Με αφορμή τις επερχόμενες συναυλίες των Naxatras σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, ο Γιώργος Χούλλης συζητάει με τον μπασίστα/τραγουδιστή Γιάννη Βαγενά, για το τελευταίο τους album IV, την ευρωπαϊκή περιοδεία την οποία μόλις ολοκλήρωσαν, την εξέλιξη τους ως συγκρότημα και πολλά ακόμη.
Ας ξεκινήσουμε από την πρόσφατη περιοδεία σας που ήταν η πρώτη μετά την πανδημία. Πως ήταν για εσάς η επιστροφή στις συναυλίες μετά από δύο χρόνια;
Ήταν ένα απίστευτο συναίσθημα, από εκεί που μέσα σε δυόμιση χρόνια είχαμε κάνει μόλις πέντε συναυλίες, όλες στην Ελλάδα και καθιστές, να κάνουμε 23 συναυλίες σε όλη την Ευρώπη μέσα σε ένα μήνα.
Πως ήταν αυτή η περιοδεία για εσάς, συγκριτικά με τις προηγούμενες που είχατε κάνει;
Ήταν σουρεάλ, αν και όλες οι περιοδείες είναι με τον τρόπο τους. Ο κόσμος διψούσε για ζωντανή μουσική. Στο πρώτο live, στη Σόφια, ο κόσμος ήταν τόσο ενθουσιασμένος, χτυπιόταν και τραγουδούσε σα να μην υπάρχει αύριο. Για μιάμιση ώρα σετ ξεκινήσαμε και παίξαμε δύο! Εκεί ήταν το πρώτο σοκ.
Τώρα ας μιλήσουμε για την νέα σας κυκλοφορία “IV”. Οι συνθέσεις βγήκαν μέσα σε αυτά τα δύο χρόνια της πανδημίας ή κρατάνε από πιο παλιά;
Κρατάνε από πιο παλιά. Θυμάμαι να κάνω μια πρώτη ακρόαση πρόχειρων ηχογραφήσεων σε ροή άλμπουμ την άνοιξη του ’19. Όχι όλες, αλλά πολλοί κορμοί και ιδέες υπήρχαν.
Το γενικότερο feeling του δίσκου είναι (στα δικά μου αυτιά τουλάχιστον) πιο 70’s από ποτέ, θυμίζοντας αρκετά μπάντες όπως οι Hawkwind, Pink Floyd…Ήταν κάτι που σχεδιάσατε εξ αρχής ή σας βγήκε αυθόρμητα;
Ούτως ή αλλως, υπάρχει επιρροή από αυτές της μπάντες και στις προηγούμενες δουλειές μας, αλλά εδώ έγινε σε μεγαλύτερο βαθμό. Αγαπάμε πολύ το 70’s prog, τους Camel, τους Eloy, τους Wishbone Ash. Βγήκε αυθόρμητα, αλλά χτίσαμε συνειδητά πάνω σε αυτό.
Πλέον από τρίο γίνατε τετράδα μιας και πλέον έχετε πληκτρά. Η συμμετοχή του στις συναυλίες είναι μόνο στα καινούργια τραγούδια η έχει επέμβει και στα παλιά;
Παίζει σε όλα τα τραγούδια του σετ, παλιά και καινούργια. Μπορεί κανείς να πάρει μια ιδέα από το Live Stages Session για το ίδρυμα Ωνάση.
Ποιο είναι το concept του δίσκου;
Είναι η ιστορία ενός πλάσματος που γεννιέται μέσα σε ένα παράξενο σύμπαν για να εκπληρώσει ένα σκοπό. Στο δρόμο του συναντά εμπόδια, ανακαλύπτει την αλήθεια για την προέλευσή του και αντιμετωπίζει το σκοτάδι. Είναι μια ιστορία μεταμόρφωσης.
Το εξώφυλλο εκτός του ότι “κουμπώνει” με την ηχητική κατεύθυνση του δίσκου είναι και υπέροχο. Ποιος το επιμελήθηκε;
Είναι έργο του Chris RW, που έχει επιμεληθεί τα εξώφυλλα όλων των δίσκων μας. Είναι και αυτός μεγάλος φαν των 70’s και του fantasy, οπότε σε αυτό το artwork άφησε τη φαντασία του ελεύθερη να δημιουργήσει νεόυς κόσμους.
