Με κινητήριο δύναμη την πολύπλευρη φιλία τους, τη ροπή στις σκοτεινές, μαγνητισμένες συνθέσεις και την ακόρεστη επιθυμία τους να μας μεταδώσουν τον ηλεκτρισμό τους, οι Lip Forensics, Strawberry Pills και The Man & His Failures, το βράδυ της Παρασκευής στο Death Disco, μας έδωσαν πολλούς λόγους για να δηλώσουμε με βεβαιότητα, πως αποτελούν τρία από τα πιο ενδιαφέροντα, φρέσκα και γεμάτα πρωτότυπες προτάσεις σχήματα της εγχώριας, underground σκηνής. Οι σόλες μας, βάλθηκαν να φθαρούν από τον χορό, το μαύρο χρώμα στα ρούχα μας έγινε η κοινή μας ταυτότητα και ο διάχυτος ηλεκτρισμός, κατάφερε να μεταλαμπαδευτεί από τα beats τους, απευθείας στα σώματά μας…
Ανταπόκριση: Λουΐζα Σολομών-Πάντα / Φωτογραφίες: Άννα-Μαρία Ράμμου
Το σχήμα του Μάνου Καρακατσάνη, The Man & His Failures, με την πολυετή εμπειρία του Αλέκου Σώρρου (synth, programming), Mέμου Πιλαφτσή (κιθάρες) και Δημήτρη Γεωργόπουλου (μπάσο) να τον πλαισιώνει, δε μπορεί παρά να κατευθύνει αρχικά το βλέμμα μας, στην επιβλητική, μαυροφορεμένη αμφίεση των μελών του, που μαρτυρά, πως λίγο μετά τις 21:00, βρέθηκαν εν τέλει στο stage, για να ανασύρουν την ομορφιά που κρύβεται στο σκοτάδι και να την περιχύσουν ανάμεσά μας. Post punk ηχοι, «δεσμεύονται» με το πρώιμο industrial και minimal wave, διανθισμένοι από ηλεκτρονικά στοιχεία, για να «μετουσιώσουν» τη μουντή όψη της πόλης, σε σκοτεινές, μα συνάμα γεμάτες ζωή δημιουργίες. Η περιήγηση σε αυτή τη γεμάτη αντικρουόμενα συναισθήματα και εικόνες, μουσική εμπειρία, ξεκινά με το μελαγχολικό, νωχελικό “Bathed in Moonlight” από το πρώτο EP Persona Non Grata, με το ομώνυμο track να ακολουθεί. Με τον πολύ καλό ήχο και την παικτική εμπειρία των μελών, που εφοδιάζει την αρμονική συνύπαρξή τους, η εμπλουτισμένη διασκευή στο κομμάτι των noise rockers, Α.R.E. Weapons, “Weird, Wild & Free”, αποτελεί μία από τις πιο κομβικές στιγμές της εμφάνισής τους. Μέσα στο τελετουργικό που έχουν καταφέρει να διαμορφώσουν στον χώρο του Death Disco, μας αφήνουν για το τέλος το πρόσφατο, εξαιρετικό single “Nothing”, που θα εμπεριέχεται στο επερχόμενο ντεμπούτο τους, “Survival Kit” με την psychedelic και electro dark αισθητική του και τη ζέστη φωνή του Μάνου να μας διαπερνά και να φέρνει στ’ αυτιά μας ήχους των Primal Scream, αλλά και των She Past Away.
Κι ενώ η προσέλευση του κόσμου ολοένα αυξάνεται, στην περίπτωση των Dark/Romantic Strawberry Pills, η πρώτη επαφή με το άρτιο, οπτικοακουστικό θέαμα που προσφέρουν on stage και τον post punk/ minimal wave με electronic στοιχεία ήχο τους, γίνονται μονομιάς η αιτία της επιθυμίας να μη χάσεις τα live που θα ακολουθήσουν. Χαζεύοντάς τους, ως σαν να αναδύονται μέσα από καπνούς, με το δικό τους intro να έχει προηγηθεί, η θεατρική και δραματική φιγούρα της Βαλίσιας, δε μπορεί παρά να τραβήξει εξαρχής την προσοχή μας, σε συνδυασμό με τα επιβλητικά, μαύρου χρώματος ρούχα της. Οι σπασμωδικές, στιβαρές και παράλληλα αιθέριες κινήσεις τους, συγχρονίζονται με τον ρυθμό του Enter the Void και μας παρασύρουν να διαγράψουμε ηλεκτρισμένα, χορευτικά βήματα στο dancefloor. Τα αχόρταγα riffs της κιθάρας του Αντώνη Κωνσταντάρα, εναλλάσσονται με τους ήχους του μπάσου του, κατά τη διάρκεια του setlist και το γάργαρο τρέμουλο στην πληθωρική, σκοτεινή φωνή της Βαλίσιας, κλέβει τις εντυπώσεις. Σειρά έχουν δύο ακόμη tracks που θα εμπεριέχονται στο ντεμπούτο τους “Murder To A Beat”, εν ονόματι Icarus και Porcelain Face, ενώ το Dreams εφοδιάζει μονομιάς τον οργανισμό μας με ενθουσιασμό και ένταση, με το Sad Eyes να ακολουθεί. Το Voyeur, ένα ακόμη νέο κομμάτι, ξυπνά την περιέργειά μας για όσα θα φτάσουν στ’ αυτιά μας με την κυκλοφορία του πρώτου album, με το αγαπημένο, οπτικοποιημένο Verbal Suicide να ηχεί έπειτα, ενώ το disGRace, από το EP τους “Conversation Piece” (2013), κλείνει την εμφάνιση των Strawberry Pills, μέσα σε ένα ιδιαίτερα ενθουσιώδες σκηνικό.
Ο χώρος του Death Disco, βυθίζεται στο έρεβος, οι παλμοί μας ανυπομονούν να ξεσπάσουν και τα κορμιά μας να ιδρώσουν από τον χορό. Το electronic duo των Lip Forensics, σκηνοθετεί τη μοναδικού χαρακτήρα φουτουριστική performance του, στο επίκεντρο της οποίας βρέθηκαν οι διαμορφωμένες για την εμφάνισή τους, ολόσωμες στολές, με τα φωσφορίζοντα, σε μπλε απόχρωση neon φωτάκια, να συμπορεύονται με τις αυξομειώσεις στην ένταση των εκστασιασμένων κινήσεων των σωμάτων τους και να αποτελούν την -σχεδόν- μοναδική πηγή φωτός εντός του μαγαζιού. Η σφραγίδα τους, σημαδεύει το dancefloor, οι στολές τους αφήνουν την αίσθηση πως τα beats τους καταπίνουν τη σάρκα και τα οστά τους, μετουσιώνοντάς τα στις φωτεινές αυτές φιγούρες, που μπορεί να αποσχίζονται από την ανθρώπινη όψη τους, ωστόσο το συχγρονισμένο με τις δημιουργίες τους λύκνισμά τους, μαρτυρά πως έχουν ψυχή. Μοχλός στη διαμόρφωση αυτής της ατμόσφαιρας, γίνονται τα tracks Fo(u) r, Ro(a)rschach, The Awful Truth, Talos, Hybristophilia, Senescence, Forsaken και το εξαρτησιογόνο Prosopoagnosia, που αν περνούσε από το χέρι μας, δε θα το αφήναμε να πάψει να ηχεί.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΕΙΣ ΕΔΩ