To dark electronica duo από την Γαλλία, Minuit Machine, επισκέπτεται για μια ακόμα φορά την Αθήνα (Σάββατο 3 Δεκεμβρίου, Death Disco) και ο Βαγγέλης Γιαννακόπουλος βρήκε την ευκαιρία να συζητήσει με τα μέλη του συγκροτήματος Helene de Thoury και Amandine Stioui.
Γεια χαρά και στις δυο σας. Ονομάζομαι Βαγγέλης Γιαννακόπουλος από το webzine Rockin’Athens και θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την ευκαιρία να έχω μια συνέντευξη μαζί σας.
Γεια! Ευχαριστούμε που μας φιλοξενείτε!
Η τελευταία σας κυκλοφορία, το “24” εκτιμάται ιδιαίτερα από τους θαυμαστές και τους κριτικούς. Τι αφορά το άλμπουμ;
Το Amandine – “24” είναι ένα πολύ προσωπικό άλμπουμ που περιγράφει διάφορα συναισθήματα. Δεν υπάρχει γενικό θέμα, αλλά τα επαναλαμβανόμενα θέματα είναι η πίεση, η αμφιθυμία και ο θυμός.
Το artwork του άλμπουμ είναι διαφορετικό και πιο «φωτεινό» από τα προηγούμενα εξώφυλλα των άλμπουμ σας. Πώς καταλήξατε σε αυτό το εξώφυλλο;
Amandine – Δουλέψαμε σε αυτό το εξώφυλλο με την Chloé Grienenberger, τη γραφίστα μας. Θέλαμε κάτι πολύ διαφορετικό από αυτό που κάναμε στο παρελθόν γιατί πιστεύουμε ότι αυτό το άλμπουμ είναι διαφορετικό από αυτό που κάναμε παλιά. Είναι πιο μοντέρνο και ταιριάζει περισσότερο στα προσωπικά μας γούστα. Ο χαρακτήρας αυτού του έργου τέχνης είναι μισός άνθρωπος μισό ρομπότ, για να απεικονίσει τη μεταμόρφωση που περνά η κοινωνία μας.
Helene – Θέλαμε επίσης να ξεφύγουμε από το κλισέ ότι αν κάνεις σκοτεινή μουσική, πρέπει να χρησιμοποιείς σκοτεινούς τόνους. Το εξώφυλλο είναι ακόμα πολύ κρύο και σκοτεινό στο θέμα.
Στο “Lion in a cage” βρίσκουμε τους στίχους “I never know, how to deal with myself, when I’m alone”. Να θεωρήσουμε το “24” ως προσωπικό άλμπουμ ή προσπαθείτε να αναπαραστήσετε τους εσωτερικούς δαίμονες γενικότερα;
Amandine – Το “24” είναι ένα πολύ προσωπικό άλμπουμ αλλά οι στίχοι θα μπορούσαν να ισχύουν για οποιονδήποτε. Περιγράφει ένα αίσθημα φυλάκισης και τη θεμελιώδη ανάγκη απόδρασης. Όταν γράφω, μιλάω φυσικά για τον εαυτό μου, αλλά πιστεύω επίσης ότι όλα τα προσωπικά μας ζητήματα συνδέονται με πιο παγκόσμιες καταστάσεις. Είναι δύσκολο να νιώθεις εσωτερική γαλήνη όταν ο κόσμος που σε περιβάλλει καταρρέει.
Στο “24” βρήκα τα φωνητικά πιο υπνωτικά και μου αρέσει να προσπαθώ να δείξω κάποιον πολύ κουρασμένο και κουρασμένο ταυτόχρονα. Ποια ήταν η προσέγγισή σας;
Amandine – Δεν έχω πραγματικά καμία προσέγγιση όταν συνθέτω φωνητικές γραμμές και γράφω στίχους. Βάζω το μικρόφωνό μου και αφήνω τις λέξεις να βγουν χωρίς να το σκέφτομαι. Είναι σαν να εκφράζω τις σκέψεις μου δυνατά! Υπάρχει πράγματι πολύ απογοήτευση και θυμός στους στίχους μου, γιατί αυτά είναι συναισθήματα που έχω συχνά και η έκφραση τους μέσω της μουσικής είναι αρκετά καθαρτική.
