Οι Maha Sohona έκαναν προκάλεσαν αίσθηση στον ευρύτερο χώρο του heavy rock την περσινή χρονιά, με το δεύτερο τους album Εndless Searcher, στην κυκλοφορία του οποίου έβαλε το χεράκι της η ‘δική μας’ Made of Stone. Από την Τετάρτη μέχρι την Κυριακή, οι Σουηδοί θα περιοδεύσουν στη χώρα μας, στην πρώτη τους περιοδεία μακριά από τη χώρα τους.
Ο mainman της μπάντας, (φωνή, κιθάρα, συνθέσεις) Johan Bernhardtson, είχε μια σύντομη κουβέντα με τον Άρη Ζαρκαδάκη, που περιελάμβανε δαίμονες από τη Σρι Λάνκα, σουβλάκια, την Σουηδία αλλά και το γιατί έκαναν επτά χρόνια να κυκλοφορήσουν το δεύτερό τους album.
Καλησπέρα από την Αθήνα! Θα ξεκινήσω με μία κλισέ ερώτηση. Πώς προέκυψε το όνομα της μπάντας; Το αναζήτησα στο Google και έμαθα πως ο Maha Sohona ήταν κάποιου είδους δαίμονας, και μάλιστα ο πιο τρομερός στην λαϊκή παράδοση της Σρι Λάνκα. Τρεις τύποι από την Βόρεια Σουηδία δίνουν στην μπάντα τους το όνομα αυτού του δαίμονα από την Σρι Λάνκα… Θέλω να μάθω πώς το σκεφτήκατε αυτό.
Χαιρετίσματα από τον παγωμένο βορρά της Σουηδίας. Σήμερα έχουμε μια απίστευτη χιονοθύελλα. Δεν έχουμε είδαμε κάτι τέτοιο όλον τον χειμώνα και υποτίθεται πως έχουμε σχεδόν άνοιξη εδώ. Έχω περάσει αρκετό καιρό στην Σρι Λάνκα πολλές φορές, κυρίως για surfing. Έτυχε να γνωρίσω μια οικογένεια εκεί, την οποία και επισκέπτομαι κάθε φορά που βρίσκομαι εκεί. Έμαθα πως οι Βουδιστές εκεί, που αποτελούν το 70% του συνολικού πληθυσμού, είναι αρκετά προληπτικοί. Πιστεύουν σε πολλούς δαίμονες, φαντάσματα και εξυμνούν διαφορετικούς θεούς. Και ναι, ο Maha Sohona είναι πιο τους πιο τρομακτικούς. Κάποια στιγμή πριν από 10 χρόνια, όταν ξεκινήσαμε να παίζουμε μαζί μουσική, μου ήρθε στο μυαλό ο δαίμονας και σκέφτηκα πως ακουγόταν σαν ένα cool, ιδιαίτερο και διαφορετικό όνομα για συγκρότημα.
Η Σουηδία είναι μια χώρα με μεγάλη παράδοση στη μουσική. Όχι μόνο στο heavy rock, αλλά και γενικότερα. Έχει να κάνει μήπως με την πολιτική της χώρας σχετικά με την προώθηση του πολιτισμού και των τεχνών;
Μάλλον υπάρχει κάτι στο νερό ή στο χιόνι καλύτερα. Δεν μπορώ να μιλήσω για ολόκληρη την Σουηδία, αλλά τουλάχιστον για τις μικρότερες πόλεις όπως το Umeå στο οποίο ζω. Πιστεύω πως ο συνδυασμός του να μην έχεις να κάνεις πολλά, η διαθεσιμότητα χώρου για πρόβες και μικρών venues που είτε είναι δωρεάν είτε έχουν πολύ μικρό ενοίκιο, είναι ένα καλό σημείο εκκίνησης. Το Umeå έχει 130.000 κατοίκους και παρόλα αυτά έχουμε κάποια πολύ σημαντικά ονόματα στο είδος όπως οι Meshuggah, Refused, Cult of Luna.
Ποιες δυσκολίες μπορεί να αντιμετωπίζουν τρεις μουσικοί από μια (όχι τόσο) μικρή πόλη κοντά στον αρκτικό κύκλο, στην προσπάθειά τους να προωθήσουν την μουσική τους, να κλείσουν ημερομηνίες για συναυλίες και γενικότερα να λειτουργήσουν ως συγκρότημα;
Το μόνο πρόβλημα που έχω συναντήσει ως τώρα είναι οι αποστάσεις. Τα live στην τοπική περιοχή δεν είναι πρόβλημα. Υπάρχουν μερικές ακόμη πόλεις παρόμοιου μεγέθους στον βορά σε απόσταση 2-4 ωρών. Η Στοκχόλμη είναι ταξίδι 8 ωρών, ενώ το Γκέτεμποργκ και το Μάλμο είναι 12-16 ώρες, γεγονός που μετατρέπει σε ολόκληρο project το ταξίδι μας εκεί και την μεταφορά του εξοπλισμού μας.
