Οι τελευταίες 40 περίπου μέρες είναι γεμάτες σημαντικές hip hop κυκλοφορίες. Δυστυχώς όλα τα φώτα πέσανε στους νέους δίσκους των Κanye West και Drake και την κόντρα μεταξύ τους, γεγονός που αποδεικνύει ότι το μεγαλύτερο μέρος του κοινού προτιμά, η μουσική που καταναλώνει, να μην ξεπερνά, σε βάθος νοήματος, αυτό μιας φουσκωτής πισίνας. Την παρτίδα λοιπόν, ήρθε να σώσει, στις 6 Αυγούστου, η κυκλοφορία του King’s Disease II. O Nas και οι συνεργάτες του αποφάσισαν να διατηρήσουν το momentum που απέκτησαν από την τεράστια επιτυχία του πρώτου King’s Disease, η οποία κορυφώθηκε με την κατάκτηση ενός Grammy, με μια εξίσου προσεγμένη και καλά γυαλισμένη δουλειά, θέλοντας να δηλώσουν πως το originality δεν έχει ξεθωριάσει τελείως ακόμα από το χιλιοβασανισμένο αυτό μουσικό ιδίωμα.
Στο πρώτο άκουσμα του δίσκου είναι ξεκάθαρο το πόσο όμορφη δουλειά έχει γίνει στο sampling. Δεν υπάρχει κανένα κυνήγι για bangers και ραδιοφωνικά κομμάτια. Απώτερος στόχος είναι το άρτιο αισθητικά αποτέλεσμα και το καλό πλασάρισμα στον rapper. Κλασσικά tempos, σχετικά αργά κατά κύριο λόγο. Σε σημεία υπάρχουν και επιρροές από σύγχρονο ήχο, στα τύμπανα κυρίως. Σε γενικές γραμμές η παραγωγή είναι άψογη, κρυστάλλινη, χωρίς βέβαια να υπάρχει ίχνος πειραματισμού, αλλά ανέκαθεν, οι δουλειές του Nas, είχαν ως απώτερο σκοπό τα πάντα να αναδεικνύουν ραπάρισμά του κι αυτό συμβαίνει κι εδώ.
Η απόδοση του Nas είναι στα γνωστά υψηλά standard του και με το κλασσικό του flow να ακούγεται πιο μεστό και στιβαρό από ποτέ. To storytelling παραμένει το δυνατό του σημείο στιχουργικά, έχοντας αυτήν την φορά και σκοπό το κλείσιμο παλιών λογαριασμών, πράγμα φανερό κυρίως στο κομμάτι ‘’Death Row East‘’.
Οι συνεργασίες και σ’ αυτό το LP είναι λαμπερές, αλλά και αρκετά ουσιαστικές υφολογικά για τα κομμάτια.Ονόματα, όπως του Eminem, του YG, των ΕPMD και της Lauryn Hill είναι κάποια ενδεικτικά της παρέλασης ταλέντων που γίνεται στο δίσκο.
Το King Disease ΙΙ, με λίγα λόγια, είναι ο απόλυτος εκπρόσωπος της old school hip hop ηθικής και αισθητικής, ακολουθώντας βέβαια τις βασικές επιταγές μιας παραγωγής εν έτει 2021. Είναι το 14ο album του Nas, σε παραπάνω από 25 χρόνια καριέρας, κάτι που από μόνο του αποδεικνύει την αξία του καλλιτέχνη. Στο King’s Disease II δεν θα ακούσεις άλλη μια αποθέωση του υλισμού και της καλοπέρασης, ούτε σεξιστικά παραληρήματα βλακείας. Θα ακούσεις έναν άνθρωπο να καταθέτει άλλο ένα κομμάτι της ψυχής του, η οποία ανήκει πλέον εξ ολοκλήρου στην hip hop κουλτούρα.