Ο Liam Gallagher ανεβαίνει στην σκηνή του Release Athens 2022, το Σάββατο 2 Ιουλίου, και ο Άρης Ζαρκαδάκης επιλέγει ένα και μόνο κομμάτι από κάθε album από τη δισκογραφία του με Oasis, Beady Eye αλλά και τα τρία solo albums του.
Bring It On Down [Oasis – Definitely Maybe, 1994]
Προφανώς και όχι το πιο πολυακουσμένο κομμάτι από το εκπληκτικό debut album των Oasis αλλά σίγουρα το πιο φασαριόζικο, ίσως και ολόκληρης της δισκογραφίας τους. Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ακόμη και σήμερα είναι το προτελευταίο κομμάτι σε streams από το Definitely Maybe στο Spotify.
Acquiesce [Oasis – (What’s the Story) Morning Glory?, 1995] (b-side)
Παρασπονδία, αλλά εδώ μιλάμε για το καλύτερο -ίσως- κομμάτι στη δισκογραφία των Oasis. H επιμονή του Noel Gallagher ήταν αυτή που οδήγησε την Creation να το κυκλοφορήσει ως b-side του Some Might Say. Γιατί βρε τσομπάνηδες;
D’You Know What I Mean [Oasis – Be Here Now, 1997]
Ήμουν ανάμεσα σε αυτό και το My Big Mouth. Πιο σύντομο και τσιτάτο το προαναφερθέν, ενώ το προκείμενο πιο mid-tempo και το μέχρι τότε μεγαλύτερο σε διάρκεια single του συγκροτήματος. Με κάτι λούπες από N.W.A. μέσα, ελικόπτερα στο video clip και τον αγαπητό Liam να λανσάρει το αγαπημένο του αδιάβροχο και το στυλ ‘τραγουδάω με τα χέρια στην τσέπη’.
Fuckin’ In The Bushes [Oasis – Standing On The Shoulders of Giants, 2000]
To opening track ενός -εδώ που τα λέμε- ψιλομέτριου album. Κλωτσιά στα μούτρα και ίσως το πιο αλήτικο τους κομμάτι. Στο ξεκίνημα ακούγεται η φωνή του διοργανωτή του Isle of Wight Festival του 1970 που βρίζει όλους τους hippies που καταστρέφουν τους φράχτες γύρω από το χώρο του φεστιβάλ. Επίσης το συγκεκριμένο κομμάτι το ακούς στο ανεπανάληπτο Snatch του Guy Ritchie. Ξέρεις εκεί που ο Brad Pitt αθετεί τη συμφωνία, τα κάνει πουτ@να στο ring και ξεσπάει το χάος. Αυτό είναι που έπαιζε on tape την ώρα που ανέβαιναν στη σκηνή οι Oasis…και μεθαύριο ο Liam φυσικά.
Little by Little [Oasis – Heathen Chemistry, 2002]
Μπορείς να πεις πως ψιλοξεχωρίζει και σαν τη μύγα μες στο γάλα στο πολύ μέτριο, για τα δεδομένα τους, album. Και δεν τραγουδάει καν ο Liam. Να με συγχωράτε, αλλά ξανακάνω παρασπονδία. Δε μπορούσε να το βγάλει με τίποτα λέει ο αστικός μύθος, και αναγκαστικά το τραγούδησε ο Noel, τον οποίο έβριζε ο Liam στο studio, που το κατάφερε. Έστω όπως το κατάφερε…
Lyla [Oasis – Don’t Believe the Truth, 2005]
To lead single ενός πολύ μέτριου album καθώς η κατηφόρα έχει ξεκινήσει καιρό. Αξιοπρεπέστατο αλλά όχι κάτι το ιδιαίτερο. Δε θα το τοποθετούσα ούτε στα 30-40 καλύτερα κομμάτια τους. Αλλά εδώ έχουμε ένα από το καθένα. Οπότε…
The Shock of the Lightning [Oasis – Dig Out Your Soul, 2008]
Το lead single του τελευταίου album των αδελφών Gallagher. Ενός album αρκετά αξιοπρεπούς και σίγουρα καλύτερου από τους 2-3 πρόσφατους προκατόχους του. Το συγκεκριμένο κομμάτι, όπως είχε δηλώσει η μπάντα, γράφτηκε γρήγορα και ηχογραφήθηκε ακόμη πιο γρήγορα, σχεδόν ολόιδιο με το demo του. Και κάπου εδώ χωρίζουν τα τσανάκια τους και ο Liam σχηματίζει τους Beady Eye με παλιά μέλη των Oasis μετά από λίγο καιρό.
The Roller [Beady Eye – Different Gear, Still Speeding, 2011]
Το τρίτο single του debut album της νέας -τότε- μπάντας του Liam Gallagher. Με το μουσικό τύπο στην Αγγλία να τον περιμένει στη γωνία, ναι μεν δεν εντυπωσίασε αλλά τουλάχιστον δεν ήταν τόσο κακό όσο περίμεναν όλοι. Ένας από τους λόγους, το συγκεκριμένο κομμάτι.
Flick of the Finger [Beady Eye – BE, 2013]
Ένα παραδόξως αρκετά καλό album, σαφώς ανώτερο από τον προκάτοχό του, αλλά και τελευταία δισκογραφική απόπειρα του σχήματος των Beady Eye. To Flick of the Finger ήταν το opening track και καλύτερο κομμάτι του δίσκου, στεκόταν άνετα σε κάποιο από τα λεγόμενα καλά album των Oasis, υποθετικά μιλώντας πάντα.
Wall of Glass [Liam Gallagher – As You Were, 2017]
To opening track του πρώτου solo album του Liam. Absolute stomper το περιγράφει ο ίδιος το Wall of Glass και ποιος να του πει ότι έχει άδικο. Εξαιρετικό κομμάτι ενός πραγματικά πολύ επιτυχημένου καλλιτεχνικά και εμπορικά album. The legend is back!
Shockwave [Liam Gallagher – Why Me? Why Not?, 2019]
Ο Liam την έχει βρει με τις φυσαρμόνικες, έτσι κι εδώ στο Shockwave όπως και στο προαναφερθέν Wall of Glass. Ένα από τα αρκετά καλά κομμάτια ενός ακόμη πολύ καλού album. Και πάλι το opener. Και ένα από τα πιο εμπορικά του singles. Μάλλον δε θα το ακούσουμε στην Πλατεία Νερού.
Everything’s Electric [Liam Gallagher – C’mon You Know, 2022]
Και φτάνουμε στο σήμερα καθώς το C’mon You Know είναι το τελευταίο προσωπικό album του Liam Gallagher, καθώς κυκλοφόρησε πριν από ένα μήνα περίπου και στα πλαίσια της προώθησής του θα βρεθεί στη σκηνή του Release Athens Festival. Θα ακούσουμε τουλάχιστον δύο με τρία κομμάτια από εδώ, με το Everything’s Electric να ξεχωρίζει, από ένα album που ήδη ο διεθνής μουσικός τύπος χαιρετίζει ως το καλύτερο στη solo καριέρα του Liam Gallagher.