθόρμητα σε ενα jam-άρισμα. Από εκεί και μετα ξεκινάει μια διαδικασία η οποία αποτελεί και την ουσία των Omega Monolith. Χωρίς κανένα ενδοιασμό ή όριο, μουσικά μιλώντας, αφηνόμαστε στο καινούριο υλικό και δεν σταματάμε μέχρι να είμαστε και οι δύο 110% ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα. Επίσης έμπνευση για καινούριο κομμάτι μπορεί να μας δώσουν διάφορα πράγματα. Για παράδειγμα ένα από τα main riffs του “Fungus” γεννήθηκε από μια κουβέντα μας σε συνδυασμό με ένα (καινούριο τότε) πετάλι στο rig της κιθάρας!
Αν σας ζητούσαν να δώσετε τη μουσική σας για το soundtrack μιας ταινίας, ποια θα ήταν αυτή;
Το “Eraserhead” και το “Metropolis”.
Το προσεχές μέλλον των Omega Monolith τι κρύβει;
Live και σύνθεση καινούργιου υλικού. Ήδη παίξαμε σε Πάτρα και Θεσσαλονίκη, στις 29/5 έχουμε το release του “Fungus” (https://www.facebook.com/events/1164212846944213/), θα εμφανιστούμε στο φετινό New Long Fest (https://www.facebook.com/events/1683184398597517/) και θα δούμε τι άλλο θα προκύψει!
Έχετε σχηματίσει ένα project με τους Automaton τους MOGG. Τι νέα από αυτό το στρατόπεδο;
Αυτό είναι το έταιρο κτήνος που αυτόν τον καιρό έχει πέσει σε ύπνο βαθύ. Παραμένει όμως ζωντανό και όποτε προκύψει η ανάγκη θα το ξανακούσετε να βρυχάται!
Ερώτηση απωθημένο τώρα: Πως καταφέρνετε και κάνετε τους ενισχυτές να χορεύουν στα live σας;
Από τις αρχές ακόμα των Omega Monolith ξέραμε ότι το ύφος και γενικότερα όλος ο χαρακτήρας της μπάντας είναι τέτοιος που δεν θα αποκτήσουμε ποτέ κοινό χιλιάδων οπαδών, πόσο μάλλον κοινό που να λικνίζεται στις υπέροχες μελωδίες μας και στους μεθυστικούς ρυθμούς μας. Με αυτό ως δεδομένο, φροντίσαμε τουλάχιστον να χορεύουν οι ενισχυτές και οι καμπίνες! Αυτός είναι και ο λόγος μάλιστα που έχουμε περισσότερους ενισχυτές και καμπίνες από μια 5μελή μπάντα!
Στις 29 Μαΐου θα γίνει το release για το “Fungus”, λοιπόν. Πως προέκυψε σαν χώρος το Θέατρο Δίπυλον και όχι κάποιος από τους γνωστούς συναυλιακούς χώρους της Αθήνας;
Μιας και πρόκειται για το release, θέλαμε να κάνουμε κάτι πιο ιδιαίτερο και κάτι που δεν είναι τόσο μέσα στο “comfort zone” της μπάντας. Είδαμε τον χώρο, μας άρεσε και το προχωρήσαμε. Η συμμετοχή του Νίκου Βελιώτη απλά ήρθε και ολοκλήρωσε το concept.
Αυτά από εμένα. Ο επίλογος δικός σας!
Ευχαριστούμε για τη φιλοξενία. May the “Fungus” infect you all…
