To Σάββατο που μας πέρασε, ο Dave Wyndorf και η παρέα του έδωσαν ένα μοναδικό show αντάξιο του ονόματος και της ιστορίας των Monster Magnet. Το Rockin’Athens.gr βέβαια ήταν εκεί, μαζί με περίπου 1000 fans τους, για να γιορτάσει μαζί τους τα 10 χρόνια δισκογραφίας στην A&M Records. Αυτή τη φορά δεν υπήρχαν παράπονα. Και πως να υπάρξουν άλλωστε…
Ανταπόκριση: Άρης Ζαρκαδάκης / Φωτογραφίες: Σοφία Κοσμίδου (περισσότερες εδώ)
Την πολύ ωραία αυτή βραδιά, άνοιξαν οι ‘δικοί μας’ HeadQuake. Με την άνεση της παλιοσειράς, η μπαρουτοκαπνισμένη παρέα, χαλαρή και άνετη πάνω στη σκηνή, παρουσίασε παλιό και καινούριο της υλικό, δυστυχώς μπροστά σε λιγοστό κόσμο καθώς η κακή συνήθεια του Έλληνα μουσικόφιλου να καταφτάνει στο live μόνο για το “μεγάλο” όνομα, έκανε την εμφάνισή της για ακόμη μία φορά. To ελαφρά stoner-ίζον heavy rock των HeadQuake, αλλά και η καλή απόδοση τους, στάθηκαν ικανά να ζεστάνουν τον κόσμο για περίπου 40 λεπτά που διήρκησε η εμφάνισή τους.
Λίγο αργότερα από την προγραμματισμένη έναρξη της εμφάνισής τους, οι Monster Magnet ανέβηκαν στη σκηνή του Piraeus Academy. Επί τη ευκαιρία, πολύ ωραίος χώρος, δεν νομίζετε; Με τους εισαγωγικούς ήχους του “Crop Circle”, o Dave μας είπε την καλησπέρα του. Αυτή ήταν η αρχή μιας εμφάνισης, που πολλοί υποστηρίζουν ότι ήταν η καλύτερη της μπάντας στη χώρα μας. Δε θα διαφωνήσω…σίγουρα καλύτερη από όλες, πλην αυτής του 1999 ως opening act των Metallica στη Ριζούπολη. Αν αναλογιστεί κανείς όμως πως τα χρόνια έχουν περάσει (κάτι που δε φάνηκε στο ελάχιστο), συν το γεγονός του απίστευτα καλού setlist, τότε το προχθεσινό αποκτά ιδιαίτερη αξία. Η μπάντα ακολούθησε πιστά το setlist της τρέχουσας περιοδείας, δίνοντας βάρος στο “Superjudge”, κάτι που μπορεί να έπαιξε ρόλο στη μικρή κοιλιά που έκανε η διάθεση του κοινού, κυρίως του μικρότερου σε ηλικία που πιθανότατα δεν γνώριζε καλά τα κομμάτια από το εν λόγω album. Κάτι όμως που άρεσε και με το παραπάνο στους παλαιότερους.
Ο Wyndorf ήταν καθηλωτικός, σχεδόν συγκινητικός. Ένας σωστός rock n’ roll frontman, αεικίνητος παρά τις έξι σχεδόν δεκαετίες ζωής που κουβαλάει στην πλάτη του. Έπαιζε όσο έπρεπε με τις μπροστινές σειρές, έκλεινε το μάτι στα κοριτσάκια, ξεσήκωσε το μαγαζί για να τραγουδήσει μαζί του το “Space Lord”… Όχι ότι η υπόλοιπη μπάντα δεν ακολούθησε. Οι Garrett Sweeny και Phil Caivano στάθηκαν δεξιά και αριστερά του Dave “Space Lord” Wyndorf, με τον πρώτο να δείχνει πως καλύπτει επάξια το κενό του τεράστιου Ed Mundell και τον δεύτερο να προσδίδει το απαραίτητο -με την καλή έννοια- rock star attitude με τις πόζες του και το χαρακτηριστικό γυαλί ηλίου… Και βέβαια δε θα μπορούσαμε να φανταστούμε καλύτερο κλείσιμο από το μυθικό “Negasonic Teenage Warhead” με τον Dave να μας τραγουδάει το refrain ελαφρά παραφρασμένο: “Υοu are all here my friends”.
Ήμασταν εκεί και απολαύσαμε μία από τις πιο τίμιες και εργατικές rock μπάντες με το καλύτερο setlist που έχουν παρουσιάσει ποτέ στη χώρα μας. Ευχαριστούμε. Μέχρι την επόμενη…