του Ηλία Δελάκου
Αυτός ο τίτλος είναι ό,τι πιο αντιπροσωπευτικό μπορούσα να βρω για να εξηγήσω τα πάντα για τους Khruangbin. Τους άκουσα από σύμπτωση, γνωρίστηκαν από σύμπτωση και δημιούργησαν αυτή τη μπάντα από σύμπτωση. Όπως λέει κι ένας φίλος μου, οι ασύμπτωτες ευθείες λέγονται έτσι αλλά υπάρχουν σημεία που ακουμπούν μεταξύ τους κι αυτά ακριβώς τα σημεία είναι που ένωσαν τους Khruangbin.
Ο πρώτος «σπόρος» για τη δημιουργία της μπάντας, μπήκε την στιγμή της γνωριμίας της Laura Lee με τον Mark Speer. Η Laura σπούδαζε ιστορία της τέχνης της Μέσης Ανατολής, ενώ ο Mark ασχολιόταν εντατικά με την αφγανική μουσική και γενικά τα πολιτικά και κοινωνικα τεκταινόμενα στο Αφγανιστάν ανά τους αιώνες. Έτσι, μεταξύ 2007 και 2008, άρχισε να αναπτύσσεται μια φιλία μεταξύ των δυο βλέποντας πόσο κοινές είναι οι μουσικές και γενικότερα οι καλλιτεχνικές αναζητήσεις τους. Έναν χρόνο αργότερα ο Speer παίρνει την απόφαση να μάθει στην Lee μπάσο -αφού το επιθυμούσε διακαώς- ώστε να αρχίσουν να πειραματίζονται πάνω σε αυτό που αργότερα θα χαρακτηριζόταν από τους κριτικούς μουσικής (λανθασμένα σύμφωνα με τον Speer), «thai funk». Η εξέλιξη της Laura στο παίξιμο του μπάσου είναι ραγδαία κι η μεγάλη ευκαιρία έρχεται. Οι Yppah and Bonobo παίρνουν και τους δύο σε περιοδεία μαζί τους, με τον Speer στην κιθάρα και την Lee στο μπάσο και κάπου εκεί καταλαβαίνουν ότι όχι μόνο έχουν απίστευτη χημεία μεταξύ τους, αλλά κι ότι μπορούν να την αποδώσουν ακριβώς στην μουσική που είχαν στο μυαλό τους.
Η επόμενη κίνηση ήταν η εύρεση ενός drummer. Στο μυαλό του Mark ήρθε κατευθείαν ένας τύπος που έπαιζαν μαζί σε μια εκκλησιαστική ορχήστρα μεθοδιστών ονόματι Donald “DJ” Johnson. Ο Johnson είχε ξεκάθαρες hip hop επιρροές στα μουσικά του ακούσματα αλλά κι οι απαιτήσεις του Speer και της Lee από αυτόν ήταν ελάχιστες σε βαθμό να εμπλουτίζει τον ήχο τους με κάποια απλά drum beats. Αλλά όπως κι η Laura, έτσι κι ο Donald άρχισε να ανεβαίνει επίπεδο σε κάθε πρόβα που έκαναν στο «σπίτι» τους, έναν αχυρώνα στο Burton του Texas. Ο ήχος που εξήγαγαν ως τελικό ηχητικό αποτέλεσμα είχε μια άκρως ψυχεδελική βάση αλλά δεν παραλείπονταν τα έθνικ στοιχεία από διάφορες μουσικές κουλτούρες που πληθαίνονται όσο αυξάνεται η δισκογραφία τους. Όταν, λοιπόν, ήρθε η στιγμή να πραγματοποιήσουν την πρώτη τους live εμφάνιση σε κάποια μουσική σκηνή του Texas, η πρόκληση ήταν μια: το όνομα. Οι διαδικασίες έπρεπε να είναι γρήγορες και χωρίς πολλή σκέψη, η Laura Lee πρότεινε την αγαπημένη της λέξη στα ταϋλανδέζικα τα οποία μάθαινε και μελετούσε εκείνη την χρονική περίοδο. Ήταν η λέξη «khruangbin» που σημαίνει μηχανή αερώθησης ή αεροπλάνο και σίγουρα ήξεραν ότι αυτή η λέξη αντιπροσωπεύει στο έπακρο την μουσική τους. Όταν ακούς αυτή τη μπάντα, ταξιδεύεις σε άλλους πολιτισμούς ή έστω στον εσωτερικό σου κόσμο αφού σου προσδίδει αισθήματα γαλήνης, νοσταλγίας και θέλησης για περιπλάνηση στο άγνωστο.
