Πόσο αξιοσέβαστο και άξιο λόγου είναι να βλέπεις καλλιτέχνες με δεκαετίες γεμάτες με έργο, να συνεχίζουν να δημιουργούν με το ίδιο πάθος που έδειχναν στα πρώτα τους βήματα και μάλιστα να το κάνουν σε μια συχνότητα που να σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν πραγματικά η έμπνευση έχει αποθέματα κι αν στερεύει.
Ο βασιλιάς, αδιαμφισβήτητα πλέον, της Νέας Υόρκης και του hip hop της ανατολικής ακτής, ο Nas συνεχίζει να βγάζει υλικό που ξεχειλίζει από ποιότητα και ψυχή, έχοντας πλέον κοντά 30 χρόνια πορείας και 15 album στο ενεργητικό του. Το “King’s Disease III” είναι ο πέμπτος του δίσκος σε τέσσερα χρόνια, γεγονός που εντυπωσιάζει, ειδικά επειδή σε αυτό το διάστημα έχει βραβευτεί για αυτούς τους δίσκους, φτάνοντας μέχρι και τα πολυπόθητα, για κάθε μουσικό, Grammys.
To King’s Disease III, λοιπόν, είναι ένα ακόμη μέρος της King Disease σειράς album. Και αυτό αυτοαναφορικό στιχουργικά, όπως και τα προηγούμενα δύο, πιο πράο, πιο κατασταλαγμένο στις απόψεις του και γεμάτο σοφίες. Ο Nas κάνει αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα, να λέει ιστορίες και να ταιριάζει λέξεις που δύσκολα θα κατέβαιναν στο κεφάλι οποιουδήποτε άλλου MC. To flow του ισορροπημένο, το ύφος άλλωστε, μετά από τόσα χρόνια, δεν γίνεται να αλλάξει. Παρατηρούνται όμως κάποιες προσπάθειες για πειραματισμό πάνω σε σημεία που έχουν γραφτεί drill beats. Mη φανταστείτε βέβαια ότι υπάρχουν ολόκληρα drill κομμάτια στο δίσκο. Που και που σκάνε κάτι parts, σαν πινελιές.
H μουσική λειτουργεί ξεκάθαρα επενδυτικά στο storytelling του Nas. Πάντα μπροστά η φωνή στην παραγωγή, όχι υπερβολές στα μπάσα, όχι πολλή πληροφορία γενικότερα. Πλέον αναπόσπαστο κομμάτι των δημιουργιών του Νεοϋορκέζου legend είναι οι παραγωγές του Hit-Boy. To χαρακτηριστικό vintage samplάρισμα του και τα chill beats που γλυκοκοιτάζουν το παλαιό boom bap, δένουν καλύτερα από οτιδήποτε άλλο με το ριμάρισμα του Nas κι έτσι πλέον αυτό το πάντρεμα κοντεύει να θεωρείται κλασικό.
To King’s Disease III προσφέρει αγνό, ανόθευτο και διαχρονικό hip hop. Eίναι ένας δίσκος που αφορά όλους τους hip hop fans, περιέχει ιστορίες, ωραίο ραπάρισμα, ενδιαφέροντα beats. Tι δεν έχει; Εκρήξεις, πόρωση, κοπάνημα, μπασάρες και διάφορα στοιχεία που περισσότερο έχουν σκοπό την επίδειξη. Αυτά ο Nas δεν τα έχει ανάγκη. Είναι η ζωντανή ιστορία του είδους και σαν αυτό γράφει πλέον. Έχει χιλιάδες ιστορίες να πει και μέχρι να ξεμείνει θα βγάζει δισκάρες σαν το King’s Disease III.