Χθες βράδυ, έχω ζητήσει μέρος από τον χρόνο του Theodore, για μία last minute τηλεφωνική συνομιλία μαζί του, λίγο πριν το live της Πέμπτης. Δέχθηκε. Χωρίς ιδιαίτερα, οργανωμένο πλάνο ερωτήσεων από πλευράς μου, επομένως, η σκέψη μου, είχε στόχο έναν διάλογο, πάνω στον οποίο, να βγει ένα άρθρο για το Rockin’Athens. «Έγινε», μου απάντησε και έτσι πράγματι, ο διάλογος πήρε τη μορφή της κουβέντας πολύ σύντομα, αυτής που εξελίσσεται και οι ερωτήσεις γεννιούνται μέσα από τις απαντήσεις και τη ροή της.
Η αναφορά στον τελευταίο του δίσκο “Voyage”, που κυκλοφόρησε στις 11 Μαρτίου, θα σημάνει την έναρξη της συζήτησης. Πόσο σημαντικό είναι το ταξίδι και γιατί, ώστε να επιλεγεί ως τίτλος για το περιεχόμενό του; Η απάντησή του είναι, πως όλα τα ταξίδια, είναι σημαντικά. Εκτός από το γεγονός, πως έχει ταξιδέψει αρκετά και ο ίδιος, αναφέρεται περισσότερο στο πνευματικό ταξίδι, αυτό της εξέλιξης και στην όλη κατάσταση και διαδικασία. Στην αναζήτηση μίας πιο πνευματικής/διανοητικής ύπαρξης. Όχι μόνο ως προς την εξερεύνηση του διαστήματος, αλλά και ως προς το άγνωστο είναι μας.
Το ταξίδι για τον ίδιο, τι ακριβώς σημαίνει, αποκαλύφθηκε στ’ αυτιά μου, προς το τέλος της κουβέντας μας, ασυνείδητα ως προς την στιγμή που συνέβη. Οπότε και θα επανέλθω σε αυτό, παρακάτω. Το concept υπήρχε πάντως, πριν την πανδημία, αλλά συνεχίστηκε και ολοκληρώθηκε μέσα σε αυτήν. Δεν τον δυσκόλεψε, αντίθετα τον βοήθησε τότε, θετικά.
Μιλάμε για την United We Fly, ως μουσική εταιρεία/βάση και για το αποτέλεσμα της κάθε δουλειάς, που είναι ανάλογο και με τις δυνατότητες των studios. Παράλληλα, ακούγεται μία μωρουδίστικη φωνούλα, βγάζει ασυνάρτητους ήχους, μα απόλυτα καθαρά το ‘μπα.. μπά’. ‘‘Εγώ έχω ένα σκυλάκι που μου γαυγίζει, όταν θελήσει την προσοχή μου’, εκδηλώνω την κατανόησή μου.
Επιστρέφουμε στα ερωτήματα που θέτει το “Voyage”. Υπάρχει ζωή έξω από τη γη; Που αποδίδεται αυτή μας η ανάγκη, για την συγκεκριμένη γνώση; «Οι άνθρωποι πάντοτε κοιτάγαμε τον ουρανό και αναρωτιόμασταν τι μπορεί να συμβαίνει, είναι ένα ένστικτο», μου απαντά. «Έχουμε κατακτήσει κάποια γνώση. Και τώρα, με το εμβόλιο, ενώ φαινόταν αδύνατο να το πραγματοποιήσουμε εντός χρόνου, αποδείξαμε, πως όταν δουλεύουμε πάνω σε έναν σκοπό, καταφέρνουμε να τον πετύχουμε. Έχουμε πατήσει στο φεγγάρι, φανταζόμαστε τη ζωή μας πέρα από εδώ».
