Η συναυλιακή σεζόν μας ξεκίνησε με τις καλύτερες εντυπώσεις. Bασικά, για να ακριβολογώ, ξεκίνησε με ένα live που όσοι και όσες το προτίμησαν όχι μόνο έμειναν με το στόμα ανοιχτό, αλλά έζησαν το λιγότερο μια μοναδική εμπειρία, από αυτές που σου μένουν ανεξίτηλες όσα χρόνια και να περάσουν…
Ανταπόκριση: Χρήστος Κατσίμπας / Φωτογραφίες: Έλενα Πατσουράκου (περισσότερες εδώ)
…γιατί δεν ήταν μόνο η εμφάνιση και απόδοση των Ιαπώνων αλλά και οι ‘δικοί μας’ Cyanna Mercury δεν άφησαν κανέναν ασυγκίνητο και προπάντων ακούνητο στη θέση του. Το συγκρότημα βγήκε με αέρα και στόφα μεγάλης μπάντας και μας παρέσυρε στη σκοτεινή ψυχεδέλεια του που συνέχεια σε κράταγε στην τσίτα, καθώς την μια σε ανέβαζε εκεί ψηλά και την άλλη σε κατέβαζε στα τάρταρα! Από όσες φορές έχω παρακολουθήσει το εν λόγω σχήμα έμενα ευχαριστημένος, αλλά αυτή τη χθεσινή τους εμφάνιση θα έχω σα μέτρο σύγκρισης για το μέλλον.
Μέχρι να προσπαθήσω συνέλθω από την εμφάνιση των Cyanna Mercury, στη σκηνή είχαν ανέβει ήδη οι Kikagaku Moyo και το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι ρίγη στη σπονδυλική στήλη δεν άργησε να κάνει την εμφάνισή της! Οι Ιάπωνες αποδείχτηκαν όχι μόνο γνώστες στο πως να κάνουν το κοινό να περάσει όμορφα, αλλά μύστες του κοινού στη ψυχεδέλεια. Το συγκρότημα μας χάρισε επικές στιγμής συγκίνησης με συνεχές headbanging των μελών και με έναν drummer που κάθε χτύπημά του ήταν και μια γροθιά στο στομάχι μας! Ο Ryu Kurosawa με το sitar απέδειξε με χαρακτηριστική μαεστρία πως πρόκειται για ένα rock όργανο αν χρησιμοποιηθεί σωστά και με τα κατάλληλα συστατικά μπορεί να γίνει τόσο heavy όσο και μια κιθάρα. Οι Kikagaku Moyo όση ώρα βρέθηκαν στη σκηνή του Death Disco έδωσαν ένα καταιγιστικό show και αφού το κοινό ήθελε και άλλο, ανέβηκαν ξανά για ένα χορταστικό encore που μας αποτελείωσε!
Mε αυτή τη μεγαλειώδη εμφάνιση των Kikagaku Moyo άνοιξε λοιπόν κι επίσημα η συναυλιακή μας σεζόν, η οποία αναμένεται να μας χαρίσει εξίσου εξαιρετικές στιγμές…