Το Εndless Searcher, το τελευταίο σας album, κυκλοφόρησε περίπου 7 χρόνια μετά το ντεμπούτο σας. Τι σας κράτησε τόσο πολύ από το να κυκλοφορήσετε το δεύτερο album;
Δεν ήμασταν πολύ ενεργοί σαν μπάντα, χωρίς ζωντανές εμφανίσεις και σχεδόν χωρίς καθόλου πρόβες. Οι πρόβες την περίοδο 2014-2020 γινόντουσαν τρεις φορές τον χρόνο εξαιτίας διαφορετικών συνθηκών. Μέναμε σε διαφορετικές πόλεις, εγώ ταξίδευα αρκετά, προέκυψαν παιδιά κλπ. Είχαμε κάποια μισοτελειωμένα τραγούδια για αρκετά χρόνια. Το καλοκαίρι του 2020, ο ντράμερ μετακόμισε με την οικογένειά του στην Ελβετία. Εγώ γινόμουν ανυπόμονος γιατί ήθελα να τελειώσω αυτά τα κομμάτια σύντομα. Οπότε, τηλεφώνησα στον παλιό μου φίλο David, επίσης ντράμερ, του εξήγησα την κατάσταση και τον ρώτησα αν ήθελε να έρθει για να ηχογραφήσουμε κάποια τραγούδια. Συμφώνησε, και έτσι ξεκινήσαμε πρόβες μια φορά την εβδομάδα, ετοιμάζοντας τα κομμάτια για ηχογράφηση λίγους μήνες μετά, τον Δεκέμβριο του 2020.
Σχεδόν ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του Εndless Searcher, έχετε λάβει θετική ανταπόκριση από τους fans; Πολλοί ήταν εκείνοι που έγραψαν αρκετά ενθουσιώδη σχόλια στη σελίδα σας στο bandcamp…
Η ανταπόκριση του κόσμου πραγματικά ήταν απίστευτη. Νιώθουμε τόσο ευγνώμονες για όλα τα σχόλια που έχουμε λάβει, τα sold out albums, τον τεράστιο αριθμό των streams. Δεν θα μπορούσαμε ούτε να το ονειρευτούμε όλο αυτό.
Είστε ένα σφικτό power trio, με φοβερά riffs και με βαθιά γνώση για τα απαραίτητα συστατικά του chill out/fuzzy heavy rock. Υποθέτω ότι η διαδικασία δημιουργίας προκύπτει μετά από πολύ jamming στο studio, κάτι που ενώνει πολύ τα μέλη της μπάντας. Οι Maha Sohona λειτουργούν με αυτόν τον τρόπο;
Ευχαριστούμε. Αυτό που γίνεται συνήθως είναι ότι εγώ βγάζω riffs στο σπίτι, στην ακουστική κιθάρα και τα ηχογραφώ στο κινητό μου. Μετά τα παίζουμε στην πρόβα και προσπαθούμε να βρούμε έναν τρόπο να ταιριάξουν μαζί. Μερικά riffs φτιάχνονται επί τόπου στην πρόβα, όποτε νιώσω κάτι μετά το jamming. Στο Leaves για παράδειγμα, το κύριο riff ήταν κάτι ακουστικό που έπαιζα σπίτι για αρκετό καιρό χωρίς κανένα εφέ. Αλλά αργότερα, όταν ξεκίνησα να το παίζω με ηχώ και wah-wah pedal στην ηλεκτρική έβγαλε επιτέλους νόημα. Όχι, πως δεν είναι ακόμη ωραίο και στην ακουστική. Το τελευταίο εκρηκτικό fuzzy μέρος στο Leaves προέκυψε από το jamming μας στην πρόβα, με ορισμένα riffs που πάνω κάτω φτιάχτηκαν επί τόπου.
Υποθέτω η Made of Stone σας πρότεινε αυτό το tour πέντε σταθμών στην Ελλάδα. Τι περιμένετε από αυτό το ταξίδι στην χώρα μας;
Ναι! Ευχαριστούμε Made of Stone! Φεύγουμε σε τρεις ημέρες και φαντάζει εξωπραγματικό. Ανυπομονούμε να κάνουμε την πρώτη μας περιοδεία και από όλα τα μέρη, στην Ελλάδα, υπέροχο! Ανυπομονούμε να δούμε όλους εσάς αλλά και τον ζεστό καιρό και όχι άλλες χιονοθύελλες. Και ναι, το φαγητό! Σουβλάκι, παρακαλώ!