Θα τον ρωτήσω για την Αγγλία. «Ήταν σκληρή» μου μεταφέρει. Μπορεί να ακούγεται ότι είναι πιο εύκολο εκεί να σε βρουν, να σε ανακαλύψουν, αλλά είναι και πάρα πολλοί αυτοί που παίζουν επίσης. Οπότε δεν είναι τόσο εύκολο και μπορεί και όχι τόσο τυχαίο. «Με δυσκόλεψε το Λονδίνο, έζησα 5 χρόνια εκεί και έχω γυρίσει μόνιμα πίσω. Σίγουρα ήταν ένας δάσκαλος». Ποιο ήταν το μεγαλύτερο μάθημα που του έδωσε, θα αναρωτηθώ κατόπιν. «Τίποτα δεν θα έρθει και κανείς δεν σου χρωστάει», η αποκόμισή του.
Θα επιμείνω πίσω στο χρόνο, θέλοντας να εντάξω και τις αναφορές του σε αυτόν, που είναι εμφανείς στις δουλειές του. Ο πρώτος του δίσκος, αυτόματα, μας τράβηξε την προσοχή, λόγω της σύμπλεξης της ακαδημαϊκής παιδείας, σε σκοτεινές εφαρμογές, περισσότερο θεατρικές. Στέκει διαφορετικός ως προς τον μετέπειτα, πιο ηλεκτρονικό, κινηματογραφικό ήχο του. Ήταν μία συνειδητή εξέλιξη; Συμφωνεί με την διαπίστωσή μου και με προλαβαίνει ως προς την σχέση του με τον χρόνο. «Τότε, πολύ νέος ακόμα, άκουγα διάφορα πράγματα, φαντάσου, από Tiger Lilies μέχρι Radiohead και Tom Waits και ήθελα να τα εντάξω όλα αυτά τα στοιχεία. Άλλα βιώματα και ερεθίσματα, άλλες ανάγκες, αλλιώς λειτουργούσε η αντίληψη. Όλα λειτουργούν όμως χάρη στις αντιθέσεις. Αργότερα ήμουν κάποιος άλλος και τώρα είμαι αυτός που ακούγομαι στο “Voyage”». Βρίσκω πάτημα και αναγνωρίζω την δύναμη του χρόνου, μέσα από τη μουσική πορεία του.
«Είναι παράξενο πως ο χρόνος, ενώ υπάρχει μέσα σε ένα ρολόι, τον αισθανόμαστε ανάλογα την συνθήκη, την στιγμή, εντελώς διαφορετικά, έχει πολλές διαστάσεις και οπτικές. Να, π.χ. μιλάμε και υπάρχει ένα ενδιαφέρον στην συζήτηση, κυλάει ο χρόνος χωρίς να τον αντιλαμβάνεσαι αισθητά, ως έχει. Αντίθετα αν νιώθεις βαρετά, δεν περνάει το ίδιο γρήγορα. Υπάρχουν πολλές προσεγγίσεις».
Κάπου εκεί,αντιλήφθηκα, πως μας έχει ξεφύγει ο χρόνος και θα προσπαθήσω να κλείσω την κουβέντα μας, δίνοντάς του την πάσα, αν θέλει να επικοινωνήσει κάτι επιπλέον, για την συνεργασία του με την Danai Nielsen ή για το απερχόμενο live. Έχει την διάθεση. Είχε ενδιαφερον η συνεργασία τους και θέλει να μοιραστεί μαζί μας την συγκυρία του “Inertia”. Δούλευε και η Danai τότε, στο studio. Μία μέρα λοιπόν, πριν εκείνος φτάσει, της έδειξαν το συγκεκριμένο τραγούδι, το οποίο, τον είχε δυσκολέψει μάλιστα πολύ. «Αυτό σημαίνει το ταξίδι για μένα», καταλήγει. Η Danai, σκέφτηκε να το δοκιμάσει και αυτό που της βγήκε αυθόρμητα, ήταν και αυτό που τελικά υπάρχει και στον δίσκο. Ήταν σαν μία φυσική σύνδεση για την Danai, έκπληξη γι’αυτόν.
Ο Theodore, μας προσκαλεί στο release show του τέταρτου προσωπικού του album, αυτήν την Πέμπτη, 26 Μαΐου στο Temple.