Όσον αφορά τη μουσική, το “24” το βρίσκω πολύ βαθύ και σκοτεινό. Είναι μια ιδέα ή μια προσέγγιση που θα έχετε από εδώ και πέρα;
Helene – Η μουσική είναι η τέλεια συνέχεια των προηγούμενων έργων μας “Don’t Run From The Fire” και “Basic Needs”.Μπορείτε να βρείτε επιρροές EBM και techno, αλλά θέλαμε επίσης να κρατήσουμε το σκοτάδι των συνθέσεων που έχουμε από την αρχή μας. Το “24” είναι ο τέλειος συνδυασμός όλων αυτών που κάνουν τις Minuit Machine μοναδικές και υβριδικές.
Από το “Violent Rains” μέχρι το “Infrarouge” υπήρχε ένα κενό 4 ετών και από τότε κυκλοφορείτε ένα άλμπουμ τουλάχιστον μια φορά το χρόνο. Μπορούμε να πούμε ότι οι Minuit Machine βρίσκονται σε μια ιδιαίτερα παραγωγική περίοδο;
Helene – Είμασταν σε “διάλειμμα” για μερικά χρόνια μεταξύ αυτών των δύο άλμπουμ. Μετά το “Violent Rains” νιώσαμε ότι δεν ήμασταν πια στην ίδια σελίδα. Αλλά μετά από μερικά χρόνια, μας έλειψε πολύ η μία στην άλλη και όταν ξαναρχίσαμε συνθέσαμε το “Infrarouge”, συνειδητοποιήσαμε ότι εξελισσόμασταν προς την ίδια κατεύθυνση όλο αυτό το διάστημα. Ήμασταν απόλυτα συγχρονισμένες και είμαστε πιο δυνατές ως ομάδα τώρα. Μετά το “Infrarouge”, συνέβη και ο Covid… και μας έδωσε περισσότερο χρόνο να συνθέσουμε νέα τραγούδια.
Amandine – Ως ανεξάρτητοι καλλιτέχνες, είναι πολύ σημαντικό για εμάς να κυκλοφορούμε νέο υλικό. Και ήταν ακόμη πιο σημαντικό κατά τη διάρκεια του lock-down, καθώς δεν μπορούσαμε να περιοδεύσουμε πια, οπότε έπρεπε να βρούμε τρόπους να επιβιώσουμε οικονομικά. Αλλά επίσης, συχνά νιώθουμε την ανάγκη να δημιουργήσουμε και να παράγουμε και ακόμα κι αν δυσκολευόμαστε μερικές φορές, είναι το κομμάτι αυτής της δουλειάς που απολαμβάνουμε περισσότερο.
Πώς ήταν η εμπειρία σας την τελευταία φορά που επισκεφτήκατε την Αθήνα για μια συναυλία;
Amandine – Ερωτευτήκαμε την Αθήνα αμέσως! Έχω περάσει πολύ χρόνο στην Αθήνα μεταξύ 2015 και 2017 και μου αρέσει πολύ αυτή η πόλη. Υπάρχει μια πολύ χαλαρωτική ατμόσφαιρα, αλλά ταυτόχρονα έχει πολύ ενέργεια. Θα μπορούσα να ζήσω εκεί!
Helene – Είναι μια από τις αγαπημένες μου πόλεις. Μου αρέσει πολύ η ατμόσφαιρα εκεί και ανυπομονώ να επιστρέψω!
Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια του συγκροτήματος;
Amandine – Έχουμε προγραμματίσει πολλές συναυλίες και φυσικά θέλουμε να συνεχίσουμε το γράψιμο!