Η πορεία τους από εκεί και πέρα ήταν ανοδική σε ρυθμούς πυραυλοκίνητου αεροσκάφους. Δυο albums σε 3 χρόνια, εμφανίσεις σε φεστιβάλ παγκοσμίου επιπέδου όπως το South by Southwest, το ACL, το Bonnaroo και το μυθικό Glastonbury και support acts δίπλα σε πασίγνωστα ονόματα όπως ο Father John Misty κι οι Massive Attack. Κι όλα αυτά με την Laura και τον Mark να φοράνε τις κλασσικές καρέ περούκες τους, λες κι είναι μέλη των Pyramidos, ώστε να μην τους αναγνωρίζουν και να μπορούν να κρατάνε μακρυά την επαγγελματική από την προσωπική τους ζωή. Επίσης, πιστεύω ότι με αυτό το στυλ που έχουν υιοθετήσει, αποτίουν έναν φόρο τιμής στην ιαπωνική ψυχεδελική σκηνή που έχει βγάλει συγκροτήματα- «διαμάντια» όπως οι Acid Mothers Temple κι οι Kikagaku Moyo που αποτελούν και πηγή έμπνευσης για τους Khruangbin.
Κάπως έτσι γνώρισα κι εγώ τους Khruangbin εξάλλου. Ήμουν στον δρόμο κι άκουγα μια εκπομπή στο ραδιόφωνο αφιερωμένη στην rock σκηνή της Ασίας γενικότερα. Κάποια στιγμή, ο ραδιοφωνικός παραγωγός προλογίζει πως θα ακούσουμε μια μπάντα που χωράει σε αυτό το αφιέρωμα κι ας είναι από το Texas και κάπως έτσι, άκουσα τις πρώτες νότες του “Maria Tambien”. Ενθουσιάστηκα τόσο πολύ που το έστειλα σε κάθε πιθανό άτομο κι άκουσα όλη την δισκογραφία τους μέσα σε ένα απογευματόβραδο!
Τους αγάπησα για το γεγονός ότι δεν μπορούσα να προφέρω το όνομα τους αλλά μπορούσα να θυμάμαι και να ξεχωρίζω την μουσική τους από τα πρώτα riffs της κιθάρας. Τους λάτρεψα όμως όταν συνειδητοποίησα ότι το “Maria Tambien” έχει γραφτεί για τον περιορισμό των Ιρανών γυναικών μετά την επάνασταση του Αγιατολάχ Χομεϊνί το 1979. Οι Ιρανές γυναίκες είχαν την απόλυτη ελευθερία να μην φοράνε μαντίλα και να ντύνονται όπως θέλουν, σύμφωνα με τα πρότυπα της δυτικής μόδας, κάτι το οποιό σταμάτησε να ισχύει σιγά-σιγά μέχρι που έγινε κι επίσημα νόμος του ισλαμικού κράτους το 1983.
Οι Khruangbin συνηθίζουν να τιμούν με την μουσική τους διάφορους καλλιτέχνες και γεγονότα κι όχι μόνο στους δίσκους τους αλλά και στα live τους. Το σκηνικό που είχα διαβάσει για ένα live τους στο Dallas όπου είχαν εισαγάγει στο “Dern Kala” μουσική φράση από το “Hung up on my baby” ώστε να δείξουν τον σεβασμό τους στο κοινό που έχει μεγαλώσει με τις μουσικές του Isaac Hayes, με είχε κάνει να νιώσω δέος για την οπτική που έχουν απέναντι στην μουσική και το κοινό και να συνειδητοποιήσω ότι αυτό είναι και το νόημα της μουσικής. Η θέληση να φέρεις όλους τους πολιτισμούς λίγο πιο κοντά σε μέσο την τέχνη και να βροντοφωνάξεις ότι πρέπει να είσαι περήφανος για το εγώ σου όσο πρέπει να σέβεσαι το εγώ του διπλανού σου. Αν δεν εκτιμάς την μουσική και τον πολιτισμό γενικότερα όλων των λαών, δεν εκτιμάς τον εαυτό σου και τον λαό σου. Αυτό νιώθω ότι θέλουν να πουν οι Khruangbin με κάθε τρόπο. Ακόμα και με το ίδιο τους το όνομα, αφού οι ίδιοι λένε ότι μπορεί να είναι δύσκολο να το προφέρεις, αλλά ακριβώς αυτή η ποικιλομορφία προφοράς δείχνει το παγκόσμιο σύνολο επιρροών που δημιούργησε αυτή την μπάντα.