Ευχαριστώ για την συνέντευξη. Τα λέμε στην Αθήνα. Φέρτε merch. Γεια χαρά!
Εμείς ευχαριστούμε για την πρόσκληση. Τα λέμε σύντομα! Cheers!
/Johan
ENGLISH VERSION
Greetings from Athens, Greece. Ι’ll start with a cheesy one. Where did you come up with the band’s name? I googled it and found out that Maha Sohona is somekind of a demon, the most fearful one in Sri Lankan tradition. Three guys from northern Sweden name their band after a Sri Lankan demon…I’d like to hear how you came up with this.
Greetings from the cold north of Sweden! The snow blizzard we have today is insane. Haven’t seen something like this for the whole winter and it’s supposed to almost be spring here now.. anyway! I’ve spent quite some time in Sri Lanka over the years, mainly for surfing. I’ve gotten to know a family there which I always visit while I’m there. I learned that the Lankese buddhist people which makes up around 70% of the population are quite superstitious. They believe in a lot of demons, ghosts and worship different gods. And yes, Maha Sohona is one of the most feared demons. Sometime around 10 years ago when we started jamming together, I came to think about Maha Sohona and I just thought that it sounded like a cool band name, unique and different.
Sweden is a country with a great tradition in music. Not only in fuzzed out heavy rock, but in music in general. Does this have to do with the country’s policy on promoting culture and arts?
Must be sometimes in the water.. or in the snow maybe! I can’t speak for the whole of Sweden, but at least for smaller towns/cities like Umeå where we live, I guess the combination of not that much to do, the availability of rehearsal spaces, small venues which are free or very cheap to rent makes a good starting point. Umeå has ~130000 inhabitants and still we have some pretty big names in our genres. Meshuggah, Refused, Cult of luna to name a few.
What are the difficulties that three guys from a (not so) small town near the arctic circle may face trying to promote their music, book live dates, trying to run their band in general?
The only issue I’ve seen so far would be the distances. Booking live dates in the local area is not a problem. There’s a couple of similar sized towns in the north within 2-4 hours. Stockholm is an 8 hour drive, Gothenburg and Malmo is 12-16h which makes it a project to get down there and bring our gear.
Εndless Searcher, your last album, came out almost 7 years after your debut. What kept you so long from releasing a second album?
We haven’t really been active as a band, no live shows and almost no rehearsing. Rehearsal between 2014-2020 was maybe 3 times a year due to different circumstances. We used to live in different cities, I travelled a lot, kids happened etc. We had a couple of almost finished songs for a few years. In the summer of 2020, our drummer and his family decided to move to Switzerland. I was starting to get impatient, I wanted to finish those songs at some point soon. I called up my old friend David who’s also a drummer, explained the situation and asked if he wanted to step in for the recording of a few songs. He was up for it, so we started rehearsing once a week and got the songs ready for recording a couple of months later in December of 2020.
After almost a year since the release of Endless Searcher, do you have a positive feedback from the fans? Many guys in your bandcamp page wrote some pretty enthusiastic comments…
The feedback has been amazing, mind-blowing. We’re so humbled and grateful for all the comments we get, sold out albums, huge number of streams etc. We could never have dreamed if this kind of response.
You are a tight power trio, with great riffs and a great understanding of the essentials of chill out/fuzzy heavy rock. I assume that the writing process is a result of extensive jamming in the studio, something that really bonds the members of a band. Does Maha Sohona function in such a way?
Thank you! The way it usually goes is that I come up with riffs at home, on acoustic guitar, that I record on my phone. Then we play these in the rehearsal space and try to see if we can fit them together somehow. A few riffs are just made up on the spot in the rehearsal space also whenever I get a feeling after jamming something. ‘Leaves’ for example, the main riff was an acoustic thing I used to play at home for a long time without any effects. But when I started playing around with echoes and wah-wah pedal on electric guitar it finally made complete sense, although it’s still a cool thing to play on acoustic! The last explosive fuzzy part of Leaves is something that is just jammed out together in the rehearsal space, a couple of different riffs more or less made up on the spot.
I guess Made of Stone proposed to you to do this five-date tour in Greece. What do you expect from this ride around our country?
Yes! Thank you Made of Stone! Leaving in just 3 days now and it feels amazing and unreal. Really looking forward to going on our first tour ever and to GREECE out of all places, fantastic. Looking forward to see you all and good warm weather without snow blizzards! And yes, the food! Souvlaki please!
Thanks for doing this one. See you in Athens. Bring merch. Cheers!
Thank you for having us. See you soon! Cheers!
/Johan