Θέλετε να πείτε κάτι στους Έλληνες θαυμαστές σας;
Amandine – Ανυπομονούμε να σας γνωρίσουμε όλους στις 3 Δεκεμβρίου!
Helene – Και ελπίζουμε να σας αρέσει το νέο άλμπουμ ζωντανά!
Ευχαριστώ και πάλι για τον χρόνο σας!
***ENGLISH VERSION***
Hello to both of you. My name is Vangelis Giannakopoulos from Rockin’Athens webzine, and I would like to thank you for the opportunity to have an interview with you.
Hi! Thanks for having us!
Your latest release, “24” is highly appraised from fans and critics. What is this album about?
Amandine – “24” is a very personal album which describe various emotions. There’s no general theme, but the recurring themes are the pressure, the ambivalence and the anger.
The album’s artwork is different and “brighter” from your previous albums covers. How did you end up with this cover?
Amandine – We worked on this cover with Chloé Grienenberger, our graphic designer. We wanted something very different from what we did in the past because we feel like this album is different from what we used to do. It’s more modern, and it fits more our personal tastes. The character on this artwork is half human half robot, to illustrate the transformation our society is going through.
Helene – We also wanted to get out of the cliché that if you do dark music, you have to use dark tones. The cover is still very cold and dark in the theme.
In “Lion in a cage” we may find the lyrics “I never know, how to deal with myself, when I’m alone”. Shall we consider “24” as a personal album, or you trying to represent inner struggles in general?
Amandine – “24” is a very personal album but the lyrics could apply to anyone. It describes a feeling of imprisonment, and the fundamental need to escape. When I write, I talk about myself of course, but I also believe all our personal issues are linked to more global situations. It’s hard to feel inner peace when the world that surrounds you is falling apart.
In “24” I found vocals more hypnotic and like trying to show someone very tired and fed up at the same time. What was your approach?
Amandine – I don’t really have any approach when I compose vocal lines and write lyrics. I plug my mic and let the words out without thinking. It’s like I’m expressing my thoughts out loud! There is indeed a lot of frustration and anger in my lyrics, because those are feelings I often have and expressing them through music is quite cathartic.
In terms of music, I find “24” to be very deep and dark. Is it a concept or an approach you will have from now on?
Helene – The music is the perfect following of our previous works “Don’t Run From The Fire” and “Basic Needs”. You can find the EBM and techno influences but we also wanted to keep the dark and moving synth lines from our beginnings. “24” is the perfect mix of all what makes Minuit Machine unique and hybrid.
From “Violent Rains” to “Infrarouge” there was a 4 years gap and from then you release an album at least once a year. Can we say that Minuit Machine are in a highly productive period?
Helene – We’ve been on a hiatus for a few years between those two albums. After “Violent Rains” we felt like we were not on the same page anymore. But after a couple of years, we missed each other very much and when we restarted the project and composed “Infrarouge”, we realized that we’ve been evolving in the same direction all this time. We were perfectly on sync and we’re stronger as a team now. After “Infrarouge”, Covid also happened… and gave us more time to compose new songs.
Amandine – As independent artists, it’s very important for us to release new material. And it was even more important during lock-down as we couldn’t tour anymore so we had to find ways to survive financially. But also, we often feel the need to create and produce and even if we struggle sometimes, it’s the part of this job we enjoy the most.
How was your experience last time you visited Athens for a concert?
Amandine – We fell in love with Athens instantly! I’ve been spending lots of time in Athens between 2015 and 2017 and I really love this city. There’s a very soothing atmosphere, but at the same time it has a lot of energy. I could totally live there!
Helene – This is also one of my favorite cities. I really love the atmosphere there and can’t wait to be back!
Which are the future plans of the band?
Amandine – We have many gigs planned, and of course we wanna keep on producing!
Anything you want to say to your Greek fans?
Amandine – We’re looking forward to meeting you all on December 3rd!
Helene – And we hope you’ll love the new album live!
Thanks again for your time!
