Νομίζω ότι πολλοί από εμάς, δεν έχουμε εκτιμήσει αρκετά το σε πόσο καλή κατάσταση βρίσκεται η εγχώρια σκληρή σκηνή. Και δεν εννοώ το πόσο ψηλά έχουν φτάσει τα “κεφάλια” της φάσης, τύπου Planet ή, πόσo μάλλον, Rotting Christ. Αυτό που πραγματικά ενθουσιάζει σαν συνθήκη είναι ότι πλέον, κάθε γειτονιά της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, κάθε πόλη της επαρχίας, κάθε χωριό ακόμα, έχει βγάλει μία ή παραπάνω μπάντες. Αποδεικνύεται δε πως οι καραντίνες, που η λογική έλεγε ότι θα κρατήσουν πίσω τα μουσικά δρώμενα και την εξέλιξη της φάσης, εν αντιθέσει λειτούργησαν ως περίοδοι δημιουργίας και “δεσίματος” για πολλά σχήματα. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι και οι Misty Route. Δημιουργήθηκαν στην Αθήνα, το ’19, έχουν alternative metal μουσική ταυτότητα και πρόσφατα κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο album τους, Without A Trace.
Αρχικά, ο όρος alternative metal είναι φουλ αντικατοπτριστικός του υλικού τους. Είναι όσο εναλλακτικοί, άλλο τόσο βαριοί κι ασήκωτοι. Έξυπνα γραψίματα και παιξίματα, εύστοχα, καλά ισορροπημένα. Δεν υπάρχει επιτήδευση και διάθεση για επίδειξη μουσικού intellectuality. Δεν υπάρχουν ακραία odd μετρήματα, ούτε μελωδικές γραμμές σε δρόμους που πρέπει να σκάψεις βαθιά για να τους “βγάλεις” παικτικά. Είναι ένα όμορφα γραμμένο και δομημένο υλικό, απολαυστικό για τον ακροατή, ποροτικό, ενώ παράλληλα είναι σε στιγμές ασυνήθιστο για ένα casual αυτί.
Ο ήχος του album είναι σε ένα τεράστιο ποσοστό αμερικάνικος. Καλογυαλισμένος, στρογγυλεμένος όσο πρέπει, αφήνοντας εκεί που χρειάζεται τα raw στοιχεία να βγουν μπροστά. Σε μπάσο, τύμπανα και κιθάρες έχουν γίνει οι κατάλληλες επιλογές σε ήχους και χρώματα, για να αποδοθεί το υλικό όπως πρέπει. Εν ολίγοις, η δουλειά στην παραγωγή είναι εξαιρετική, υψηλού επιπέδου. Άνετα συγκρίνεται με σύγχρονες παραγωγές που έχουν γίνει σε στουντιάρες του εξωτερικού.
Ειδική αναφορά χρειάζονται τα κιθαριστικά solos. Είναι παιξιματάρες, με φοβερό ήχο και ιδιαίτερο respect για το ξεπάτωμα του wah. Όσο σύγχρονο και να είναι συνολικά το Without A Trace, αυτή η old school πινελιά είναι η λεπτομέρεια που δεν ήξερες ότι χρειάζεται αυτό το album.
Μεγάλη μου χαρά να πέφτω με τον έναν ή τον άλλον τρόπο σε τόσο καλές εγχώριες δισκογραφικές δουλειές. Οι Misty Route τα έβαλαν κάτω, δούλεψαν, προχώρησαν προς την σωστή κατεύθυνση και έφτιαξαν ένα εξαιρετικό album. Μια δουλειά με γερές βάσεις και ξεκάθαρο στόχο, με προσοχή στη λεπτομέρεια, με άποψη, γραμμένη από ανθρώπους με γνώσεις, ταλέντο και χωρίς καμία διάθεση να επιδείξουν πόσο ψαγμένοι ή υπερπαιχταράδες είναι.
Το Without A Trace πιάνει ένα ευρύ φάσμα ακροατηρίου. Θα συγκινήσει και τον prog snob, θα πορώσει και εκείνον που απαντάει “ροκ” στο “τι μουσικές ακούς;”, οπότε αξίζει μια ακρόαση σίγουρα. Επίσης, πρέπει αυτά τα κομμάτια να είναι φοβερά και σε live, γιατί έχουν riffάρες, που και που έχουν και κάνα breakdown. Κυνηγήστε να τους δείτε και σε κανένα gig τους.