Οι μέχρι τώρα κυκλοφορίες σας έχουν αριθμούς αντί για τίτλους. Υπάρχει κάποια φιλοσοφία γύρω απ’αυτό;
Όχι ιδιαίτερα! Απλώς δεν καταλήγουμε ποτέ σε έναν τίτλο album που να μας ικανοποιεί, στο μέλλον λογικά θα γίνει.
Γενικότερα σε ποια θέματα πιστεύετε ότι έχει εξελιχθεί η μπάντα συγκριτικά με τις προηγούμενες κυκλοφορίες – περιοδείες;
Πιστεύουμε ότι εξελιχθήκαμε σε πολλούς τομείς, παικτικά, συνθετικά, ενορχηστρωτικά, ηχητικά. Και πέρα από το μουσικό κομμάτι, βάλαμε τα δυνατά μας να γίνουμε καλύτεροι στο επίπεδο του εικαστικού, με artwork, φωτογραφίες και video clip, αλλά και στο επίπεδο της προώθησης του δίσκου.
Αυτό που παρατηρώ και θαυμάζω σε σας είναι ότι όλες σας οι κυκλοφορίες είναι self released. Τι σας κάνει να απέχετε από μικρές και μεγάλες εταιρείες και ποιες πιστεύετε ότι είναι οι μεγαλύτερες δυσκολίες που αντιμετωπίζει όποια μπάντα παίρνει αυτήν την απόφαση;
Έχουμε δεχτεί προσφορές από labels, κάποια μεγαλύτερα και κάποια μικρότερα. Μέχρι στιγμής, ζυγίζοντας τα δεδομένα, καμία προσφορά που έχουμε δεχτεί δεν ήταν εξίσου προσοδοφόρα με το να κάνουμε τα albums μας self-release. Σου δίνει μια οικονομική και καλλιτεχνική ανεξαρτησία. Αν μελλοντικά προέκυπτε κάτι πραγματικά ενδιαφέρον, θα το σκεφτόμασταν. Σίγουρα εμπεριέχει πολλά ρίσκα αυτό που κάνουμε, αλλά στο τέλος λειτουργεί.
Ας μιλήσουμε τώρα για το θέμα Κορoνοϊός. Πολλοί υποστηρίζουν πως ακόμη και όταν φτάσει στο τέλος του οι συναυλίες θα είναι διαφορετικές από ότι στο παρελθόν. Τι πιστεύετε εσείς;
Δεν το πιστεύουμε. Σίγουρα, θα πάρει κάποιο χρόνο να επανέρθει η κατάσταση, καλλιτέχνες, venues και promoters πρέπει να ανακάμψουν από την οικονομική κατάσταση που επικρατούσε τα τελευταία χρόνια. Αυτή τη στιγμή βιώνουμε μια “υπερπροσφορά” σε συναυλίες, μιας και όλα έχουν γίνει re-schedule για αυτή τη χρονιά. Ο κόσμος αγαπάει τη μουσική και δε θα σταματήσει να τη στηρίζει, το χρειάζεται όσο χρειάζονται και οι καλλιτέχνες τον κόσμο.
Σχετικά τώρα με τις δύο συναυλίες σας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Τι έχετε να πείτε για να προετοιμάσετε τον κόσμο που αναμένεται να σας δει εκεί είτε σας έχει ξαναδεί στο παρελθόν είτε όχι;
Θα είναι δύο μεγάλες συναυλίες, θα παρουσιάσουμε το νέο album, καθώς και κομμάτια από όλη τη δισκογραφία μας, ανανεωμένα και με κάποιες εκπλήξεις…
Και μια ερώτηση για το τέλος. Ποιo είναι το μεγάλο όνειρο που έχετε ως μπάντα και που δεν έχει εκπληρωθεί;
Έχουμε πολλά όνειρα, δεν μπορώ να τα περιορίσω σε ένα. Ελπίζουμε όμως να τα εκπληρώσουμε!
