Τι Γκάζι, τι L.A., αυτό σκεφτόμασταν όλοι όσοι βρεθήκαμε την Πέμπτη το βράδυ στο Temple, προκειμένου να απολαύσουμε την πρώτη live εμφάνιση του «καυτού» συγκροτήματος από τη Δυτική Ακτή. Οι L.A. Witch μας μετέφεραν στον γκαραζοψυχεδελικό μουσικό τους κόσμο, και έκαναν πράξη ό,τι μας είχαν δηλώσει: η βραδιά έγινε ταινία Quentin Tarantino! Βέβαια, το ζέσταμα είχε ξεκινήσει από νωρίς, με τους The Jet Black και τους Prince of Lilies.
Ανταπόκριση: Λευκοθέα Μακρή / Φωτογραφίες: Δημήτρης Δαλακλής (πλήρες photo report εδώ)
Με αρκετά ένθερμη παρουσία κοινού, λοιπόν, πρώτοι στη σκηνή ανέβηκαν οι The Jet Black. Μια rock’n’roll/alternative μπάντα, που κυκλοφόρησε το ντεμπούτο της “Transcendence” το 2019, και από ό,τι μας ενημέρωσαν ετοιμάζουν τη νέα τους δισκογραφική δουλειά. Με μια free spirit αύρα, έντονη ενεργητικότητα επί σκηνής, διαχυτικοί και δυναμικοί στο παίξιμό τους, άρχισαν να ξεσηκώνουν τον κόσμο που είχε μαζευτεί και απολάμβανε τις πρώτες μπύρες. Το πάθος τους ήταν σίγουρα αυτό που ξεχώρισε, και χωρίς να διαθέτουν κάτι ιδιαίτερα αξιοπρόσεκτο στον ήχο τους, σε έκαναν να περάσεις καλά.
Επόμενοι στο πρόγραμμα ήταν οι Prince Of Lilies. Κρήτη και L.A. ενώθηκαν για λίγη ώρα στη σκηνή του Temple, για να δημιουργήσουν τον γνώριμο ήχο του Seattle. Αρκετά ενθουσιασμένοι που βρίσκονταν στην Αθήνα πρώτη φορά για συναυλία, και με αναφορές και αφιερώσεις στους Nirvana αλλά και τον Taylor Hawkins, δώσανε στο κοινό τον grunge παλμό που φαινόταν πως αποζητούσε. Προσωπικά, περίμενα κάτι περισσότερο μουσικά, καθώς τα κομμάτια μου φάνηκαν μονότονα, και συνθετικά δεν βρήκα κάποιο ενδιαφέρον. Αν θέλαμε να κρατήσουμε κάτι από τα opening acts, πάντως, θα ήταν ότι και τα δύο συγκροτήματα έπαιξαν με αρκετή όρεξη και με καλό ήχο.
Τα τρία κορίτσια με ένα άκρως cool vibe, και ταυτόχρονα αρκετά προσιτό και γλυκό, ανέβηκαν στην ώρα τους στο stage και έριξαν το σπίρτο για να ανάψει η φωτιά με το “Fire Starter”. Αν και η αρχή εμένα μου φάνηκε λίγο off, δεν υπήρχε λόγος ανησυχίας, διότι το set συνεχίστηκε με τους ρυθμούς που έπρεπε. Η αγαπημένη μελωδία του “Kill My Baby Tonight” που ακολούθησε ενθουσίασε το κοινό που, εδώ που τα λέμε, δεν νομίζω να υπήρξε τραγούδι το οποίο δεν πλαισιώθηκε με χειροκροτήματα και ιαχές ενθουσιασμού. Το setlist με ικανοποίησε στον μέγιστο βαθμό, καθώς απολαύσαμε τα best of, θα λέγαμε, από τους δύο δίσκους που έχουν κυκλοφορήσει ως τώρα.
“I Wanna Lose”, “Drive Your Car”, “Sexorexia” κάποια από τα τραγούδια που σίγουρα ξεχώρισαν, αν και επαναλαμβάνω πως νιώθω ότι ήταν μια ισόποση σχέση απόδοσης και απόλαυσης καθ’ όλη τη διάρκεια του live, τόσο από πλευράς των L.A. Witch, όσο και του κοινού. Encore εννοείται με το εξαιρετικό “Starred”, αφήνοντάς μας μάλλον με στόμα ανοιχτό.
Η κάθε μία με το δικό της στυλ και ύφος πάνω στη σκηνή, και οι τρεις μαζί όμως σε ένα όμορφο δέσιμο. Δεν είναι από τα κορίτσια που θα κάνουν πάταγο με την παρουσία τους πάνω στη σκηνή. Ήρεμα και νωχελικά, θα παίξουν τη μουσική τους με έναν θελκτικό, αλλά και δυναμικό τρόπο. Βραδιά, λοιπόν, με αέρα Ταραντίνο, μαύρες μπότες και κρεμαστά στρας. Όπως έχει ήδη ειπωθεί, να πούμε πως χρειαζόμαστε και άλλα τέτοια λάιβ, και ευτυχώς υπάρχουν κάποιοι που προσπαθούν ακόμη γι’ αυτό.
