Η Ολλανδή Kovacs βρέθηκε και πάλι στην Αθήνα, στα πλαίσια της mini ελληνικής περιοδείας της, για δύο μοναδικές βραδιές στο νέο συναυλιακό χώρο της Πειραιώς. Το Rockin’Athens ήταν εκεί την Κυριακή, 10 Απριλίου και σας μεταφέρει τις εντυπώσεις του.
Ανταπόκριση: Αναστασία Παπαδάκη και Κική Ηλιάδου / Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη (περισσότερες εδώ)
Έναρξη με τους ‘δικούς μας’ Inconsistencies, η οποίοι είχαν ξαναμοιραστεί τη σκηνή με την πρωταγωνίστρια της βραδιάς στο Rockwave Festival του 2015. Δεμένοι και χαμογελαστοί, παρουσιάσαν υλικό από το ντεμπούτο τους, ενώ διασκεύασαν και το “I Like The Way You Work” των Blackstreet, κερδίζοντας το χειροκρότημα από τους λάτρεις των blues. Τι κι αν είχαμε συνηθίσει τον τραγουδιστή και κιθαρίστα τους Ηλία ως αεικίνητο frontman των Fall Of Man; Οφείλω να παραδεχτώ πως και ο συγκεκριμένος ρόλος του ταιριάζει πολύ!
Η εμφάνιση της Kovacs αρχίζει με το φωτισμό να πέφτει στο τοποθετημένο λευκό παραβάν που λειτουργεί ως σκηνικό. Τα μόνα που εκτίθενται είναι το βιολί και το τσέλο. Και λειτουργούν άψογα. Intro που συνοδεύει το θέατρο σκιών ενός καμπαρέ. “Libertango, I’ ve seen that face before”. Τα κρουστά που ακούγονται από πίσω δίνουν το beat σε ένα παιχνίδι ρόλων, ανταλλαγής καπέλων και υποκριτικής ώσπου με έναν χορό από τα είδωλα της κιθάρας και του μπάσου κορυφώνουν την στιγμή που η περίφημη κουκούλα του λύκου παίρνει τη θέση της στην κεφαλή της Kovacs. Ο χώρος κατάλληλος για την περίσταση, ο ήχος κρύσταλλο.
“Whiskey and fun”. Το παραβάν χωρίζεται στη μέση και τοποθετείται στα αριστερά και στα δεξιά της σκηνής. Τα όργανα αποκαλύπτονται, τα drums είναι κλεισμένα σε ένα διάφανο κουτί και η μαγεία συνεχίζεται με την ίδια on stage να μας καθηλώνει. Μια μινιατούρα με ύφος μοναδικό που δεν γίνεται να μην σε κερδίσει ως παρουσία. “Night of the Nights” εκπληκτικό με τη φωνή της να παίζει με τις μελωδίες και τις αναπνοές της να ακούγονται σαν νότες. Έχει μείνει με την σαλοπέτα της μισοκουμπωμένη, χύμα και ξυπόλητη. Την συνοδεύουν στα φωνητικά πιο χαμηλόφωνα η μπασίστρια και ο κιθαρίστας, επίσης πολύ δυνατοί παίκτες.
“Fool like you” με τα πλήκτρα να συνεχίζονται από τον τυπά – πολυεργαλείο της παρέας προτού ξαναπιάσει τα μυστήρια κρουστά του στο “My Love” ώστε να αποδοθεί πιο ορχηστρικό και ήρεμο απ’ ότι το ξέρουμε. Στη συνέχεια ο ίδιος θα βγάλει και τo τρομπόνι ως “Mr.Bojangles” και λίγο αργότερα κατά το “Sound of the underground”. Ενδιάμεσα το άψογο σε ερμηνεία “When the lady’s hurt” (καθιστή καπνίζοντας με bob verse τελετουργικό) και “Part of this”. Αποστροφή πίσω από το παραβάν για να ξαναγίνει για λίγο λύκαινα και να επιστρέψει με το κουδουνάτο “Diggin’” πολύ πιο δυναμική. “Song for Joel”, ακουστικό, πικρόγλυκο και ερωτικό ενώ μας καληνυχτά χαμογελαστή.
Τα Martin’s της παραμένουν κοντά στο μικρόφωνο και την περιμένουν μαζί μας να επιστρέψει για το encore… “Wolf In Cheap Clothes” μεταξύ soul και jazz ήχων, ο drummer να τα σπάει, “Devil You Know” με χοροπηδητό για την αποχώρηση και αναφορά για το όμορφο ζεστό μας κλίμα. Η αίσθηση που αφήνει ως μια γενική απόλαυση ενός μουσικοθεατρικού event που μόλις προηγήθηκε ενώ εντάχθηκαν παραπάνω και από τα περιεχόμενα τραγούδια του “50 Shades of Grey”.