Οι συστάσεις είναι περιττές για τους πολύ αγαπημένους του ελληνικού κοινού, Madrugada. Οι Νορβηγοί ξεκινώντας περίπου το 1993, κατάφεραν με πολύ απλές σκοτεινές μελωδίες και την χαρακτηριστική ερεβώδη φωνή του τραγουδιστή τους Sivert Hoyem, να συνδέσουν το όνομά τους με τα πιο σκοτεινά συναισθήματα των ακροατών τους αλλά και τις σειρές του Πάνου Κοκκινόπουλου (Κόκκινος Κύκλος, 10η Εντολή). Δεν υπάρχει επεισόδιο που να μην έχει ντύσει κάποιο σημείο με τραγούδι των Madrugada και αυτό δεν είναι τυχαίο, καθώς στις μελωδίες τους βρήκε το κατάλληλο μουσικό χαλί για την παρανοϊκή θλίψη των πρωταγωνιστών του.
Η πρώτη επαφή μου με το συγκρότημα ήταν το 2005. Μια συμφοιτήτριά μου βγάζει ένα CD και μου λέει: “Βάλ’το να πάιξει και πάτα το 9”. Το 9 λοιπόν ήταν το τραγούδι Salt και ο δίσκος ο Industrial Silence. Εκείνη την εποχή είχα πέσει με τα μούτρα στο Post Metal που έβραζε (Cult Of Luna, Isis, Red Sparowes, Minsk) και ένα τέτοιο άκουσμα ήταν πάρα πολύ μακρινό από αυτά που είχα συνηθίσει. Αυτή είναι όμως η μαγεία της μουσικής.
Η μουσική είναι τέχνη και όπως κάθε μορφή τέχνης, το γούστο ξεκινάει και τελειώνει στα στενά της συναισθηματικής υποκειμενικότητας. Υπάρχουν συγκροτήματα που δεν μπορώ να εξηγήσω τι μου αρέσει σε αυτά και αρκετά συχνά ξαναγυρνούν στα ακουστικά μου. Ένα από αυτά τα συγκροτήματα είναι οι Madrugada. Δεν μπορώ να εξηγήσω τι είναι αυτό που με έχει κάνει να τους ερωτευτώ, αλλά δεν έχει και σημασία. Όπως ακριβώς τους απολαμβάνω κάθε φορά στο στερεοφωνικό μου, με τον ίδιο τρόπο ανυπομονώ για κάθε επόμενο Live τους.
Μετά τον θάνατο του κιθαρίστα τους R.Buras, το συγκρότημα αποφάσισε να κυκλοφορήσει το album που είχαν ήδη ηχογραφήσει και μετά διαλύθηκαν ακολουθώντας solo καριέρα. Το 2018 ήρθε η στιγμή να ξαναβρεθούν μαζί και το 2022 κυκλοφόρησαν τον τελευταίο τους δίσκο “Chimes at Midnight”. Στις 24 Σεπτέμβρη θα βρεθούν για ένα ακόμα Live στον χώρο του Παναθηναϊκού σταδίου και μέχρι τότε ας ρίξουμε μια κλεφτή ματιά στην δισκογραφία του σχήματος:
Industrial Silence (1999): To Industrial Silence είναι ο πρώτος ολοκληρωμένος δίσκος των Madrugada. Αργόσυρτες μελωδίες με μετρημένα ξεσπάσματα και ξεκάθαρες επιρροές από Tindersticks και Calexico. Το Industrial Silence είναι από τα album που δεν έχουν ούτε μία αδύναμη στιγμή και ακούγεται από την αρχή μέχρι το τέλος.
Αγαπημένο κομμάτι: Salt
The Nightly Disease (2001): Ο δεύτερος δίσκος των Madrugada, βρίσκει το σχήμα να προσπαθεί να δώσει ήχο στην κατάθλιψη. Αποτελεί τον πιο βαρύ συναισθηματικά δίσκο του συγκροτήματος και αρχίζει να γίνεται ξεκάθαρο ότι το underground δεν τους χωρά. Το κομμάτι Hands Up – I love you, είχε γίνει το αγαπημένο των ραδιοφωνικών σταθμών και οι συναυλίες τους άρχισαν να μαζεύουν όλο και περισσότερο κόσμο.
Αγαπημένο κομμάτι: Deadend Mind
Grit (2002): O τρίτος δίσκος των Madrugada είναι αρκετά πιο πειραματικός από τους 2 προηγούμενους και δεν βρήκε την ίδια αποδοχή. Οι μελωδίες και οι πειραματισμοί δείχνουν την αγάπη του σχήματος για το 70΄’s Psychedelic Rock, αλλά μόνο το κομμάτι Majesty κατάφερε να ξεχωρίσει.
Αγαπημένο κομμάτι: Majesty
The Deep End (2005): O τέταρτος δίσκος του συγκροτήματος είναι και ο πιο δημοφιλής. Οι Madrugada κατασταλαγμένοι και συνεπείς στον ήχο ολόκληρου του album, επένδυσαν αρκετά και στην διαδικασία της ηχογράφησης αλλά και της παραγωγής, δημιουργώντας ένα alternative-rock διαμάντι. Το εναρκτήριο κομμάτι “The Kids Are on High Street” έλαβε διθυραμβικές κριτικές και εντυπωσιακό airplay.
Αγαπημένο κομμάτι: Sail Away
Madrugada (2008): Ο πέμπτος ολοκληρωμένος δίσκος των Madrugada, του βρήκε αντιμέτωπους με μία τραγωδία. Ο κιθαρίστας και ψυχή του συγκροτήματος, R.Buras, πέθανε ξαφνικά το 2007. Ο Buras ήταν 31 χρονών και πέθανε με την κιθάρα στα χέρια. Έχοντας αυτό το συναισθηματικό βάρος, το συγκρότημα αποφάσισε να κυκλοφορήσει τον ήδη ηχογραφημένο δίσκο αναλαμβάνοντας και την παραγωγή. Ο ήχος κινείται στα γνωστά alternative-rock μονοπάτια τους και αν εξαιρέσει κανείς το συναισθηματικό βάρος, το ομώνυμο album δεν έλαβε καλές κριτικές.
Αγαπημένο κομμάτι: What’s On Your Mind?
Chimes at Midnight (2022): Μετά το reunion του 2018, οι fan του συγκροτήματος περίμεναν με λαχτάρα και την δισκογραφική επιστροφή του σχήματος η οποία ήρθε το 2022. Η έλλειψη του Buras στις συνθέσεις είναι εμφανέστατη και το ύφος του album κινείται προς τον Nick Cave.
Αγαπημένο κομμάτι: Nobody Loves You Like I Do
Σε αυτές τις λίγες γραμμές προσπαθήσαμε να δώσουμε μια μικρή περιγραφή του κόσμου των Madrugada ανυπομονώντας να τους δούμε live στο Παναθηναϊκό στάδιο στις 24 Σεπτεμβρίου.
