Αντί προλόγου θα δανειστώ την φράση που μου είχαν πει σε παλιότερη συνέντευξη οι Magic De Spell σχετικά με τις επανεκτελέσεις: «Επανηχογραφώντας μετά από τόσα χρόνια και live ένα τραγούδι καταλαβαίνεις πού πονάει και προσπαθείς να το διορθώσεις». Ίσως κάτι τέτοιο να συμβαίνει στην περίπτωση του Richard Melville, ίσως κι όχι.
Πλέον ο Moby οδεύει προς το 56ο έτος της ηλικίας του έχοντας διανύσει μια πορεία με πολλά ups and downs που τον διαμόρφωσαν σαν μουσικό και σαν άνθρωπο. Πλέον δεν παίζει το παιχνίδι με τους όρους των άλλων αλλά με τους δικούς του κι αυτό το μαρτυράει η νέα του δουλειά Reprise, που περιλαμβάνει μια σειρά από επανηχογραφήσεις παλιότερων και επιτυχημένων τραγουδιών σε μια νέα διαφορετική προσέγγιση.
Αρκετές είναι οι νέες εκτελέσεις που θα φανούν αγνώριστες αλλά εκπλήσσουν θετικά, όπως εκείνη του “We Are All Made of Stars” όπου απέχει παρασάγγας από την ηλεκτρονική και (ας μην γελιόμαστε) προσαρμοσμένη στις τάσεις της τότε εποχής κατεύθυνση της πρώτης εκτέλεσης και κινείται σε πιο συμφωνικά-χορωδιακά μονοπάτια. Στο ίδιο ύφος βρίσκεται και η μεγάλη επιτυχία των 00’s “Lift Me Up” όπου εδώ παρουσιάζεται σε μία απογυμνωμένη και ενδιαφέρουσα προσέγγιση. Εξίσου απογυμνωμένο το ακουστικό “Extreme Ways” που είναι για μένα το highlight του δίσκου, ενώ ένας ακόμη άσσος στο μανίκι του Moby είναι και η φοβερή επανεκτέλεση του “Natural Blues” όπου με τη φωνή του Gregory Porter ακούγεται πιο ανεβασμένο και ήδη έχει κατακλύσει τα ραδιόφωνα. Ελάχιστες οι διαφορές του “Porcelain” με το αυθεντικό ενώ ακόμη καλύτερη από την αυθεντική η νέα εκτέλεση του “The Lonely Night” όπου μαζί με τον Mark Lanegan ακούμε και τον Kris Kristofferson σε μια εξίσου σκοτεινή ερμηνεία.
Είναι πάρα πολύ ευχάριστο το γεγονός και μόνο ότι ο Moby μεγάλωσε, ωρίμασε και το αποδέχτηκε και ακόμη πιο ευχάριστο ότι τα τελευταία χρόνια γεύεται την καλλιτεχνική του ελευθερία και όλα όσα του έδωσε η πορεία του στη μουσική, μια πορεία όπου ακόμη και για τα λάθη της σίγουρα νιώθει περήφανος. Α,για να μην το ξεχάσω, εδώ ο Moby τιμάει επιτυχώς και έναν μεγάλο του μουσικό ήρωα. Ίσως γι’ αυτό επέλεξε το “Heroes” κι αυτό προσαρμοσμένο στο ύφος του δίσκου.
