Mε αφορμή τη ζωντανή παρουσίαση του νέου τους album, “Hiraeth”, στο Temple, το Σάββατο, 5 Μαρτίου, οι Mask of Prospero απάντησαν στις ερωτήσεις της Αναστασίας Παπαδάκη.
Αρχικά πολλά συγχαρητήρια για το νέο σας album. Φαίνεται ότι έχετε ρίξει πολλή δουλειά και το αποτέλεσμα σας δικαιώνει. “Hiraeth”, λοιπόν. Για τι νιώθετε νοσταλγία;
Η νοσταλγία έγκειται περισσότερο όχι για αναπόληση ενός παρελθόντος που έχουμε χάσει, αλλά περισσότερο στην ανάγκη προσέγγισης ενός μέλλοντος που θα φέρει αυτό που πραγματικά ποθούμε: μια προβολή του παρελθόντος στο μέλλον, αν θες.
Πόσο και ως προς τι θα λέγατε ότι διαφέρουν οι Mask of Prospero του “The Observatory” σε σχέση με το “Hiraeth”;
Πέρα από τις αλλαγές στο line-up, το σχήμα έχει βελτιωθεί σε ό,τι σχετίζεται με τομείς που άπτονται ζητημάτων σύνθεσης και εκτέλεσης. Έχουμε ωριμάσει, έχουμε δει πώς λειτουργούν τα πράγματα, έχουμε ήδη βιώσει απογοητεύσεις και αποτυχίες, που μόνο ως θετικό το ερμηνεύουμε, και πλέον έχουμε κατανοήσει τι μας ταιριάζει και τι όχι. Έχουμε εξελιχθεί σε κάθε τομέα.
Στα credits του “Hiraeth” θα δει κανείς γνωστούς… υπόπτους της σκηνής, ανάμεσα τους ο Έκτορας Τσολάκης, ο Παναγιώτης Τσαλαβρέτας αλλά και o Bob Katsionis. Πώς προέκυψαν αυτές οι συνεργασίες;
Με τους περισσότερους είμαστε γνωστοί (και φίλοι) από παλιά. Με τον Μπάμπη, για παράδειγμα, η συνεργασία τραβάει χρόνια, πριν καν την ύπαρξη των Mask of Prospero, όταν ο Χρήστος (φωνητικά) και ο Πάνος (κιθάρες) είχαν ένα παλαιότερο σχήμα. Γενικότερα, όμως, είναι λίγο πολύ γνωστό ότι στη σκηνή οι περισσότεροι γνωριζόμαστε μεταξύ μας, επομένως η επίτευξη της συνεργασίας που θέλουμε είναι το εύκολο κομμάτι της υπόθεσης. Το δύσκολο έγκειται στο αποτέλεσμα.
Tο τραγούδι σας “Kyma” είναι αφιερωμένο σε ένα άτομο που λείπει και σε μένα πολύ, τον Μάκη Τσαμκόσογλου. Στο “Kyma”, λοιπόν, συμμετέχουν δύο μέλη των Mother of Millions (Γιώργος Προκοπίου και Γιώργος Μπουκαούρης) και ο Γιάννης Βογιατζής των Need. Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για αυτό;
Είναι από τις περιπτώσεις που θα λέγαμε «μακάρι να μην υπήρχε αυτό το κομμάτι»· αν δεν υπήρχε, ο Μάκης θα ήταν μαζί μας… Είναι το λιγότερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε, να εκφράσουμε τη θλίψη μας και ταυτόχρονα να αποτίσουμε φόρο τιμής σε έναν άνθρωπο δικό μας, παρέα με φίλους μας και φίλους του, που τον γνώριζαν καλά, για ένα τελευταίο αντίο. Πρόκειται για μια από τις πιο «δυνατές» στιγμές του δίσκου, και θα θέλαμε, για ακόμη μια φορά, να ευχαριστήσουμε τον Γιώργο, τον Γιώργο και τον Γιάννη για τη συμμετοχή τους.
Και για πείτε, πώς περάσατε στο Birmingham και στη Θεσσαλονίκη;
Δύο αρκετά διαφορετικές εμπειρίες. Ξεκινώντας από τη Θεσσαλονίκη, ως πιο πρόσφατη, αν και το venue δεν γέμισε, ο κόσμος ήταν ένθερμος και η συναυλία αποτέλεσε ιδανική ευκαιρία να παίξουμε όλο μας τον νέο δίσκο για πρώτη φορά! Στο Birmingham τα πράγματα ήταν πρωτόγνωρα: πρώτη φορά για εμάς στο εξωτερικό, και σε ένα φεστιβάλ που τελικά αποδείχθηκε υπερβολικά αμφιλεγόμενο από πλευράς διοργάνωσης, τελικά αποδείχθηκε ως μια τεράστια επιτυχία, καθώς ο κόσμος ήταν τρελός! Γνώριζε και τραγουδούσε τα κομμάτια μας, δεν σταματούσε να μας ζητά φωτογραφίες, και έβλεπες πως είχε έρθει για να ακούσει μουσική και να περάσει καλά, όχι για να πιει το ποτό του απλώς έχοντας μια μπάντα απέναντί του. Τεράστια διαφορά, πιστέψτε μας.
Μιας και πλησιάζουν τα καλοκαιρινά φεστιβάλ και τα πρώτα ονόματα ήδη έχουν ξεκινήσει να ανακοινώνονται, θα συναντήσουμε κάπου κι εσάς; Μαζί με ποιους θα θέλατε να μοιραστείτε τη σκηνή;
Είμαστε άτομα που ακούμε πολύ διαφορετική μουσική και, αν ρωτούσες καθέναν από εμάς, νομίζω πως θα έπαιρνες πολύ διαφορετικές απαντήσεις. Αν παίζαμε με τους Imagine Dragons, δεν νομίζω να χάλαγε κανέναν μας, ωστόσο…
Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας. Καλή επιτυχία στα επερχόμενα σχέδιά σας. See you around!
Σας ευχαριστούμε πολύ, ελπίζουμε να σας δούμε στο live του Σαββάτου!
